Ćandala

Ćandala, ang. chandala lub chaNDAla, caNDAla — z sanskrytu wyrzutek społeczny, człowiek zdegradowany, najniższego stanu, parias, często zabójca i mięsożerca; ćandala to stan permanentnego ubóstwa, biedy, nędzy i choroby spowodowany brakiem honoru i uczciwości wobec Boga i Świętych Guru.

Ćandala pochodzi od słowa "ćanda" (caNDa), które oznacza okrucieństwo, przemoc, złodziejstwo, zbójowanie, mordowanie, a także zawiść, silna złość, złośliwość, nienawiść. Ćandala zatem to nienawistnik, okrutnik, złośliwiec.

Ćandala to obecnie nazwa jednej grupy niedotykalnych zwanych także dalitami lub pariasami, haridźanami, zwykle wykluczeni poza wedyjski system kastowy. Wykluczenie ma charakter pozbawienia praw publicznych w związku z surowym ukaraniem za jakąś popełnioną niegodziwość.

Córki Ćanda to klasa żeńskich demonów o wyjątkowo okrutnej złośliwości. Ćanda to rodzaj demona powodujący powstawanie chorób i cierpień, w tym osoby od przebywania z którymi zaczyna się chorować.

Bóg niebian Indra pomaga Arjom (Szlachetnym) w walce ze złodziejami bydła, zabójcami krów lub ludzi, czarnymi płaskonosymi Dasami, pokonuje Wrytrę, demona zabierającego wodę.