Józef Baj: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 17:21, 22 mar 2018

Józef Baj (1915-2006)

Józef Baj - ur. 22 stycznia 1915 w Felsztynie (obecnie Ukraina), zm. 14 lutego 2006 w Warszawie – działacz ruchu oporu w czasie okupacji hitlerowskiej, były więzień obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Sachsenhausen, polski radiesteta i ezoteryk, konstruktor sprzętu radiestezyjnego, specjalista z dziedziny geomancji.

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Z zawodu technik mechanik, przed wojną pracował w Państwowych Zakładach Lotniczych w Mielcu. Do pracy konspiracyjnej wprowadziły go jego siostry Zofia i Janina Baj oraz Kazimiera Galińska, związane z podziemnym harcerstwem. Od lutego 1941 roku działał w Armii Krajowej. Jego zadanie polegało między innymi na przechowywaniu, transporcie i konserwacji broni. Aresztowany w styczniu 1943 roku, więziony na Pawiaku, a następnie od 28 kwietnia 1943 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu - więzień nr 119185. Pod koniec wojny przeniesiony do KL Sachsenhausen, gdzie doczekał wyzwolenia przez Armię Czerwoną i powrócił do Warszawy. Pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka.

W czasie pobytu w Oświęcimiu nauczył się od współwięźnia ze Szwajcarii naukowej radiestezji, która, jak twierdził, pomogła mu przetrwać ciężkie warunki obozowe. Przy pomocy zwykłego scyzoryka wykonał wahadła, których używał podczas pobytu w Oświęcimiu.

Pod koniec lat 70-tych XX wieku, w Polsce Ludowej, zaczął konstruować według własnych pomysłów sprzęt radiestezyjny, który zyskał duże uznanie w kraju i za granicą oraz był wielokrotnie wyróżniany. Po śmierci Józefa Baja jego dzieło kontynuowane jest przez wieloletnie współpracowniczki Barbarę Leśniewską i Aleksandrę Gondek. W oparciu o koncepcje Józefa Baja powstają ciągle nowe typy sprzętu, a liczba opracowanych modeli wahadeł przekracza 200 rodzajów.

Miesięcznik Nieznany Świat przyznał mu w 2006 roku pośmiertnie nagrodę honorową za działalność.

Bibliografia

1. Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939-1944. Terror hitlerowski w okupowanej stolicy, Świat Książki, Warszawa, 2008.
2. Józef Baj, Gehenna. Relacja z walk zbrojnych i pobytu w obozach koncentracyjnych, ZBoWiD Oddział Warszawa-Wola, Warszawa, 1978.
3. Brigitte Schmidt, Heilen mit den radiästhestischen Farben, Weilburg, 2009.
4. Leszek Matela, Radiestezja. Nauka, praktyka, ochrona przed szkodliwym promieniowaniem, Katowice 1996.
5. Leszek Matela, Wahadła zaklinacza dobra, Nieznany Świat, 3/2016.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-Józef Baj - ur. 22 stycznia 1915 w Felsztynie (obecnie Ukraina), zm. 14 lutego 2006 w Warszawie – działacz ruchu oporu w czasie okupacji hitlerowskiej, były więzień obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Sachsenhausen, polski [[radiesteta]] i ezoteryk, konstruktor sprzętu radiestezyjnego.
+[[Plik:Józef Baj 1995 Fot Leszek Matela.jpg|thumb|Józef Baj (1915-2006)]]
+Józef Baj - ur. 22 stycznia 1915 w Felsztynie (obecnie Ukraina), zm. 14 lutego 2006 w Warszawie – działacz ruchu oporu w czasie okupacji hitlerowskiej, były więzień obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Sachsenhausen, polski [[radiestezja|radiesteta]] i [[ezoteryka|ezoteryk]], konstruktor sprzętu radiestezyjnego, specjalista z dziedziny [[geomancja|geomancji]].
-Pochodził z wielodzietnej rodziny. Z zawodu technik mechanik, przed wojną pracował w Państwowych Zakładach Lotniczych w Mielcu. Do pracy konspiracyjnej wprowadziły go jego siostry Zofia i Janina Baj oraz Kazimiera Galińska, związane z podziemnym harcerstwem. Od lutego 1941 roku działał w Armii Krajowej. Jego zadanie polegało między innymi na przechowywaniu, transporcie i konserwacji broni. Aresztowany w styczniu 1943 roku, więziony na Pawiaku, a następnie od 28 kwietnia 1943 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Pod koniec wojny przeniesiony do KL Sachsenhausen, gdzie doczekał wyzwolenia przez Armię Czerwoną i powrócił do Warszawy. Pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka.
+Pochodził z wielodzietnej rodziny. Z zawodu technik mechanik, przed wojną pracował w Państwowych Zakładach Lotniczych w Mielcu. Do pracy konspiracyjnej wprowadziły go jego siostry Zofia i Janina Baj oraz Kazimiera Galińska, związane z podziemnym harcerstwem. Od lutego 1941 roku działał w Armii Krajowej. Jego zadanie polegało między innymi na przechowywaniu, transporcie i konserwacji broni. Aresztowany w styczniu 1943 roku, więziony na Pawiaku, a następnie od 28 kwietnia 1943 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu - więzień nr 119185. Pod koniec wojny przeniesiony do KL Sachsenhausen, gdzie doczekał wyzwolenia przez Armię Czerwoną i powrócił do Warszawy. Pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka.
 W czasie pobytu w Oświęcimiu nauczył się od współwięźnia ze Szwajcarii naukowej radiestezji, która, jak twierdził, pomogła mu przetrwać ciężkie warunki obozowe. Przy pomocy zwykłego scyzoryka wykonał wahadła, których używał podczas pobytu w Oświęcimiu.