Ghul

Ghul, ghula - arab. غول – w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch pustynny, pojawiający się także w innych odosobnionych miejscach, na przykład na cmentarzach. Ghul to demon, rodzaj dżinna zwykle rodzaju żeńskiego, wywodzący się z wierzeń arabskiego folkloru. Ghule zwabiały, napadały i zabijały podróżnych, zwykle potem pożerając swoje ofiary. Ghule okradały groby z umarłych stąd słowo ghoul odnosi się także do ludzi okradających groby. Pojawiały się pod postacią zwierząt, głównie hien, potworów lub złośliwych wiedźm.

W islamie zaliczono je do kategorii dżinnów, choć teologia islamu uznaje wiarę w ghule za przesąd, a Muhammad jednoznacznie potępił ją w hadisach. Islam w istocie zakazywał demonicznego kultu ghula jako upadłego anioła. Według tradycji arabskiej ghule powstały z aniołów, które zbuntowały się przeciwko Bogu i zostały za karę porażone spadającymi gwiazdami. Część potępionych aniołów spłonęła, część wpadła do wody i zamieniła się w krokodyle. Te, które trafiły na ląd, stały się właśnie ghulami. Według innych wierzeń, część rodzaju ghuli powstało ze związku szatana z kobietą stworzoną z ognia czyli z demonicą o naturze dżinna.