O Odwiecznej Zasadzie i Dobrostanie
Każdy człowiek marzy o Szczęściu, Miłości i Dobrobycie, a często do tego stopnia, że kiedy osiąga Miłość i zdaje się być Szczęśliwy, jego marzenia tym bardziej przybierają na sile i intensywności. Jest tak, dlatego, że w głębi każdej ludzkiej istoty, w Jaźni, w Duszy, zapisane jest dążenie do Wyższego Szczęścia i do Wyższej Miłości, i człowiek z tego powodu nie pozostaje zadowolony przez to, co czynić go w zasadzie powinno zadowolonym na planie materialnym. Często widać to w życiorysach ludzi Sukcesu i Dobrobytu, którzy zdawałoby się, że zdobyli już wszystko i mogą mieć co tylko zechcą, ale jednak nie mogą za żadną cenę nabyć Wyższej Rzeczywistości, za jaką w głębi tęskni każda Dusza. I wtedy nagle rozdaje swój miliardowy majątek na Szpital dla Ubogich, a sam udaje się na kontemplacje chociażby i do buszu, na drugi koniec świata! Widzieliśmy już wiele pokoleń, które nie osiągnęły satysfakcji dobrymi rezultatami na materialnym poziomie bytu, chociaż wszyscy wskazywali ich, jako ludzi Sukcesu i spełnienia Miłości, co mogłoby dawać obraz Szczęścia. Ludzie jednak z nagła zwracali się ku metafizycznej, wewnętrznej rzeczywistości, aby z roli przysłowiowego Króla wcielić się nagle w Żebraka, który w łachmanach zwiedzał świat szukając innych, głębokich Wartości. Życie samo w sobie jest Wartością, a odkrywanie Celu swojego istnienia, jest niejako życiowym powołaniem, do którego ludzie zostają wezwani o nieznanej godzinie i w nieznanym dniu, bo nie wiadomo o jakiej godzinie Pan Dusz wezwie człowieka do siebie i skieruje ku jego Przeznaczeniu, aby spełnił siebie.
Każdy człowiek, nawet najbardziej zatwardziały ateista miewa chwile, w których zwraca się ku Wyższej Istocie, ku Bogu i poszukuje czegoś Wzniosłego poza, czy ponad tym światem. A około 90% ludzi tej Ziemi uważa się za wierzących, chociaż może nie należeć nawet do jakiejkolwiek Religii. Jednakże Religia jest przyrodzona całej historii ludzkości, a powstające w każdym wieku nowe systemy i ruchy religijne pokazują na odradzanie się potrzeb wewnętrznych, religijnych człowieka, niezależnie od czasu i okoliczności życia. Religijność jest przymiotem Jaźni, Duszy, Rozumu i Serca i objawia się w snach, doświadczeniach wyższej Rzeczywistości, czy też w poszukiwaniu Dobra, w refleksjach nad Sensem Życia i tajemnicą Śmierci. Człowiek miewa chwile manifestacji potrzeb i pragnień metafizycznych, a jest to naturalna potrzeba Religii, Piękna i Sztuki Ducha.
W poszukiwaniu Szczęścia i Miłości ludzie potrafią zrobić wszystko i zdolni są do niesamowitych i szalonych poświęceń, a wszyscy religijni męczennicy są właśnie autentycznymi przykładami tego, jak wielka jest wewnętrzna potrzeba spełnienia subtelnych dążeń płynących z wnętrza człowieka. Człowiek ma prawo do pełni Szczęścia i może budować oraz osiągać Szczęście, chociaż w swym dążeniu powinien starać się nie wyrządzać innym krzywdy ani szkody! Zasada istnienia świata mówi bowiem ludziom, że to, co człowiek sieje, to i żąć będzie, co czyni innym, to wróci do niego i jest to podświadome prawo, prawo odpłaty i zwrotu. Nie osiągaj kosztem innych, ale buduj z pożytkiem dla innych. Złe wychowanie, to wychowanie w duchu rywalizacji, pokonywania i niszczenia innych. Budujemy Dobrobyt i Szczęśliwe Życie dla wspólnego Dobra, gdyż ludzie są dziećmi tegoż samego Stwórcy – Kreacji. Ach, gdybyż ludzie wiedzieli, ile jest szkody w duchu rywalizacji i współzawodnictwa. Ileż krzywdy spotyka innych, jeśli zbyt wielką potęgę jakiś człowiek rozwija krzywdząc, niszcząc i eliminując innych. Wszak Prawo Odwieczne zezwala tylko na to, aby chronić się i obronić przed cudzą agresją, i tylko z takiego powodu możemy poświęcić cudze Dobro, jakim jest Życie.
