Tekst źródłowy strony Damaru

[[Plik:Damaru.jpg|thumb|220px|Mały bębenek Damaru]]
'''Damaru''' (Dewanagari: डमरू) lub '''damru''' - obrzędowy bębenek indyjski i tybetański w kształcie klepsydry zazwyczaj zrobiony z drewna z naciągniętą skórą, a czasem zrobiony z dwóch ściętych czaszek ludzkich połączonych szczytami i obustronnie obciągniętych skórą. W przewężeniu umocowane są na sznurkach dwie kuleczki, które przy potrząsaniu uderzają o membrany. Używany do rytuałów [[Tantra|tantrycznych]] (np. w praktyce [[Czod|Chöd]]). W Indiach damaru jako instrument obrzędowy poświęcony jest [[Śiwa|Śiwie]]. Damaru dzięki swoim małym rozmiarom jest często używany przez wędrownych muzyków.

==Kontekst==

Damaru jest bardzo dobrze znanym i rozpowszechnionym instrumentem na subkontynencie indyjskim. W [[Śiwaizm|Śiwaizmie]] jest związany z formą Śiwy znaną jako [[Nataradźa]] wykonującym kosmiczny taniec [[tandawa]]. Dźwięk damaru reprezentuje pierwotny dźwięk i rytm z którego, według kosmologii, wyłania się wszechświat i do którego się rozpuszcza przed ponownym powstaniem. Jedna z legend głosi, że wibracje liter [[Sanskryt]]u wyłoniły się z brzmienia bębna Śiwy (zobacz [[Śiwa Sutra]]). 

Kształt damaru, który jest trójkątny z wierzchołkiem ku górze reprezentuje męską kreatywność stwórczą (rozrodczą) ([[Lingam]]) i z wierzchołkiem na dół reprezentuje żeńską kreartywność, moc prokreacji ([[Joni]]). Symbolicznie, kreacja świata zaczyna się w wtedy, gdy lingam i joni spotykają się w środkowym punkcie damaru, a destrukcja, zniszczenie następuje, gdy oddalają się od siebie.

[[Category:Hasło]]