Siddha joga

Siddha Joga - (sanskryckie: siddha yoga) - ogół metod jogicznej praktyki rasy siddhów, dusz inkarnujących się z siddha loki, z niebiańskiego świata siddhów - istot doskonałych, spełnionych, urzeczywistnionych, świętych i boskich. Metody autentycznej siddha jogi mogą praktykować dopiero osoby, które osiągnęły duchowy poziom samorealizacji umożliwiający praktyki transformacyjne parinama opisane w III-cim rozdziale Jogasutr Ryszi Patańdźali. Inkarnowany w ludzkim ciele siddha nazywany jest Avadhutą (sanskr. avadhuta), co oznacza, że manifestuje cudowne moce charyzmatyczne technicznie określane jako wibhuti, a potocznie jako siddhi.

Siddha Joga jest ezoteryczną, głęboko tajemną linią nauczania pośród joginów śiwaizmu kaszmirskiego. Siddha Joga to praktykowanie zwykle niedostępnych dla zwykłych śmiertelników aspektów jogi potocznie kojarzonych z cudami, charyzmatami i mocami magicznymi. Jogasutra Ryszi Patańdżali opisuje podstawy metod praktyki jak i szczegółowe praktyki mające na celu rozwinięcie kilkudziesięciu cudownych mocy duchowych, wibhutis, włącznie z ostatecznymi Ośmioma Mocami Jogicznymi. Siddhowie bardzo starannie dobierają sobie uczniów duchowych, którzy rekrutują się z osób o długotrwałej i efektywnej praktyce jogi czy kalaripayat, osób mających za sobą często 40 i więcej lat intensywnej, aśramowej praktyki jogicznej lub praktyki sztuk walki. Praktykowanie Siddha Jogi wymaga terminowania u Mistrza Awadhuta w charakterze ucznia-służebnika, wyklucza wszystkich samouków, wymaga wysokich walorów moralnych oraz wysokiego uszlachetnienia charakteru. Wszyscy praktykujący siddhowie są wielbicielami Śiwa Boga i praktykują śiwaizm oraz śaktyzm (tantryzm).

Podstawowe umiejętności adeptów Siddha Jogi to zdolność długotrwałej dharany (koncentracji), dhjany (medytacji) i samādhi (ekstazy) oraz trzy rodzaje parinamy - metody bardzo skoncentrowanej transformacji, przemiany. Dharana w Siddha Jodze wymaga pozostawania przez długie okresy czasu w jednym miejscu, wyklucza podróżowanie, bywa pozostawaniem w miejscu praktyki przez wiele lat. Podstawą praktyki jest Samjama (samyamah) czyli zjednoczone działanie trzech metod: dharany, dhjany i samadhi. Konieczna jest także zdolność percepcji prawdy czyli prajñālokaḥ - widzenie rzeczy i zjawisk w świetle prawdy. Bez tej umiejętności docierania do prawdy i widzenia wszystkiego w prawdzie nie ma mowy o zostaniu uczniem czy uczennicą Siddhów. Krijajoga jak i Hatha Joga prowadzi do Siddha Jogi (Vibhuti Pada), bo tam gdzie kończy się Krija Joga, tam rozpoczyna się Siddha Joga. Do podstaw należy także intensywne recytowanie mantr wedyjskich w formie znanej jako Viniyoga.

Podstawowe umiejętności Siddha Jogi

Mistyczne moce wiedzy, zrozumienia i mądrości; zdolności poznawcze siddhów.

Atītānāgata Jñānam - wiedza o przeszłosci i przyszłości;
Bhūtaruta Jñānam - wiedza z mowy zwierząt, rozumienie mowy zwierząt;
Pūrvajāti Jñānam - wiedza poprzednich żywotów, pamięć uprzednich wcieleń i zdolność widzenia cudzych wcieleń;
Sūkshma-Vyavahita-Viprakṛshta Jñānam - wiedza subtelna, wiedza tajemna, wiedza ukryta i odległa w czasie oraz przestrzeni;
Bhuvana Jñānam - wiedza wszechświata, wiedza o budowie kosmosu;
Tārāvyūha Jñānam - wiedza ładu i porządku gwiazd, wiedza odczytywana ze świadomości gwiazd;
Tadgati Jñānam - wiedza z położenia, biegu i ruchu gwiazd; astrologia wedyjska, czytanie przeznaczenia z gwiazd;
Kāyavyūha Jñānam - wiedza o organizacji i porządku ciała;
Purusha Jñānam - wiedza duszy, wiedza ducha kosmosu, wiedza duchowa z ducha wszechrzeczy;
Vivekajaṃ Jñānam - wiedza rozpoznająca, wiedza rozróżniająca w doskonały sposób o trzech stopniach;

