Ciało astralne

Ciało astralne, niższa dusza, dusza zwierzęca, kama-śarira – w naukach ezoterycznych, okultyzmie, niektórych systemach filozoficznych oraz religiach misteryjnych - niefizyczny lub według niektórych teorii posiadający cechy fizyczne element człowieka lub samodzielny byt istniejący wyłącznie na płaszczyźnie metafizycznej (w innym planie świata, zwanym planem astralnym), czasami utożsamiany z niższą ludzką duszą lub duszą zwierzęcą.

Kama-śarira oznacza dosłownie ciało żądzy, powłoka pożądania. W tradycyjnej filozofii jogi i tantry jest to niższa część powłoki znanej jako manomaya manakośa - ciała psychicznego, astromentalu, ciała astralno-mentalnego, kama-manasu. Ciało astralne to świat emocji, obaw, zmartwień, kompleksów, agresji, awersji, przywiązań, pożądań etc. Ono bardziej, aniżeli pozostałe (eteryczne i mentalne) wpływa na życie człowieka w społeczeństwie oraz relacje między ludźmi. Filozofowie ciało astralne określają jako cienką materię między fizycznym ciałem i duszą, a pierwszym, który na pewno w Europie użył owego terminu publicznie jest Platon. Oczyszczaniem ciała astralnego zajmowali się zarówno pitagorejczycy jak orficy czy później także misteryjne szkoły związane z Serapisem czy Izydą.

Ciało astralne (emocjonalne, astral) jest sferą emocji i uczuć, sferą w której doznajemy snów z emocjonalnymi wrażeniami, np. koszmarów sennych. Z jednej strony astral dąży do wyrażania swoich wibracji na płaszczyźnie fizycznej, z drugiej zaś przechowuje dawne urazy i bolesne doświadczenia (nieodreagowane, jak powiedzieliby zachodni psychoterapeuci) pod powierzchnią świadomości. Ciało to jest mniej lub bardziej rozwinięte u każdego człowieka, a wedle teozofii i okultyzmu zawiera siedem poziomów czy sfer, od najciemniejszych po jasno-subtelne.

Ciało astralne, kama-śarira, składa się z materii subtelniejszej niż ciało eteryczne (linga-śarira, praniczne). Jego kolory zmieniają się w zależności od stanu emocjonalnego człowieka. W normalnych warunkach jego granica wokół ciała fizycznego utrzymuje się w odległości 5-15 cm od ciała fizycznego, jednak może pozostawać oddzielone od niego podczas stanu hipnozy, transu lub we śnie, a przecież do świata astralnego (Kamaloka wędrujemy w czasie snów i szamańskich transów). Przedstawia ono sobą nieustannie przepływającą, skondensowaną energię. U osób bardzo emocjonalnych i impulsywnych zauważa się intensywniejsze i szczelniej ułożone różnokolorowe zagęszczenia energetyczne. Wybuchy negatywnych emocji przejawiają się jako zagęszczenia ciężkich i ciemnych kolorów: bordowo-czerwonego, brązowego, szarego, czarnego, burego itp. Częste uleganie negatywnym emocjom typu złość, agresja w stosunku do innych ludzi i sytuacji, obrażanie się wywołują długotrwałe zagęszczenie negatywnych energii, co w późniejszym czasie może w sposób bardzo negatywny oddziaływać na zdrowie oraz na jakość snów, które mogą być straszne lub tak ciemne, że nie pamiętamy z nich obrazów.

Ciało astralne, kama-śarira to nośnik emocji, cech charakteru oraz uczuć, ciało życia emocjonalnego. Kształt oraz wielkość tego ciała jest zmienna i zależy przede wszystkim od nastroju oraz świadomości (poziomu rozwoju duchowego). Jego kształt oraz rozmiar zbliżony jest do ciała fizycznego i przypomina chaotycznie poruszające się w różnych kierunkach kolorowe chmury, niestety często u ludzi te kolory są szare, bure, brudne, ciemne, przypominają obłoki sadzy i toksyczny smog. Poszczególne emanacje tego ciała, w zależności od rozwoju i świadomości, mogą sięgać nawet kilka czy kilkanaście metrów, często za człowiekiem snuje się coś w rodzaju "kangurzego ogona" albo "gadziego ogona" toksycznych emocji. W ciele astralnym zmagazynowane są wszelkie ludzkie emocje jak lęk, strach, awersje, żądze, rozczarowania, frustracje, zmartwienia, różne kompleksy ale także i te dobre jak miłość, szczęście, współczucie. Warto dodać, że osoba radosna i szczęśliwa z życia, przepełniona współczuciem, miłością, pokojem i dobrem, ciało astralne ma w piękniejszych, jaśniejszych odcieniach barw podobnych do tych z tęczy tęczy. Z kolei osoba z emocjami bardzo gwałtownymi, gniewem, lękami oraz różnymi fobiami, posiada ciało astralne o bardzo ciemnych i ciemno-szarych barwach.

