Epoka astronomiczna

Epoka astronomiczna – punkt w czasie, dla którego określone są współrzędne astronomiczne lub parametry orbity. W przypadku współrzędnych astronomicznych, położenie ciała dla innych czasów można obliczyć uwzględniając jego precesję oraz ruch własny. Współcześnie na przełomie XX i XXI wieku używaną standardową epoką jest J2000.0, zapis ten oznacza 1 stycznia 2000 roku, godzinę 12:00 czasu ziemskiego (TT). Przedrostek "J" wskazuje, że mamy do czynienia z epoką juliańską. Wcześniej używaną epoką była B1950.0, dla której przedrostek "B" wskazuje epokę besseliańską. Przed rokiem 1984 używano epok besseliańskich, następnie zaś juliańskich.

W Katalogu Henry'ego Drapera używa się epoki B1900.0, a oficjalne granice gwiazdozbiorów zostały zdefiniowane w 1930 roku, ale według współrzędnych astronomicznych gwiazd na epokę B1875.0. Epoki dla parametrów orbitalnych zwykle podaje się w czasie ziemskim, w kilku różnych formach:

• data gregoriańska z 24-godzinnym czasem, np. 2000 Jan. 1, 12:00 TT
• data gregoriańska z dniem ułamkowym, np. 2000 Jan. 1,5 TT
• data juliańska z dodanym ułamkowym dniem, np. JDT 2451545.0
• dwuliniowy parametryczny format NASA/NORAD z dniem ułamkowym, np. 00001.50000000

W astrologii, dla jak największej precyzji obliczeń najlepiej jest stosować współrzędne ekliptyczne na dzień w jakim miało miejsce badane wydarzenie (narodziny, rozpoczęcie dzieła etc). Należy pamiętać, że położenie gwiazd stałych na tle ruchomych (platońskich) znaków zodiaku zmienia się o jeden stopień co 72 lata, zatem o 10 stopni (jedną dekanę) co 720 lat. Co 2160 lat mamy zatem przesunięcie o jeden znak zodiaku (jeśli aktualnie Plejady są na zerowym stopniu znaku Bliźniąt, to znaczy, że 2160 lat temu były na zerowym stopniu znaku Byka, a za 2160 lat będą na zerowym stopniu znaku Raka.