Michał

Archanioł Michael

Michał Archanioł Michał, Michael (hebr. מיכאל [Mîchā’ēl], gr. Μιχαήλ [Michaél], łac. Míchaël, arab. ميخائيل [Mika'il], cs. Archistratig Michaił – w religii chrześcijańskiej jeden z archaniołów. Czczony przez judaizm, islam, kościół katolicki, cerkiew prawosławną. W kulturze semicko-chrześcijańskiej taniec uznaje się jako kult Archanioła Michaela (Michała) - Wojownika i Tancerza.

Hebrajskie imię Mika'el znaczy "Któż jak Bóg". Według tradycji chrześcijańskiej i żydowskiej, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i nakłonił do buntu 1/3 aniołów, Michał miał wystąpić jako pierwszy przeciwko niemu z okrzykiem: "Któż jak Bóg!".

W religii judaistycznej wymienia się Michała wśród siedmiu aniołów wyższego rzędu, obok Gabriela i Rafaela. Również w islamie Michał (Mika'il) jest jednym z ważniejszych aniołów. Mikail w islamie jest olbrzymem, a cała ziemia i niebo znajdują się w jego ustach, zaś on sam ma za zadanie zarządzać wiatrem i deszczem, oraz roślinami.

W Nowym Testamencie pojawia się jako stojący na czele hufców niebieskich, zwycięsko walczący z szatanem i jego zwolennikami (Jud 9; Ap 12,7). W niektórych pismach wczesno-chrześcijańskich, zależnych od apokaliptyki żydowskiej, Michał bywa utożsamiany z Jezusem. U pisarzy kościelnych uchodzi za księcia aniołów, archanioła, któremu Bóg powierza zadania wymagające szczególnej siły. Wstawia się u Boga za ludźmi, jest aniołem stróżem ludu chrześcijańskiego, u żydów - aniołem języka hebrajskiego. Stoi u wezgłowia umierających, którym następnie towarzyszy w drodze do wieczności. Łączy się z tym jego patronat nad kaplicami cmentarnymi. Artyści przedstawiają go z wagą do odmierzania dobrych uczynków. Zaś symbolem dobrych uczynków jest złoto i dlatego jest też patronem złotników i rytowników. Kult religijny św. Michała istnieje nieprzerwanie od początku chrześcijaństwa. Innym atrybutem archanioła Michała jest ognisty miecz. Najsławniejszą budowlą wzniesioną ku jego czci jest kościół i klasztor na Mont Saint-Michel, miejsce pielgrzymkowe oraz Monte Sant'Angelo (Włochy).

Istota Archanioła Mikhael

Imię Michał, Michael (Mikhael), oznacza w języku hebrajskim ducha najbardziej "Podobnego Bogu". On jest Archaniołem, którego przyzywamy w naszej walce przeciw negatywnościom, przeciw siłom zła i niegodziwości. Pomaga odnaleźć wewnętrzne światło, światło Boże (an-Nur). Historycznie jest obrońcą zarówno Izraela, jak i kościoła chrześcijańskiego. Jest patronem policjantów, żołnierzy i małych dzieci, a także opiekuje się pielgrzymami i obcymi ludźmi (przybyszami, turystami). Archanioł Michał jest ognistym wojownikiem, Księciem Niebiańskiej Armii, która walczy w imię prawa i sprawiedliwości eliminując istoty niegodziwe, złe, zepsute. Daje wsparcie wszystkim, którzy znajdują się w strasznym ucisku, w niesprawiedliwym uwięzieniu.

Archanioł Michał jest też dawcą cierpliwości i szczęścia. Jest kojarzony z elementem ognia, który symbolizuje spalanie rzeczy tymczasowych i przejściowych, dzięki czemu tylko czyste wewnętrzne światło może oświetlać nam drogę.

