Paramahansa Yogananda: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image: | [[Image:yogananda.jpg|thumb|Paramahansa Yogananda]] | ||
'''Paramahansa Yogananda''', परमहंस योगाननद (spolszcz. Jogananda; ur. 5 stycznia 1893, zm. 7 marca 1952) – indyjski jogin, swami z himalajskiej linii przekazu Giri. Jego największym osiągnięciem w świecie zachodnim, było rozpowszechnienie Krija Jogi. Napisał własną autobiografię pod tytułem "Autobiografia Jogina" - opublikowana w 1946 roku i od tego czasu ciągle wznawiana, przetłumaczona na 18 języków, uznawana za klasykę duchowości. Jego mistrzem duchowym był Śri Yukteśwar Giri. | '''Paramahansa Yogananda''', परमहंस योगाननद (spolszcz. Jogananda; ur. 5 stycznia 1893, zm. 7 marca 1952) – indyjski jogin, swami z himalajskiej linii przekazu Giri. Jego największym osiągnięciem w świecie zachodnim, było rozpowszechnienie Krija Jogi. Napisał własną autobiografię pod tytułem "Autobiografia Jogina" - opublikowana w 1946 roku i od tego czasu ciągle wznawiana, przetłumaczona na 18 języków, uznawana za klasykę duchowości. Jego mistrzem duchowym był Śri Yukteśwar Giri. | ||
Paramahansa Jogananda urodził się w rodzinie bramińskiej pod imieniem '''Mukunda Lal Ghosh''', w miejscowości Gorakhpur, stanie Uttar Pradesh, w Indiach. Jego ojcem był Bhagabati Charan Ghosh, a matką Gurru Ghosh. Rodzice Joganandy byli wielbicielami Lahiri Mahaśaya. Miał siedmioro rodzeństwa – trzech braci i cztery siostry. W swojej autobiografii pisze, że już od najmłodszych lat był zainteresowany religią. Przebywał w obecności joginów, których cuda wywierały na nim wrażenie. | Paramahansa Jogananda urodził się w rodzinie bramińskiej pod imieniem '''Mukunda Lal Ghosh''', w miejscowości Gorakhpur, stanie Uttar Pradesh, w Indiach. Jego ojcem był Bhagabati Charan Ghosh, a matką Gurru Ghosh. Rodzice Joganandy byli wielbicielami Śyama Ćarana Lahiri Mahaśaya i jego mistrza Mahavatar Nagaraja Babaji. Miał siedmioro rodzeństwa – trzech braci i cztery siostry. W swojej autobiografii pisze, że już od najmłodszych lat był zainteresowany religią. Przebywał w obecności joginów, których cuda wywierały na nim wrażenie. | ||
W dzieciństwie nauczył się pewnych technik Krija Jogi od swojego ojca, który rozwinął w nim zainteresowanie medytacją. Jako uczeń liceum Mukunda niezbyt się interesował nauką, dlatego miał korepetytorów. Pośród nich był Ashutosh Mukhopadhyaya, zaawansowany duchowo uczeń Lahiri Mahasaji, znany później jako Hamsa Swami Kevalananda. W 1910 roku w Benaresz Mukunda poznał | W dzieciństwie nauczył się pewnych technik Krija Jogi od swojego ojca, który rozwinął w nim zainteresowanie medytacją. Jako uczeń liceum Mukunda niezbyt się interesował nauką, dlatego miał korepetytorów. Pośród nich był Ashutosh Mukhopadhyaya, zaawansowany duchowo uczeń Lahiri Mahasaji, znany później jako Hamsa Swami Kevalananda. W 1910 roku w Benaresz Mukunda poznał Swami Shri Yukteswara co zakończyło jego poszukiwania mistrza duchowego, który mógłby go poprowadzić i ukształtować jego życie. W wieku 17 lat, w 1910 roku spotkał swojego mistrza duchowego (guru) – Śri Yukteśwar Giri. Po ukończeniu studiów, w 1915 roku wstąpił do zakonu Giri i otrzymał imię duchowe Jogananda, co oznacza "Szczęście Zjednoczenia", "Szczęśliwy poprzez zjednoczenie z Bogiem". Odtąd znano go jako Swami Jogananda (Swami Yogananda Giri). | ||
W 1917 roku Jogananda założył niewielką szkołę dla chłopców we wiosce Dihika, w Bengalu. W 1918 roku przeniósł ją do miasta Ranchi. W tej szkole nauczanie zwyczajne było połączone z nauką jogi i medytacji. Jej program edukacyjny zawierał wiele elementów starożytnego systemu gurukula. Należało do nich między innymi prowadzenie zajęć na świeżym powietrzu | W 1917 roku '''Jogananda''' założył niewielką szkołę dla chłopców we wiosce Dihika, w Bengalu. W 1918 roku przeniósł ją do miasta Ranchi. W tej szkole nauczanie zwyczajne było połączone z nauką jogi i medytacji. Jej program edukacyjny zawierał wiele elementów starożytnego systemu gurukula. Należało do nich między innymi prowadzenie zajęć na świeżym powietrzu. | ||
