Piśaća

Piśaća, Pishacha, pizaca - w tradycji wedyjskiej i hinduizmie - rodzaj demonicznych istot odpowiadający diabłom, czortom. Piśaća to czort, diabeł, szkodnik, złośliwiec, zła istota. Piśaća zamieszkują tak zwaną Asztalokę - ósmą sferę piekieł, gdzie znajdują się demony najzłośliwsze przeznaczone na zagładę w Ogniu Bożym, Agnidevam. Piśaća, można by oddać zwrotem "pieniacz".

Piśaća, to klasa ciemnych i złych istot, które na polski dobrze przekłada się terminem czorty, diabły. Piśaća używa ludzkiego i własnego moczu jako zwyczajnego, codziennego napoju do wszystkiego, ot rodzaj piwka. "Urynoterapia" w istocie jest - czarnomagiczną komunią z ciemnymi siłami, które niewątpliwie dokonają terapii: wyleczą raz na zawsze z człowieczeństwa i możliwości ludzkich narodzin.

Moce książąt ciemności świata rakszasów lub Ósmej Sfery (piśaća), takich jak Rawana, Waszta czy Asztar znacznie trudniej jest usunąć, niż w przypadku demonów żydowsko-chrześcijańskich i astralnych zmarłych dusz, niemniej nie jest to niemożliwe.

Potęga istot piekielnych (piśaća) działa poprzez wszelką zazdrość i zawiść, poprzez niechęć i urazę, poprzez obrazę, wrogość, okrucieństwo, obmawiania i okłamywanie, poprzez sadyzm, wątpliwości, niewierność i nieufność, także poprzez rozpacz i użalanie. Wszelkie te stany i im podobne przygnębienia czy furie pobudza się i wytwarza u ludzi aby moce istot piekielnych (Piśaća) miały bezpośredni dostęp do ludzi i możność działania poprzez ludzi.

Nauki ezoteryczne jogi wspominają o rakszasach i o piśaćach, jako o dwóch kolejnych stopniach diabelskiej egzystencji. Pierwszy można by oddać terminem demony, zaś drugi terminem szatani. Powiada się o strukturze siedmiu sfer czy planów istnienia różnych kategorii istot demonicznych (rakszasi) oraz o siedmiu planach piekielnych (totalnie złych istot) zwanych ogólnie piśaća. W świecie, czy raczej światach demonicznych, istnieje dualizm dobra i zła, podobnie jak w świecie ludzkim, występują obie tendencje, chociaż tylko dobro jest pszenicą posianą przez Boga.

W świecie piekielnym, czy raczej w sferach piekielnych, piśaćowych istnieje jakby biegun zła, gdzie jest sam kąkol złego i nic z pszenicy raczej nie ma szans na wyrośnięcie. Z założenia, piekła ustanowione przez anioły upadłe w stan demoniczny stanowią jakby analogię do świata niebios, z tą jednak różnicą, że znajdują się nie na planie niebiańskim, tylko na planie materialnym w sferze mroku, materii ciemnej i że kieruje nimi ograniczona w swej mocy i potędze istota Ducha Rozpaczy, Nienaturalności (Asura). To odwrócenie niebios w piekło pokazuje fakt, iż najwyższe z piekieł to sfera totalnego samounicestwienia, tak zwane Awići Czarnego Maga, Czarnoksiężnika.

Skłonność samobójcza jest uważana za siłę piekielną, piśaćową, podobnie i wszelkie inne akty zmierzające do własnej zguby, jak chociażby skłonność do wojaczki czy ryzykanctwo. Intencją Władcy Piekieł jest unicestwienie rodzaju ludzkiego. Z tego powodu podsyca on wszystko co tylko służy degradacji i unicestwieniu człowieczeństwa. W szczególności, jego narzędziem jest ateizm, wszelka bezbożność i antyreligijność oraz pozbawiona Boga i Guru (pseudo)ezoteryka. Wrogość i niechęć do Guru i Bogów (Dewów) jest jedną z oznak, że osoba jest owładnięta demonicznym wpływem piekielnych istot o naturze piśaća.

Odżywianie ściśle jarskie służy odcięciu dopływów wielu morderczych energii i mocy psychicznych rodem z piekieł, które żyją ze strachu śmierci i z mordu na żyjących stworzeniach. Dobrze jest mieszkać z dala od wszelkich ubojni i rzeźni. Dość wspomnieć, że najwięcej morderców pochodzi właśnie spośród rzeźników, myśliwych, a także spośród osób mieszkających w pobliżu miejsc, gdzie masowo zabija się zwierzęta. W takich okolicach także, powstają specyficzne choroby umysłowe. Wszystko to wpływ zgromadzeń rakszasów i piśaći w miejscach mordu.