Jest nazywany życzliwym Aniołem Śmierci, ponieważ przynosi nam oswobodzenie i nieśmiertelność. Jest Aniołem Końcowego Rachunku i Aniołem Ważącym Ludzkie Dusze. Michael jest uważany za największego ze wszystkich aniołów w żydowskich, chrześcijańskich i muzułmańskich religiach. On jest postrzegany różnie, jako posiadacz Kluczy do Nieba i Szef Archaniołów, Książe Obecności, Anioł Żalu, Litości, Prawości i Uświęcenia Duszy, Anielski Książe Izraela, Stróż Jakuba i anioł Gorejącego Krzewu. Jest niezmordowanym mistrzem dobroci i zawsze pomaga podnieść się pokonanym. Archanioł Michael stosuje reguły samotnego wojownika; zawsze jest skłonny załagodzić konflikt i rozwiązać problem, kłopot. Możemy modlić się do Michała, aby pomógł uporać się z naszymi negatywnościami. Kiedykolwiek zostajemy wystawieni na próbę, może pomagać nam, dodając wytrzymałości i podnosząc naszego ducha ku piękniejszej wizji życia. Michał istnieje, aby kierować i chronić nas przed niesprawiedliwością oraz pomagać nam w otwieraniu się do tego, co jest wieczne i trwałe. Możemy prosić go o pomoc w jakimkolwiek trudnym położeniu, gdzie czujemy się zasypani problemami lub osamotnieni potrzebujemy oparcia. Najbardziej reaguje na modlitwy w językach semickich, w hebrajskim, aramejskim, arabskim i na oryginalnie brzmienie swojego imienia. Michał jest archaniołem, którego wierni przyzywają w walce przeciw siłom zła. Wierzą, że pomaga odnaleźć wewnętrzne światło. Przywoływany jest przez celebransa w obrzędach egzorcyzmu. Historycznie jest obrońcą zarówno Izraela, jak i kościoła katolickiego.

Ikonografia

Archanioł Michael depczący szatana

W ikonografii wczesnochrześcijańskiej i bizantyjskiej archanioł przedstawiany jest przeważnie jako Strażnik Królestwa Niebieskiego, albo jako postać asystująca (razem z archaniołem Gabrielem) przy tronie Boga. Jest jedną z centralnych postaci na ikonach "Sobór Archanioła Michała" i "Sobór Archanioła Gabriela". W odróżnieniu od Gabriela w jogo szatach dominuje kolor jasno-czerwony. Michał występuje też na ikonach Sądu Ostatecznego, gdzie zajmuje się ważeniem dusz. Do bardziej znanych należą również wizerunki przedstawiające cud archanioła Michała w Chine, gdzie aby uchronić przed zniszczeniem cerkiew, uderzeniem swego żezła (pastorału) o skałę, kieruje wody rzeki do innego koryta. W stuce zachodniej Archanioł Michał przedstawiany jest w tunice i paliuszu, w szacie władcy, jako wojownik w zbroi. Często ukazywany jest w scenie strącenia nogami do piekła demona Lucyfera. Skrzydła Św. Michała Archanioła są najczęściej białe, niekiedy pawie. Włosy upięte opaską lub diademem. Jego atrybutami są: globus, krzyż, laska, lanca, miecz, oszczep, puklerz, szatan w postaci smoka u nóg lub skrępowany, tarcza z napisem Quis ut Deus ("Któż jak Bóg"), waga.