W | W 1920 roku '''Jogananda''' pojechał do USA na Międzynarodowy Kongres Liberałów Religijnych w Bostonie. W tym samym roku założył słynne Self-Realization Fellowship. Swami podróżował po całych Stanach dając wykłady i tworząc środowisko pod duchowe życie. W tym czasie ludzie nie byli zaznajomieni z medytacją i życiem jogicznym. Jogananda był jedną z pierwszych osób z Indii, która pomogła otworzyć ludzi zachodu na wschodnią koncepcję duchowości prowadzącej ku Urzeczywistnieniu Boga. | ||
W 1935 roku Jogananda powrócił do Indii. Przyczynił się tam do założenie Yogoda Satsanga Society of India (YSS). Podcza swego pobytu w Indiach spotkał wielu świętych takich jak: Mahatma Gandhi, Ramaną Maharishi, Ananda Moji Ma, Giri Bala, a także z Kashimani Devi, świętą żoną Shri Lahiri Mahasaji. W tym czasie umarł guru Joganandy – Śri Jukteśwar (Yukteśvar), który podczas jego pobytu w Indiach uhonorował go najwyższym tytułem zakonnym - Paramahamsa. Paramahamsa to ten ,którego umysł jest zawsze pogrążony w [[Śiva]] Bogu i jego boskiej grze, będąc wewnętrznie nie przywiązanym do wszelkich wpływów. Od tego czasu Jogananda był znany jako Paramahamsa Jogananda. | |||
W 1936 roku Jogananda opuścił swój kraj i pojechał wykładać do Londynu. | Dnia 9 marca 1936 roku Swami Shri Yukteśwar świadomie opuścił swoje ciało a Jogananda dopilnował wszelkich ceremonii pogrzebowych. Po kilku miesiącach zdecydował się na powrót do Ameryki aby dopełnić swoją misję. Przed odjazdem 19 czerwca 1936, kiedy przebywał w hotelu w Bombaju (Mumbai), Jogananda miał rzadką okazję doświadczyć materializacji Shri Yukteswara, który pojawił się przed nim w formie cielesnej. To było piękne i inspirujące spotkanie ze swoim guru. | ||
W 1936 roku Jogananda opuścił swój kraj i pojechał wykładać krija jogę do Londynu. | |||
Dnia 7 marca 1952 roku w Los Angeles Jogananda osiągnął stan Mahasamadhi - świadome opuszczenie ciała podczas śmierci fizycznej, wielkie wstąpienie w Światłość. Nikt nie spodziewał się jego odejścia, zwłaszcza, że miało ono miejsce podczas bankietu przygotowanego na cześć ambasadora Indii. Po zaśpiewaniu pieśni na cześć Indii, w których to otrzymał praktykę i inspirację, z uśmiechem na ustach i szczęśliwością na twarzy opuścił swoje ciało. Z jego odejściem wiązał się nadzwyczajny fenomen. Notarialnie zostało stwierdzone, że po 20 dniach od Mahasamadhi żadne zmiany w ciele pod względem konstytucji i zapachu nie zostały stwierdzone. | Dnia 7 marca 1952 roku w Los Angeles Jogananda osiągnął stan Mahasamadhi - świadome opuszczenie ciała podczas śmierci fizycznej, wielkie wstąpienie w Światłość. Nikt nie spodziewał się jego odejścia, zwłaszcza, że miało ono miejsce podczas bankietu przygotowanego na cześć ambasadora Indii. Po zaśpiewaniu pieśni na cześć Indii, w których to otrzymał praktykę i inspirację, z uśmiechem na ustach i szczęśliwością na twarzy opuścił swoje ciało. Z jego odejściem wiązał się nadzwyczajny fenomen. Notarialnie zostało stwierdzone, że po 20 dniach od Mahasamadhi żadne zmiany w ciele pod względem konstytucji i zapachu nie zostały stwierdzone. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:19, 6 paź 2010
Paramahansa Yogananda, परमहंस योगाननद (spolszcz. Jogananda; ur. 5 stycznia 1893, zm. 7 marca 1952) – indyjski jogin, swami z himalajskiej linii przekazu Giri. Jego największym osiągnięciem w świecie zachodnim, było rozpowszechnienie Krija Jogi. Napisał własną autobiografię pod tytułem "Autobiografia Jogina" - opublikowana w 1946 roku i od tego czasu ciągle wznawiana, przetłumaczona na 18 języków, uznawana za klasykę duchowości. Jego mistrzem duchowym był Śri Yukteśwar Giri.
Paramahansa Jogananda urodził się w rodzinie bramińskiej pod imieniem Mukunda Lal Ghosh, w miejscowości Gorakhpur, stanie Uttar Pradesh, w Indiach. Jego ojcem był Bhagabati Charan Ghosh, a matką Gurru Ghosh. Rodzice Joganandy byli wielbicielami Śyama Ćarana Lahiri Mahaśaya i jego mistrza Mahavatar Nagaraja Babaji. Miał siedmioro rodzeństwa – trzech braci i cztery siostry. W swojej autobiografii pisze, że już od najmłodszych lat był zainteresowany religią. Przebywał w obecności joginów, których cuda wywierały na nim wrażenie.