Człowiek, który ma niską wibrację ciała emocjonalnego, przyciąga do siebie inne istoty oraz ludzi mających podobne problemy i podobnie niskie stany świadomości. Mogą także podczepić się do takiej osoby niemiłe, często groźne istoty demoniczne, złe astralne pasożyty i tym podobne stwory badane lepiej przez okultystów. Na poziomie ciała emocjonalnego z dużą łatwością materializują się lęki, obawy, fobie, awersje, żądze oraz wszystko to co zalicza się do psychicznego systemu pożądań. Wszystkie emocje wprowadzają ciało astralne w inną wibrację, inną częstotliwość. Największe emanacje transformacyjne ciała astralnego widoczne są przy procesie uzdrawiania duchowego oraz w trakcie medytacji i przyjmowania Błogosławieństw (Krypa) od mistrzów duchowych. Wszystkie nierozwiązane problemy gromadzą się w ciele emocjonalnym w postaci tzw. kryształków astralnych czy w formie brudu astralnego i mogą zostać przeniesione do nowego wcielenia uwarunkowując kolejne życie w nowym ciele.

U człowieka przeciętnego ciało astralne sięga maksymalnie do około 15 cm poza ciało stałe (fizyczne), a aura astralna nawet do 40 cm i więcej. Zwykle duża aura jest oznaką dużej intensywności uczuć i emocji. Im bardziej wyraziste kontury ciała astralnego i jaśniejsze barwy tym człowiek jest bardziej rozwinięty duchowo, wysubtelniony. Za każdym razem gdy króluje w człowieku jedna z emocji, duża część sobowtóra astralnego jest zalewana odpowiadającą jej barwą np. miłość to róż, a błękitny oznacza wiarę i pobożność. Dzięki barwom jesteśmy w stanie porozumieć się równie dobrze co przy pomocy werbalnej mowy, gdyż każdy kolor coś oznacza, a starożytni Egipcjanie czy Grecy używali specjalnych barwników do uroczystości. Dzisiaj i my ich używamy np. poprzez ubranie, by ukazać światu jak się dziś czujemy. brudne kolory astralnego wnętrza powodują skłonności do ubierania się w kolory ciemne, szare, bure, brunatne, czarne.

• Czarna astralna aura w gęstych chmurach – to nienawiść i złośliwość skumulowana a ciele astralnym.
• Brunatnoszara, jedna z najczęściej spotykanych barw w ciele astralnym – egoizm, egocentryzm, ksobność, autyzm.
• Szara lub szarosina – przygnębienie, strach, lęk, fobie, obsesje lękowe.
• Szarozielona, zgniłozielona – oznacza przebiegłość i skłonność do oszustw.
• Brązowo-zielonkawa, brunatno-zielona – zazdrość, zawiść, u obsesyjnie zakochanej osoby występuje w większej ilości.

Oczyszczanie ciała astralnego wymaga głębokiego podejścia analitycznego i psychoanalitycznego, badania snów, opanowania metod transformowania emocji, rozjaśniania się na poziomie astralnym czyli w czasie świadomych snów i transów, świadomego wytwarzania i podtrzymywania bardzo subtelnych emocji czy uczuć odpowiednich dla najwyższej jakości materii astralnej. W ezoteryce mówi się, że jak chcesz wiedzieć, w jakim świecie będziesz żyć po śmierci ciała, to prowadź sobie notatki zapisując każdy sen natychmiast po obudzeniu. Twoje sny to stan twojego ciała astralnego, a także świat i rodzaj życia jakie ego będzie prowadzić świecie pośrednim pomiędzy wcieleniami, w zaświecie. Jedyna różnica jaka będzie mieć miejsce, to ta, że nie będzie można się obudzić i zwykle przeżywanie astralnej rzeczywistości będzie bardziej wyraziste...