--- Pratipattiḥ to prapostrzeganie, instynkt, odczucie, wgląd, postrzeganie wglądowe;
--- Sarva-Viśva-Jñānam - wieczna wszechwiedza, wszystkowiedza;
--- Tārakaṃ Vivekajaṃ Jñānam - wiedza wyzwalająca, kosmiczna wiedza rozróżniająca, strumień mądrości wszechpoznania;

Osiem Wielkich Mocy Jogicznych Siddhów

Osiem wielkich mocy jogicznych to najczęstsza wzmianka o tym czym jest prawdziwa Siddha Joga. Osiem wielkich mocy jogicznych pojawia się wskutek intensywnego i długotrwałego praktykowania jogi opanowania pięciu żywiołów - bhūtajaya yogaḥ. Jest to jedna z inicjacyjnych metod praktyki Siddhayanam - Pojazdu Doskonałych Joginów.

Aṇiman - atomizacja polegająca na tym, że jogin potrafi się zmniejszać osiągając wielkość punktu; zdolność znikania;
Laghiman - lewitacja polega na tym, że jogin staje się lekkim i zaczyna lewitować oraz poruszać się szybko, tam gdzie chce;
Mahiman - magnifikacja polega na tym, że jogin staje się wielki; jogin ogarnia sobą innych;
Prāpti - to zdolność osiągania rzeczy odległych, np. jogin ręką dotyka księżyca;
Prākāmya - wola bez przeszkód pozwalająca manifestować rozmaite nadzwyczajne zjawiska; spełnianie pragnień;
Vaśitva - panowanie, poddawanie wszystkiego woli; jogin nie podlega władzy innych, wpływa na żywioły; wywołuje susze lub powodzie, kieruje pogodą i zjawiskami naturalnymi;
Īśitva - moc stwarzania; twórczość; nadzwyczajne talenty twórcze; rzeczy pojawiają się i znikają wedle woli jogina; materializacje;
Yathākāmāvasāyitva - zdolność stanowienia porządku świata; realny wpływ na bieg wydarzeń w świecie;

Zdarza się, że ludzie żyjący na świecie, niepraktykujący jogi, miewają czasem manifestacje niektórych z tych magicznych, charyzmatycznych mocy jogicznych. Jednakże nawet takie osoby mogą się zupełnie nie nadawać na uczniów Siddhów. Mistrzowie Siddhów decydują o tym, kto się nadaje i może być przyjęty, a nauka trwa zwykle przez kilka kolejnych wcieleń, zatem kandydaci na uczniów muszą być wielce zdeterminowani, aby Mistrz Awadhuta ich zawezwał czy pozwolił im przyjść do siebie na naukę. Siddhi nie można zdobyć za pieniądze, a uczeń siddhów nie może być egoistyczny, żądny władzy, seksu czy bogactwa. Z tych jak i innych prozaicznych przyczyn większość chętnych, nawet długo praktykujących rozwój duchowy, jogę, medytacje czy ascezę, zwyczajnie się nie nadaje do poważnego, zaawansowanego treningu duchowego u Mistrzów Siddha Jogi. W szczególności, osoby, które chciałyby posiadac moce duchowe, aby się nimi popisywać nie zostaną przyjęte za uczniów Zakonu Siddhów.

Siddhowie, w ramach swego rozwoju potrafią stać się niewidzialni i nieosiągalni tak dla zwykłych ludzi jak i dla innych siddhów o mniejszej mocy percepcji. Potrafią być niewidzialni razem ze swoimi siedzibami czy grupami uczniów, których kształcą.

Literatura:

Rishi Patanjali, Yogasutra, rozdział III, Vibhuti Padah.