Piśaća

Piśaća, Pishacha, pizaca - w tradycji wedyjskiej i hinduizmie - rodzaj demonicznych istot odpowiadający diabłom, czortom. Piśaća to czort, diabeł, szkodnik, złośliwiec, zła istota. Piśaća zamieszkują tak zwaną Asztalokę - ósmą sferę piekieł, gdzie znajdują się demony najzłośliwsze przeznaczone na zagładę w Ogniu Bożym, Agnidevam. Piśaća, można by oddać zwrotem "pieniacz".

Piśaća, to klasa ciemnych i złych istot, które na polski dobrze przekłada się terminem czorty, diabły. Piśaća używa ludzkiego i własnego moczu jako zwyczajnego, codziennego napoju do wszystkiego, ot rodzaj piwka. "Urynoterapia" w istocie jest - czarnomagiczną komunią z ciemnymi siłami, które niewątpliwie dokonają terapii: wyleczą raz na zawsze z człowieczeństwa i możliwości ludzkich narodzin.

Moce książąt ciemności świata rakszasów lub Ósmej Sfery (piśaća), takich jak Rawana, Waszta czy Asztar znacznie trudniej jest usunąć, niż w przypadku demonów żydowsko-chrześcijańskich i astralnych zmarłych dusz, niemniej nie jest to niemożliwe.

Pożeraczami krwi, mięsa i trupów są piśaća, które uważa się za najpodlejszą i najbardziej napastliwą grupę upiorów, gorszą nawet od rakszasów. Warto wspomnieć, że za pierwowzór tej upiornej rasy, uznaje się jakieś autochtoniczne, wrogie Ariom, plemię ludożerców kanibali.

Potęga istot piekielnych (piśaća) działa poprzez wszelką zazdrość i zawiść, poprzez niechęć i urazę, poprzez obrazę, wrogość, okrucieństwo, obmawiania i okłamywanie, poprzez sadyzm, wątpliwości, niewierność i nieufność, także poprzez rozpacz i użalanie. Wszelkie te stany i im podobne przygnębienia czy furie pobudza się i wytwarza u ludzi aby moce istot piekielnych (Piśaća) miały bezpośredni dostęp do ludzi i możność działania poprzez ludzi.

Nauki ezoteryczne jogi wspominają o rakszasach i o piśaćach, jako o dwóch kolejnych stopniach diabelskiej egzystencji. Pierwszy można by oddać terminem demony, zaś drugi terminem szatani. Powiada się o strukturze siedmiu sfer czy planów istnienia różnych kategorii istot demonicznych (rakszasi) oraz o siedmiu planach piekielnych (totalnie złych istot) zwanych ogólnie piśaća. W świecie, czy raczej światach demonicznych, istnieje dualizm dobra i zła, podobnie jak w świecie ludzkim, występują obie tendencje, chociaż tylko dobro jest pszenicą posianą przez Boga.

W świecie piekielnym, czy raczej w sferach piekielnych, piśaćowych istnieje jakby biegun zła, gdzie jest sam kąkol złego i nic z pszenicy raczej nie ma szans na wyrośnięcie. Z założenia, piekła ustanowione przez anioły upadłe w stan demoniczny stanowią jakby analogię do świata niebios, z tą jednak różnicą, że znajdują się nie na planie niebiańskim, tylko na planie materialnym w sferze mroku, materii ciemnej i że kieruje nimi ograniczona w swej mocy i potędze istota Ducha Rozpaczy, Nienaturalności (Asura). To odwrócenie niebios w piekło pokazuje fakt, iż najwyższe z piekieł to sfera totalnego samounicestwienia, tak zwane Awići Czarnego Maga, Czarnoksiężnika.

Skłonność samobójcza jest uważana za siłę piekielną, piśaćową, podobnie i wszelkie inne akty zmierzające do własnej zguby, jak chociażby skłonność do wojaczki czy ryzykanctwo. Intencją Władcy Piekieł jest unicestwienie rodzaju ludzkiego. Z tego powodu podsyca on wszystko co tylko służy degradacji i unicestwieniu człowieczeństwa. W szczególności, jego narzędziem jest ateizm, wszelka bezbożność i antyreligijność oraz pozbawiona Boga i Guru (pseudo)ezoteryka. Wrogość i niechęć do Guru i Bogów (Dewów) jest jedną z oznak, że osoba jest owładnięta demonicznym wpływem piekielnych istot o naturze piśaća.

Odżywianie ściśle jarskie służy odcięciu dopływów wielu morderczych energii i mocy psychicznych rodem z piekieł, które żyją ze strachu śmierci i z mordu na żyjących stworzeniach. Dobrze jest mieszkać z dala od wszelkich ubojni i rzeźni. Dość wspomnieć, że najwięcej morderców pochodzi właśnie spośród rzeźników, myśliwych, a także spośród osób mieszkających w pobliżu miejsc, gdzie masowo zabija się zwierzęta. W takich okolicach także, powstają specyficzne choroby umysłowe. Wszystko to wpływ zgromadzeń rakszasów i piśaći w miejscach mordu.

Należy nadmienić iż do świata aniołów żadnej możliwości wstępu nie mają demony (asury, rakszasy) ani diabły (piśaća). Tego rodzaju egzystencje zamieszkują jedynie w świecie astralnym i mentalnym, gdzie są niezliczone ich zastępy. Czasem przychodzą też do naszej sfery materialnego świata, jednakże pomiędzy prakrytem a Dewaczanem istnieje granica niemożliwa do przebycia dla wykolejonych egzystencji, chyba że uległyby naprawie.

Pan Śiwa jest Mŗtyuñjaya, Zwycięzcą, Pogromcą Śmierci, albowiem pomaga Uczniom Królestwa Światłości pokonywać kolejne zasłony stwarzane przez Mary Śmierci, demona Māŗya (Marja), który kusił Proroków, Buddhę, Zarathusztrę czy Mojżesza (Mose). Demon Māŗya, zły duch iluzji, zauroczenia, fanatyzmu, ciasnoty i zwiedzenia jest demonem, a raczej szatanem (piśaća) prowadzącym do całkowitej duchowej śmierci, do śmierci i zatraty duszy w Ogniu, a Pan Śiwa jest Wybawicielem, Oswobodzicielem i Zbawicielem wszystkich ludzi ze szponów i pokus demona zwodziciela, który wiedzie duszę do samozatraty i degeneracji. Nawet w języku polskim zachowało się to staropolskie słowo, Mara, Mary oznaczające zjawy złych duchów, demonów oraz koszmarne demoniczne sny, a w podobnym sensie słowa Māra lub Mārya używają wszyscy buddyści, hinduiści, zarathustrianie i wiele innych wspaniałych Objawionych ludzkości przez Boga prawdziwej religii.