Akaśa: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Akaśa''', spolszczenie Akasza (w sanskrycie आकाश '''ākāśa''') - światło, dżwięk, przestrzeń, substancja ponadmaterialna, duch, kosmiczny eter; przestwór, substancja ponadmaterialna, pustka, matryca; pierwsza substancja, z której wyłania się światło, energia i moc również piąty żywioł, który przenika cztery żywioły budujące plan materialny. Barwa ākāša to kolor nieba w wieczornego po zachodzie słońca, kolor nieba usianego świetlnymi punktami gwiazd i poświatą Drogi Mlecznej; promień duchowej inteligencji, wyższego rozumienia i duchowej intuicji. Żywioł eteru ducha rozpuszcza nasiona karmiczne z poprzednich wcieleń i pozwala na przeciwstawienie się temu, co może być powstrzymane siłą ducha. Eter, przestrzeń, duch czyli ākāśa - to żywioł piątego lotosu, piątej [[ćakram|ćakry]] znajdującej się na poziomie podstawy szyi. | '''Akaśa''', spolszczenie Akasza (w sanskrycie आकाश '''ākāśa''') - światło, dżwięk, przestrzeń, substancja ponadmaterialna, duch, kosmiczny eter; przestwór, substancja ponadmaterialna, pustka, matryca; pierwsza substancja, z której wyłania się światło, energia i moc również piąty żywioł, który przenika cztery żywioły budujące plan materialny. Barwa ākāša to kolor nieba w wieczornego po zachodzie słońca, kolor nieba usianego świetlnymi punktami gwiazd i poświatą Drogi Mlecznej; promień duchowej inteligencji, wyższego rozumienia i duchowej intuicji. Żywioł eteru ducha rozpuszcza nasiona karmiczne z poprzednich wcieleń i pozwala na przeciwstawienie się temu, co może być powstrzymane siłą ducha. Eter, przestrzeń, duch czyli ākāśa - to żywioł piątego lotosu, piątej [[ćakram|ćakry]] znajdującej się na poziomie podstawy szyi. | ||
W angielskiej transliteracji "Akasha" – w sanskrycie akāśa (ākāśa आकाश) oznacza eter lub niebo albo kosmos w tradycyjnej hinduskiej kosmologii. Termin ten został również przyjęty w zachodnim okultyzmie i spirytyzmie oraz w ezoteryce pod koniec XIX wieku e.ch. W wielu współczesnych językach indoaryjskich i językach drawidyjskich odpowiednie słowo zachowuje ogólne znaczenie „eteru”. Hinduskim bogiem Akaszy jest Dyaus (Władca Świetlistego Nieba). | W angielskiej transliteracji "Akasha" – w sanskrycie akāśa (ākāśa आकाश) oznacza eter lub niebo albo kosmos w tradycyjnej hinduskiej kosmologii. Termin ten został również przyjęty w zachodnim okultyzmie i spirytyzmie oraz w ezoteryce pod koniec XIX wieku e.ch. W wielu współczesnych językach indoaryjskich i językach drawidyjskich odpowiednie słowo zachowuje ogólne znaczenie „eteru”. Hinduskim bogiem Akaszy jest Dyaus (Władca Świetlistego Nieba, {Bóstwo Światłości Wiekuistej). Eter, niebo, kosmos, to plan duchowych wibracji, plan światła i dźwięku, plan formy i wibracji. | ||
Słowo w sanskrycie pochodzi od rdzenia kāś oznaczającego „być”, "istnieć". W sanskrycie wedyjskim słowo akaśa pojawia się jako rzeczownik rodzaju męskiego o ogólnym znaczeniu „eter” lub "niebo". W sanskrycie klasycznym rzeczownik przyjmuje rodzaj nijaki i może wyrażać pojęcie „eteru” (Manusmriti, Shatapatha Brahmana). W filozofii wedyjskiej słowo to przyjmuje techniczne znaczenie „eterycznego płynu wyobrażanego jako przenikający kosmos”. | Słowo w sanskrycie pochodzi od rdzenia kāś oznaczającego „być”, "istnieć". W sanskrycie wedyjskim słowo akaśa pojawia się jako rzeczownik rodzaju męskiego o ogólnym znaczeniu „eter” lub "niebo". W sanskrycie klasycznym rzeczownik przyjmuje rodzaj nijaki i może wyrażać pojęcie „eteru” (Manusmriti, Shatapatha Brahmana). W filozofii wedyjskiej słowo to przyjmuje techniczne znaczenie „eterycznego płynu wyobrażanego jako przenikający kosmos”. | ||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Filozofia indyjska dzieli Akaszę na trzy kategorie. Pierwsza kategoria, reprezentowana przez tradycje Nyaya vaisesika, Purva Mimamsa i Jaia, uważa Akaszę za niezależną, wszechobecną i wieczną substancję niezbędną dla struktury wszechświata, dla całej Brahmandy. Druga kategoria obejmująca Samkhya-Jogę i