Archanioł Michał w świętych pismach

W Piśmie Świętym, w Biblii, pięć razy jest mowa o aniele, archaniele Michale. W księdze Daniela jest nazywany "jednym z przedniejszych książąt nieba" (Dn 13,21) oraz obrońcą ludu izraelskiego (Dn 12,1). Święty Jan Apostoł określa go w Apokalipsie (Księdze Objawienia) jako stojącego na czele duchów niebieskich, walczącego z szatanem (Ap 12,7). Święty Juda Apostoł podaje, że jemu właśnie zostało zlecone, by strzegł ciała Mojżesza (Mose) po śmierci (Jud 9). Paweł Apostoł również o nim wspomina (2 Test 4, 16). Jest uważany za anioła sprawiedliwości i sądu, łaski i zmiłowania. Jeszcze bardziej znaczenie anioła Michała (Michaela) akcentują księgi apokryficzne: Księga Henocha, Apokalipsa Barucha czy Apokalipsa Mojżesza, w których Archanioł Michał występuje jako najważniejsza osoba po Bogu (Elohim, JHWH, Allah), jako wykonawca planów Bożych odnośnie ziemi, rodzaju ludzkiego i Izraela. Archanioł Michał jest księciem aniołów, jest aniołem sądu i Bożych kar, ale też aniołem Bożego miłosierdzia. Pisarze wczesnochrześcijańscy przypisują mu wiele ze wspomnianych atrybutów, uważają go za anioła od szczególnie ważnych zleceń Bożych. Piszą o nim min. Tertulian, Orygenes, Hermas, Didymus. Jako praepositus paradisi ma ważyć dusze na Sądzie Ostatecznym. Jest czczony jako obrońca Ludu Bożego i dlatego kościół chrześcijański, spadkobierca Izraela, czci go jako swojego opiekuna. Katolicki papież Leon XIII ustanowił osobną modlitwę, którą kapłani odmawiali po Mszy Świętej z ludem do Świętego Michała o opiekę nad kościołem katolickim.

Kult Św. Archanioła Michała

Kult Św. Archanioła Michała jest w chrześcijaństwie bardzo dawny i żywy. Sięga on wieku II. Symeon Metafrast pisze, że we Frygii, w Małej Azji, Św. Michał miał się objawić w Cheretopa i na pamiątkę zostawić cudowne źródło, do którego śpieszyły rzesze pielgrzymów. Podobne sanktuarium było w Chone, w osadzie odległej 4 km od Kolosów, które nosiło nazwę "Michelion". W Konstantynopolu kult Św. Michała był tak żywy, że posiadał on tam już w VI wieku aż 10 poświęconych sobie kościołów, a w IX w. kościołów i klasztorów pod jego wezwaniem było tam już 15. Sozomenos i Nicefor wspominają, że nad Bosforem istniało sanktuarium Św. Michała, założone przez cesarza Konstantyna (w IV). W samym zaś Konstantynopolu w V w. istniał obraz Św. Michała, czczony jako cudowny w jednym z klasztorów pod jego imieniem. Liczni pielgrzymi zabierali ze sobą cząstkę oliwy z lampy płonącej przed tym obrazem, gdyż według ich opinii miała ona właściwości lecznicze. W Etiopii każdy 12 dzień miesiąca był poświęcony Św. Michałowi. W Polsce pozostały dwa zgromadzenia zakonne pod wezwaniem Św. Michała: męskie (michalitów) i żeńske (michalitek), założone przez błogosławionego Bronisława Markiewicza (+ 1912, beatyfikowanego przez kard. Jóżefa Glempa w Warszawie w czerwcu 2005 r.). Święty Michał Archanioł jest patronem Cesarstwa Rzymskiego (Nowego Izraela), Anglii, Austrii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Węgier i Małopolski; diecezji łomżyńskiej; Amsterdamu, Łańcuta, Sanoka i Mszany Dolnej; ponadto też mierniczych, radiologów, rytowników, szermierzy, szlifierzy, złotników, żołnierzy. Przyzywany tez jako opiekun dobrej śmierci. Oczywiście w tradycjach islamskich z uwagi na ich silny monoteizm nie jest sprawowany kult archanioła Michaela, ale nauki o aniołach się rozważa, kontempluje.

Linki zewnętrzne

Portal nauk duchowych i społecznych tradycyjnych szkół i zakonów sufickich w Polsce

Portal z naukami duchowymi najstarszej indyjsko-perskiej szkoły sufickiej czisztijja z Ajmer w Polsce