Wadźrasattwa

Wadźrasattwa (Vajrasattva Marga) oznacza Dobrą Wolę, Wolę Bożą lub Diamentową Dobroć i jest Ścieżką rozwijania płomiennej i promienistej Potęgi Boskiej Woli i Mocy. Wadźralaja jak inaczej zwiemy tę Odwieczną Ścieżkę jest czterostopniową ścieżką Laja Jogi ustanowioną przez Duchowego Władcę Promienia Boskiej Woli i Mocy dla dusz wstępujących do Jego niebiańskiej świątyni znanej w ezoteryce Wschodu jako Paksala, która jest dla dusz wędrujących Ścieżką (Marga) stacją, etapem podróży ku Szamballi (Agartha). Wszyscy inicjowani w Ścieżkę Diamentową stanowią razem wspólnotę duchową zwaną Wadźrasattwa Sanghą czyli Wspólnotą Dobrej Woli.

Istnieją cztery wielkie Kręgi czy poziomy wtajemniczenia ezoterycznego tej wspólnoty opisywane czterema kluczowymi ideami wiodącymi nad jakimi pracują uczniowie tej Ścieżki: Prema (Miłowanie, Agape), Satja (Prawda), Dharma (Obowiązek, Zadanie Duszy), Śāntih (Pokój, Pacyfikacja). Dusza nauczywszy się Miłowania zmierza ku Prawdzie, a pojąwszy Prawdę otrzymuje od Boskiej Hierarchii Obcowania Świętych Zadanie do wykonania na ziemi, które spełniwszy staje się Strażnikiem Planety, Śantidewą, Aniołem Pokoju.

Pierwszą jogę dla pierwszego stopnia wtajemniczenia nazywamy także Abhawa Jogą czyli stopniem Błogości i Próżni, drugą jogę zwiemy Czohan Morja Guru Jogą i służy ona ustanowieniu wewnętrznej łączności z Duchowym Zwierzchnikiem Aśramu Mocy i Woli Boga, z Panem Morja. Trzeci poziom to Wielka Joga czyli Mahā Joga Czohan Morja będąca ścieżką Poddania Woli Bożej, a ostatni stopień stanowi Joga Ognia i Światła czyli Agni Joga, będąca ścieżką Strażników Planety przed atakami sił kosmicznego zła. Wadźrasattwa Sangha jest drugą filią Himalaya Tirtha Sangham czyli Himalajskiego Białego Bractwa indyjskiego zakonu Parwata Tirtha.

Adibuddha Wadźrasattwa

Wadźrasattwa – jeden z bodhisattwów w buddyzmie mahajana i wadźrajana. W języku tybetańskim nazywany jest Dordże Sempa, po chińsku 金剛薩埵 pinyin: Jīn gāng sà duǒ; jap. Kongōsatta. Jest ważną postacią w dwóch ezoterycznych sutrach: Mahawajroczana Sutra oraz Wadźraśekhara Sutra.

Wadżrasattwa w formie Adibuddhy (najwyższego buddy) był szczególnie czczony w Tybecie i Chinach jako "przedstawiciel wszystkich buddów" (według Abhidanottara-tantra). W Nepalu jest utożsamiany ze Swabhawą zgodnie z naukami szkoły Swabhawików. Przebywa lub objawia się na górze Sumeru.

Symbolizowany jest przez płomień wyrastający z półksiężyca umieszczonego na lotosie, lub przez trójząb leżący na lotosie. W późniejszym panteonie mahajany był odpowiednikiem boga Brahmy. W grupie pięciu Dżinów (Zwycięzców) czy też Tathagatów czasem zastępował Akszobhję, a czasem nosił małe wyobrażenie tego buddy medytacyjnego (skt Dhyānibuddha) na przybraniu głowy. Zwykle jest przedstawiany jako ubrany w szatę i siedzący budda. Może przyjmować kilka pozycji nóg, takich jak na przykład parjankasana (prawa stopa na lewym udzie), lub padmasana.

W rzeźbie pojawia się głównie w Tybecie, na Jawie i w Tajlandii. Na mandalach pojawia się częściej w Nepalu i Chinach. Jako stojący pojawia się także na stelach w towarzystwie innych buddów i Akszobhji. W takich przypadkach ma wiele głów i rąk, jednak zawsze trzyma wadżrę i dzwonek. W Tybecie jest często przedstawiany w jab-jum ze swoją śakti Ghantapani. W tej formie jest częścią sekretnych rytuałów. W Japonii występował pod nazwą Kongōsatta i był dość często przedstawiany nie tylko na mandalach, ale również w rzeźbach, często z białym słoniem.