W dzieciństwie nauczył się pewnych technik Krija Jogi od swojego ojca, który rozwinął w nim zainteresowanie medytacją. Jako uczeń liceum Mukunda niezbyt się interesował nauką, dlatego miał korepetytorów. Pośród nich był Ashutosh Mukhopadhyaya, zaawansowany duchowo uczeń Lahiri Mahasaji, znany później jako Hamsa Swami Kevalananda. W 1910 roku w Benaresz Mukunda poznał Swami Shri Yukteswara co zakończyło jego poszukiwania mistrza duchowego, który mógłby go poprowadzić i ukształtować jego życie. W wieku 17 lat, w 1910 roku spotkał swojego mistrza duchowego (guru) – Śri Yukteśwar Giri. Po ukończeniu studiów, w 1915 roku wstąpił do zakonu Giri i otrzymał imię duchowe Jogananda, co oznacza "Szczęście Zjednoczenia", "Szczęśliwy poprzez zjednoczenie z Bogiem". Odtąd znano go jako Swami Jogananda (Swami Yogananda Giri).
W 1917 roku Jogananda założył niewielką szkołę dla chłopców we wiosce Dihika, w Bengalu. W 1918 roku przeniósł ją do miasta Ranchi. W tej szkole nauczanie zwyczajne było połączone z nauką jogi i medytacji. Jej program edukacyjny zawierał wiele elementów starożytnego systemu gurukula. Należało do nich między innymi prowadzenie zajęć na świeżym powietrzu.
W 1920 roku Jogananda pojechał do USA na Międzynarodowy Kongres Liberałów Religijnych w Bostonie. W tym samym roku założył słynne Self-Realization Fellowship. Swami podróżował po całych Stanach dając wykłady i tworząc środowisko pod duchowe życie. W tym czasie ludzie nie byli zaznajomieni z medytacją i życiem jogicznym. Jogananda był jedną z pierwszych osób z Indii, która pomogła otworzyć ludzi zachodu na wschodnią koncepcję duchowości prowadzącej ku Urzeczywistnieniu Boga.
W 1935 roku Jogananda powrócił do Indii. Przyczynił się tam do założenie Yogoda Satsanga Society of India (YSS). Podcza swego pobytu w Indiach spotkał wielu świętych takich jak: Mahatma Gandhi, Ramaną Maharishi, Ananda Moji Ma, Giri Bala, a także z Kashimani Devi, świętą żoną Shri Lahiri Mahasaji. W tym czasie umarł guru Joganandy – Śri Jukteśwar (Yukteśvar), który podczas jego pobytu w Indiach uhonorował go najwyższym tytułem zakonnym - Paramahamsa. Paramahamsa to ten ,którego umysł jest zawsze pogrążony w Śiva Bogu i jego boskiej grze, będąc wewnętrznie nie przywiązanym do wszelkich wpływów. Od tego czasu Jogananda był znany jako Paramahamsa Jogananda.
Dnia 9 marca 1936 roku Swami Shri Yukteśwar świadomie opuścił swoje ciało a Jogananda dopilnował wszelkich ceremonii pogrzebowych. Po kilku miesiącach zdecydował się na powrót do Ameryki aby dopełnić swoją misję. Przed odjazdem 19 czerwca 1936, kiedy przebywał w hotelu w Bombaju (Mumbai), Jogananda miał rzadką okazję doświadczyć materializacji Shri Yukteswara, który pojawił się przed nim w formie cielesnej. To było piękne i inspirujące spotkanie ze swoim guru.
W 1936 roku Jogananda opuścił swój kraj i pojechał wykładać krija jogę do Londynu.
Dnia 7 marca 1952 roku w Los Angeles Jogananda osiągnął stan Mahasamadhi - świadome opuszczenie ciała podczas śmierci fizycznej, wielkie wstąpienie w Światłość. Nikt nie spodziewał się jego odejścia, zwłaszcza, że miało ono miejsce podczas bankietu przygotowanego na cześć ambasadora Indii. Po zaśpiewaniu pieśni na cześć Indii, w których to otrzymał praktykę i inspirację, z uśmiechem na ustach i szczęśliwością na twarzy opuścił swoje ciało. Z jego odejściem wiązał się nadzwyczajny fenomen. Notarialnie zostało stwierdzone, że po 20 dniach od Mahasamadhi żadne zmiany w ciele pod względem konstytucji i zapachu nie zostały stwierdzone.
Główne dzieła:
- "Autobiografia Jogina"
- "Szepty z wieczności" (Whispers From Eternity),
- "Naukowość religii" (The Science of Religion),
- "Boski romans" (Divine Romance),
- "Metafizyczne medytacje" (Metaphysical Meditations).