Wedantę, postrzega Akaszę jako ewolucję czegoś innego. Trzecia kategoria traktuje Akaszę jako koncepcję mentalną – pogląd ten znalazł szczególne odzwierciedlenie w późniejszych systemach buddyjskich. | Filozofia indyjska dzieli Akaszę na trzy kategorie. Pierwsza kategoria, reprezentowana przez tradycje Nyaya vaisesika, Purva Mimamsa i Jaia, uważa Akaszę za niezależną, wszechobecną i wieczną substancję niezbędną dla struktury wszechświata, dla całej Brahmandy. Druga kategoria obejmująca Samkhya-Jogę i Wedantę, postrzega Akaszę jako ewolucję czegoś innego. Trzecia kategoria traktuje Akaszę jako koncepcję mentalną – pogląd ten znalazł szczególne odzwierciedlenie w późniejszych systemach buddyjskich. | ||
[[Category:Hasło]][[Category:Laja Joga]] | Ākāśa, आकाश, „eter”: — Jeden z pięciu grubych elementów przypisanych jako strefa (lub sfera) do ludzkiego ciała (bhūtamaṇḍala), zgodnie z Yogatattva-upaniṣad. Element eteru znajduje się między brwiami a czubkiem głowy oraz wchodzi do wibrującej mocy gardła i mowy. Eter jest reprezentowany przez okrąg (vṛtta), dymny lub szary kolor (dhūmra) i sylabę ha (ह). Bóstwem przewodniczącym temu regionowi jest Sadāśiwa. | ||
[[Category:Hasło]][[Category:Laja Joga]][[Category:Astrologia]] |
Wersja z 02:07, 30 lis 2024
Akaśa, spolszczenie Akasza (w sanskrycie आकाश ākāśa) - światło, dżwięk, przestrzeń, substancja ponadmaterialna, duch, kosmiczny eter; przestwór, substancja ponadmaterialna, pustka, matryca; pierwsza substancja, z której wyłania się światło, energia i moc również piąty żywioł, który przenika cztery żywioły budujące plan materialny. Barwa ākāša to kolor nieba w wieczornego po zachodzie słońca, kolor nieba usianego świetlnymi punktami gwiazd i poświatą Drogi Mlecznej; promień duchowej inteligencji, wyższego rozumienia i duchowej intuicji. Żywioł eteru ducha rozpuszcza nasiona karmiczne z poprzednich wcieleń i pozwala na przeciwstawienie się temu, co może być powstrzymane siłą ducha. Eter, przestrzeń, duch czyli ākāśa - to żywioł piątego lotosu, piątej ćakry znajdującej się na poziomie podstawy szyi.
W angielskiej transliteracji "Akasha" – w sanskrycie akāśa (ākāśa आकाश) oznacza eter lub niebo albo kosmos w tradycyjnej hinduskiej kosmologii. Termin ten został również przyjęty w zachodnim okultyzmie i spirytyzmie oraz w ezoteryce pod koniec XIX wieku e.ch. W wielu współczesnych językach indoaryjskich i językach drawidyjskich odpowiednie słowo zachowuje ogólne znaczenie „eteru”. Hinduskim bogiem Akaszy jest Dyaus (Władca Świetlistego Nieba, {Bóstwo Światłości Wiekuistej). Eter, niebo, kosmos, to plan duchowych wibracji, plan światła i dźwięku, plan formy i wibracji.
Słowo w sanskrycie pochodzi od rdzenia kāś oznaczającego „być”, "istnieć". W sanskrycie wedyjskim słowo akaśa pojawia się jako rzeczownik rodzaju męskiego o ogólnym znaczeniu „eter” lub "niebo". W sanskrycie klasycznym rzeczownik przyjmuje rodzaj nijaki i może wyrażać pojęcie „eteru” (Manusmriti, Shatapatha Brahmana). W filozofii wedyjskiej słowo to przyjmuje techniczne znaczenie „eterycznego płynu wyobrażanego jako przenikający kosmos”.
Filozofia indyjska dzieli Akaszę na trzy kategorie. Pierwsza kategoria, reprezentowana przez tradycje Nyaya vaisesika, Purva Mimamsa i Jaia, uważa Akaszę za niezależną, wszechobecną i wieczną substancję niezbędną dla struktury wszechświata, dla całej Brahmandy. Druga kategoria obejmująca Samkhya-Jogę i Wedantę, postrzega Akaszę jako ewolucję czegoś innego. Trzecia kategoria traktuje Akaszę jako koncepcję mentalną – pogląd ten znalazł szczególne odzwierciedlenie w późniejszych systemach buddyjskich.
Ākāśa, आकाश, „eter”: — Jeden z pięciu grubych elementów przypisanych jako strefa (lub sfera) do ludzkiego ciała (bhūtamaṇḍala), zgodnie z Yogatattva-upaniṣad. Element eteru znajduje się między brwiami a czubkiem głowy oraz wchodzi do wibrującej mocy gardła i mowy. Eter jest reprezentowany przez okrąg (vṛtta), dymny lub szary kolor (dhūmra) i sylabę ha (ह). Bóstwem przewodniczącym temu regionowi jest Sadāśiwa.