Kodźagara

Kodźagara Purnima i Wat Sawitri - Święto wolności i bogactwa, zdrowia i długowieczności

Szarada, Śarada (sanskryt: शरद्), Kodźagara (Kojāgara), Kodźagiri lub Kumara Purnima to w Indii święto plonów celebrowane z okazji pełni księżyca w miesiącu Aświna (wrzesień-październik, अश्विन् Aśvin) czyli w miesiącu Bliźniąt wedle kalendarza księżycowego. Istnieje tradycyjna celebracja Księżyca znana jako Kaumudi czyli Światło Księżycowe. W zachodniej ezoteryce i niektórych północnoindyjskich tradycjach duchowych celebruje się Kodźagarę w słonecznym znaku Bliźniąt (Aświna) czyli w maju-czerwcu, oczywiście także w wieczór i noc poprzedzającą pierwszą pełnię Księżyca w znaku zodiaku. W Indii jesienna Kodźagara oznacza zakończenie pory monsunowej. Na północy, w Europie, w tym w Polsce Pełnia Bliźniąt wiąże się z nocą Kupały lub pojawieniem Plejad na porannym niebie około 9-11 czerwca, a na pewno jest księżycowym zwiastunem astronomicznego lata, które poprzedza. W Indii z Kodżagarą w miesiącu księżycowym Aświna powiązana jest Lakszmi Pudźa w intencji dobrobytu i bogactwa.

Szczególnie ważną jest Kodźagara, gdy Księżyc jest w perygeum czyli gdy jest najbliżej Ziemi na swej orbicie. Wielbi się w Kodźagara bóstwa bogactwa i prosperity oraz czci bohaterów którzy pokonywali zło i wywalczyli wolność wedle lokalnych tradycji duchowych czy religijnych. Ezoterycznie uważa się, że w tę pełnię Księżyca, szczególnie gdy Księżyc jest blisko Ziemi, uruchamiają się potężne siły w postaci światła księżycowego uzdrawiającego ludzkie finanse oraz ożywiające ciało i duszę. Stąd polecane kontemplacje światła księżycowego w czasie tithi (doby) tej pełni oraz patrzenie w Księżyc nocą, a nawet całonocne czuwanie gdy Księżyc dochodzi do fazy Purnima (Pełni). Regionalne obchody i ceremonie w Indii znacznie się od siebie różnią, jednak zwykle współcześnie obchodzi się tę Aświna Purnimę jesienią wedle kalendarza księżycowego, a nie w astrologicznym słonecznym znaku Bliźniąt jak mniejszościowa część ezoterycznych tradycji Wschodu rodem z Indii i Tybetu, która mówi o Wasanta Kodźagara (Vasanta Kojagara) czyli Wiosennej Kodźagarah (maj-czerwiec).

W sanskrycie `Ko jaagarti' znaczy "Któż jest przebudzony?" - stąd nazwa święta Kojaagara (Kojāgara), a samo święto wynika z treści pewnych fragmentów Sanatkumara Samhita. W tym dniu także narodził się Syn Boży Karttikeya, Kumara, Skanda czyli Sanatkumara - Syn Boga Śiwa Mahadewa. Młode dziewczęta modlą się w tym czasie zwyczajowo do Sanatkumara o dobrego męża i dobre zamążpójście. Celebrują święto tańcami, śpiewami i modlitwami o dobre zamążpójście. Dzień ten jest także uważany za dzień narodzin Bogini Lakszmi - jako awatarki, małżonki Wisznu. Wyliczając święto pamiętamy, że wypada w pierwszą pełnię księżycową miesiąca Aświna (Słońce wchodzi w znak Panny) w porze Śarada (Szarad) wedle kalendarza księżycowego i tak najczęściej celebruje się zwyczajowo Kodźagarę w Indii, chociaż wedle niektórych tradycji ezoterycznych także w miesiącu, gdy Słońce jest w znaku Bliźniąt, jak przyjęła zachodnia ezoteryka. Jednym ze zwyczajów wprowadzonych w ajurwedzie jest spożywanie zupy ryżowej z mlekiem, ściślej zupy z płatków ryżowych z chłodnym mlekiem w czasie przynajmniej tej jesiennej pełni księżycowej, co pacyfikuje, uspokaja zaburzenia pitta (ogniowe) pojawiające się w tym okresie i powodujące jesienne przeziębienia i stany zapalne.

Vat Purnima (वट पूर्णिमा vaṭapūrṇimā - pełnia drzewa banyan) lub Vat Savitri czy Vat Vriksha celebrowana jest jako wiosenna Kodźagara w zachodnich stanach Indii w miesiącu Jyeshta (sanskryt: ज्येष्ठ; Jyēṣṭha; maj-czerwiec, gdy Słońce jest w znaku Bliźniąt). Kobiety modlą się wtedy o zdrowie i długie życie dla swoich mężów owijając bawełnianą nicią drzewo banyan (waṭ, waṭa) czyli figowiec indyjski zwany drzewem oświecenia. Ceremonia Sawitri lub Gauri Pudźa odbywa się na pamiątkę Bogini Sawitri (Savitri), która uratowała duszę swojego męża Satjawana (Satyavan) z rąk Jama (Yama) - Bóstwa Śmierci. Rytuał służy zatem saubhaghya czyli ochronie przed śmiercią oraz zdrowiu i długowieczności, wyrwaniu duszy z więzów śmierci. Kobiety zwykle utrzymują całodobowy post w intencji życia i zdrowia swoich mężów. Świętym (sadhu) przebywającym w okolicy na drugi dzień ofiaruje się jedzenie oraz szaty. Słucha się grupowo opowieści o Bogini Sawitri, w tym o tym jak uratowała duszę swojego męża z sideł śmierci. Drzewu ofiaruje się wodę czyli porządnie, wiaderkami wody podlewa się drzewo pod którym odbywał się rytuał. Obchodzi się także drzewo siedem razy w rytuale zwanym pratikrama, co pieczętuje zamawianie intencji ochronnych dla męża. W Indii drzewa są jeszcze obwiązane nićmi oraz naznaczone czerwoną kumkumą. Cały rytuał pokazuje jak usilny post i modlitwa potrafi zawrócić duszę umierającego ze świata Bóstwa Śmierci i powrócić człowieka do życia, jeśli tylko bliska osoba, jak żona, będzie bardzo kochać i pragnąć swego męża z powrotem. Historia Sawitri i Satjawana 9Savitri, Satyavan) opisana jest w Księdze Puszczy (Lasu), który jest rozdziałem epopei Mahabharata. W niektórych rejonach Vat Savitri praktykuje się przez całe trzy doby aż do pełni Księżyca włącznie. Bogini Sawitri w czasie pudży ofiaruje się także dziewięć rodzajów owoców i dziewięć rodzajów kwiatów.

W stanie Jagannath celebrowane jest z okazji Pełni w Bliźniętach święto Snana Yatra czyli wielka kąpiel, wielkie obmywanie. Uroczyście dokonuje się obmywania, oczyszczania posążków wszystkich ważniejszych bóstw jakie trzyma się w domach. W Indii, w stanie Jagannath wyprowadza się bóstwa ze świątyni Jagannath Temple (Puri) i prowadzi do miejsca obmywania w wielkiej procesji, gdzie po kąpieli posągów uroczyście są dekorowane.

W tradycjach bardziej ezoterycznych, gdzie Kodźagara obchodzone jest wiosną, w czasie pełni Księżyca, gdy Słońce jest w znaku Bliźniąt, oba święta, Kodźagara i Wat Sawitri łączy się w jedną potężną celebrację.