Sadhana

Sadhana (sanskr. साघना r.ż. Sãdhană) dosłownie: praktyka, ćwiczenie, kultywacja; środki realizacji - w hinduizmie i buddyzmie zbiór medytacyjnych praktyk duchowych obejmujących:

• dhjanę - medytację z wizualizacją; w tym satkara - skupienie oraz pratjaja - odczuwanie, odbiorczość;
• dźapas - recytację mantr, modlitw różańcowych;
• mudra - stosowanie mudr, czyli gestów dłoni, języka i oczu w pozycji lotosu;
• jantra - stosowanie znaków, symboli, i większych diagramów mandali
• njasa - procedury oparte na rytualnych gestach, połączenie mudr i mantr;

Sadhana jest podstawą całej duchowości orientalnej, a dzieli się na grupową praktykę, która jest podstawą oraz indywidualną czy osobistą wykonywaną w domu przez każdą religijną, uduchowioną choć trochę osobę. Z naważniejszych zasad, prawdziwa praktyk duchowa, Sat-Sadhana to zbiór cwiczeń duchowych otrzymanych wraz z błogosławieństwem inicjacji od kompetentnego, żyjącego na Ziemi Guru, czyli od realnego Guru, Sat-Guru.