Daksza

Daksza/n - "Rytualna Namiętność", czczony jako Bóg stworzyciel wczesnego panteonu wedyjskiego. Był często zaliczany do Siedmiu Mędrców, którzy narodzili się z umysłu boga Brahma i tak jak on nazwani byli Pradźapati ("Pan Stworzeń"). Daksza wyskoczył z kciuka prawej ręki Brahma. Daksza był ojcem wielu żon bogów, na przykład Sati, żony boga Śiwa. Kiedyś Daksza składał ofiarę z konia, w czym uczestniczyli wszyscy bogowie z wyjątkiem boga Śiwa, któremu nie wolno było brać udziału w żadnym składaniu ofiar. Rozgniewany z powodu tego zakazu, za namową Sati, Śiwa zakłócił uroczystość i zesłał na ziemię choroby jako karę Bożą. W alternatywnym przekazie składanie ofiary zakończyło się wielką bijatyką, w trakcie której Śiwa oderwał głowę Dakszana i wrzucił ją do ognia ofiarnego. Kiedy się uspokoił, zastąpił głowę Dakszy głową koźlęcia.