Waranasi
Varanasi, Waranasi w jęz. hindi: वाराणसी, trl. Vārāṇasī, trb. Waranasi; ang. Varanasi; dawniej Benares, Kashi – święte miasto indyjskie w stanie Uttar Pradesh, mające ponad 3 mln mieszkańców. Stanowi ono ważny ośrodek kultu wyznawców hinduizmu i buddyzmu. Miejsce znane z rytualnych kąpieli w świętej rzece Ganges i palenia zwłok zmarłych na ghatach. Na obrzeżach Waranasi, około 13 kilometrów na wschód od centrum, mieści się Park Jeleni – miejsce pierwszego historycznego kazania Gautama Buddha skierowanego do pięciu ascetów.
Według legendy Waranasi zostało założone przez Boga Śiwa. Dokładnie nie wiadomo kiedy powstała pierwsza osada w tym miejscu, jednak Bóg Śiwa swoją słynną awatarę wyemanowal w tych okolicach jakieś 7-9 tysięcy lat p.e.ch. Osada z pewnością znana była już w V wieku p.e.ch. jako Kaśi, co wywodziło się ze słowa “jasny". Dzisiejsza nazwa pochodzi ze starożytnej nazwy miasta leżącego pomiędzy rzekami Varuna i Aśi. Miasto jest co roku odwiedzane przez miliony wiernych, gromadzących się na brzegu rzeki w celu rytualnych ablucji, mających na celu oczyszczenie się z grzechów.
Pomimo swej liczącej niewatpliwie ponad trzy tysiące lat historii jako jednej z najstarszych osad zamieszkałych do naszych czasów, większość zabytków samego miasta ma nie więcej niż dwieście lat. Jest to efektem licznych najazdów muzułmańskich, jakie nękały Indie od XVI wieku. Zachowały się jedynie nieliczne stare świątynie m.in. boga Śiwa – najświętsza w mieście, niedostępna dla wyznawców innych religii, jak i niektóre ghaty czyli nadbrzeżne schody. Starożytna świątynia śiwa będąca wizytówką miasta wedle opinii części historyków liczy nawet 10 tysięcy lat. Pomimo wysiłku islamskich najeźdźców Varanasi było nieustannie odbudowywane i rozbudowywane przez ludność hinduistyczną i buddyjską.
Świątynia Śiwa Wisweśwara
Nieco dalej w kierunku Jalsain Ghat tyłem do rzeki stoi Złota Świątynia (Golden Temple). Jest ona poświęcona Wiśweswara – Bogu Śiwa, Ojcu Wisznu i Brahma, przedstawianego jako władcę całego wszechświata. Obecna świątynia została odbudowana w 1776 roku przez Ahalya Bai, na miejscu w którym wcześniej istniała świątynia, zburzona przez bestialski najazd muzułmanów w 1600 roku. Pokrycie jej złotych wież, które waży ponad 800 kg, było darem Randźita Singha, Maharadży Lahaur. Świątynia Boga Śiwa Pana Wszechświata, zawierając dźotirlingam - znak światła, jest najważniejszym obiektem w Waranasi dla wyznawcy hinduizmu, szczególnie śiwaizmu. Turyści na teren nie mają wstępu, gdyż jest to miejsce przeznaczone jedynie dla praktykujących śiwaitów i śaktystów.
Schody do Rzeki
Główną atrakcją Waranasi, dla zachodnich turystów niebędących hinduistami, są ghaty (schody do rzeki) ciągnące się wzdłuż brzegów Gangesu. Pielgrzymi przybywający do Waranasi już od rana skupiają się na poszczególnych ghatach by odbywać oczyszczające kąpiele (pudźa) i medytować w najbardziej niewiarygodnych pozycjach. Bramini oferują błogosławieństwo, żebracy proszą o jałmużnę, dając innym możliwość do poprawienia swojej karmy, wreszcie na ghaty przybywają kondukty pogrzebowe, by dokonać kremacji zmarłych, którzy z tego najlepszego w Indiach miejsca udają się w swoją ostatnią podróż. Najważniejszych jest pięć ghat, gdzie pielgrzymi mają obowiązek dokonać kąpieli w określonej kolejności tego samego dnia. Są to:
- Asi,
- Dasaswemedh,
- Barnasangam,
- Panćaganga
- Manikarnika
Wiele ghatów należało do maharadżow lub innych władców, np. bardzo piękny Śiwala Ghat jest własnością Maharadży Waranasi. Dandi Ghat są miejscem ascetów, a zaraz obok znajdują się bardzo znane, oblegane zarówno przez Hindusów jaki i turystów Hanuman Ghat. Harishćandra (Smaśan Ghat) są miejscem gdzie pali się zwłoki. Zajmują się tym wyłącznie nietykalni – chadal. W tym miejscu zdecydowanie nie należy nawet wyciągać aparatu a tym bardziej robić zdjęć. Man Mandir Ghat zostały zbudowane w 1600 roku ale obecnie są w bardzo kiepskim stanie, tylko w północnym kącie znajduje się piękny kamienny balkon. Mir Ghat prowadzą do nepalskiej świątyni, ozdobionej erotycznymi rzeźbami.