Narajana

Narajana, Narayana w sanskryti: नारायण nārāyaṇa - bóstwo hinduskie, syn Dharmy (Prawości) i apsary Urwaśi (Świetlistej), pierwotnie bóg wody, w późniejszym okresie zlał się z postacią Wisznu i Kryszny. Narajana, hinduistyczne bóstwo opisane w eposie Mahabharata. Narajana uprawiając ascezę, stał się jednym z Brahmą Stwórcą i ujrzał Śiwa Boga, który przyznał mu wyższość nad sobą i nad każdym z bogów. Nara to człowieka, a Yana to pojazd, stąd Narayana to pojazd człowieczeństwa.

Narajana znany jest jednak już ze starszej literatury wedyjskiej. W centralnej części Mahanarajana-upaniszad wypowiada się Narajana (stąd nazwa upaniszad) jako absolut mieszkający w sercach ludzi, który jest najwyższym Bogiem, ParamaBrahmą, wszystkością, najjaśniejszym światłem, wszechprzenikającą mocą. Filozoficzno-religijna doktryna związana z Narajaną została rozwinięta przez Ramanudżę w komentarzach filozoficznych do Bhagawadgity i Brahmasutry.

Skupienie w świadomości Najwyższej Jedni bez Wtórego nazywane jest Narajana. Oznacza to dosłownie Ścieżkę Słonecznego Życia. Narajana to Żywe Słońce Serca Życia, jak możnaby powiedzieć w sposób mistyczny. Potocznie Narajana to Ścieżka do Boga, Dobro i Ścieżka Dobroci, Życie i Ścieżka Życia Wiecznego.

Narayana to także bardzo popularne imię używane w Indii.