Szukajcie Szczęścia ludzie, ale dbajcie o to, aby i innym było z Wami i dzięki Wam Dobrze. Szukajcie Miłości, ale i dawajcie innym Miłość, aby do Was obficie wracała każdego dnia. Bywacie nieszczęśliwi i nie dziwcie się, jeśli innych nie uczyniliście Kochanymi i Szczęśliwymi. To, co czynimy dla Dobra innych, dla Dobra Wspólnoty, dla Dobra Społeczeństwa, wróci do nas jako Dobro, o ile oczywiście było rzeczywistym Dobrem dla społeczności. Męczennicy religijni przez tysiąclecia torowali Drogę Postępu pieczętując podniesienie ludzi na wyższy poziom własną krwią, a podobnie i Męczennicy Nauk, Medycyny czy Techniki. Znamy ich bardzo wielu, a ich imiona są sławne i zapisane w Niebiosach, bo Stwórca – Kreacja pragnie nade wszystko udoskonalenia i polepszenia ludzkiego bytu i ludzkiej woli. Każdy ma prawo do Zdrowia, Dobrobytu, Miłości, każdy ma prawo do Szczęścia.
Jeśli chociaż jedno dziecko jest nieszczęśliwe, bo płacze z głodu, to znaczy, że władze tego świata nie są w rękach Boga i Religii Boga, bo prawdziwa Religia Boga dba o to, aby każdy człowiek był Szczęśliwym, i aby ludziom działo się Dobrze. Nauka Duchowa pomaga polepszyć życie i ulepszyć ludzką istotę, aby mogła odnaleźć zagubiony przez ludzi Klejnot Szczęścia, magiczny i cudowny Biały Kamyk, alchemiczny Eliksir Szczęścia, acz nie jest to żadna materialna mikstura. Rzecz jest w uwrażliwieniu swego czucia, słyszenia i widzenia, aby móc odkrywać to, co zasłonięte jest przed oczami śmiertelników.
Jeśli chcecie o ludzie być bardziej Szczęśliwi, starajcie się najpierw cieszyć i radować tym, co macie, i cieszyć tymi, z którymi przebywacie i tworzyć związki, w których jest więcej radości i zabawy. Bawcie się, o ludzie, życiem tak, aby każda chwila, nawet trudna, dawała dużo satysfakcji. To życie niech stanie się zabawą duszy żyjącej w ciele na Ziemi, bo w istocie jesteś Wyższą Jaźnią, Boską Duszą, wspaniałą i cudowną istotą, o jakże Drogocenną w oczach Boga, Stwórcy – Kreacji! I nie poddawaj się trudom, cierpieniom i słabościom, a szukaj wewnętrznej, z głębi Serca płynącej radości, chociaż wiemy, że w wielu sytuacjach ludzkiego życia nie jest to wcale takie łatwe. Jeśli jednak mocno spróbujesz, na pewno znacznie zwiększysz swój ogólny Dobrostan!
Człowiek może uczynić setki i tysiące zmian w sobie i w swoim życiu, aby uczynić swoje życie bardziej Dobrym, Zdrowym, Radosnym, Szczęśliwym, a także Bogatszym i Obfitszym we wszystko, czego chce i potrzebuje, ale musi uważać, by jak najmniej krzywdy i cierpienia zadawać innym i nikogo nie dręczyć, a szczególnie, aby nikogo nie rujnować w żaden sposób, chociaż przed napastliwością innych i szkodzeniem ze strony innych, każdy musi się chronić i bronić. Bóg dał ludziom prostą Zasadę Istnienia, a z niej wynika nawet Dziesięć Praw, dzięki którym uczymy się funkcjonowania i postępowania. Zasady te są naturalnie wpisane w nasze Sumienie, mówiąc inaczej na tablicy Jaźni, Duszy, o której mówi się, że mieszka w środku Piersi, w Sercu. Kto uchwyci zasadę Istnienia, Prawo Porządku czy Nutę Harmonii, jak zwie się często Odwieczną Zasadę Prabytu, ten zawsze wie, zna i umie tak działać i postępować, aby było DOBRZE!
(Udana)
Mistrz Himalaya Swami
Linki zewnętrzne
PMH - Przekazy Mistrza Himalaja znajdują się na portalu Lajów