Adibuddha

Adibuddha, Ādi-Buddha - Najwyższy Buddha; z sanskrytu बुद्ध buddha – przebudzony, oświecony, urzeczywistniony, przebudzony w świetle, przebudzony duchowo. Adi to najwyższy, najpierwszy, pierwszy czy pierwotny Buddha, najwyższy Buddha. Buddha to istota oświecona, AdiBuddha to najwyższa oświecona osoba, pierwsza oświecona istota; ktoś kto przebudził się ze stanu niewiedzy, wykroczył poza cierpienie ludzkiej egzystencji, posiadł najwyższą mądrość i zerwał z wszelkim przywiązaniem. W tym sensie doszedł on dalej niż bodhisattwa, który odradza się, aby móc przynosić pożytek wszystkim czującym istotom. Budda zerwał już nawet z tym przywiązaniem, a zatem po śmierci zamiast kolejnego wcielenia czeka go stan nirwany. Cechą istoty, która może być uznana za Przebudzoną jest między innymi praktykowanie pod Drzewem Oświecenia czyli pod Drzewem Bodhi, pokonanie armii negatywnych mocy, pokonanie opresji dokonywanej przez negatywne siły, złe osoby oraz złe duchy, obrócenie Kołem Dharmy, co oznacza dokonanie pełnego przekazu nauk i praktyk dla ludzkości w przeciągu swojego żywota, a także zamanifestowanie cudownych oznak osiągnięcia nirwany czy samadhi. Adibuddha jako pierwszy czy najwyższy Buddha to najbardziej oświecona istota w świecie Przebudzonych, a jednocześnie najstarsza i najmądrzejsza z Dusz które osiągnęły pełnię duchowego Urzeczywistnienia. Stary koncept istnienia Adibuddha przybliża do zrozumienia duchowej hierarchii oraz Najwyższej istoty, z pewnym podobieństwem do duchowości monoteistycznej. Tybetański przedbuddyjski Dzogchen, w sanskrycie poprawnie nazywany Ati Jogą "Najwyższą Jogą" lub "Najpierwszą Jogą", zajmuje się praktykowaniem z Adi-Buddha czyli kultywuje wszelkie typy Adibuddha sādhanā. Adibuddha malowany jest w kolorze indygo, w kolorze ciemno-niebieskim czy niebiesko-fioletowym, pochłania i rozpuszcza wszelki ból, wszelkie cierpienie.

Koncepcja Adibuddha porównywalna jest do abstrakcyjnych ideałów wedyjskiego Brahmana, kabalistycznego Ain Sof czy greckiego Arche. Osobowe manifestacje Adibuddha podobne są jednak do konceptów Boga czy Bóstwa Najwyższego takich jak Śiwa, Allah czy JHWH Elohim. Adibuddha znany jest ze swoich emanacji jak Vajrasattva (Wadźrasattwa), Samantabhadra, Vajradhara (Wadźradhara), Akshobhya (Akszobhja). W starych tradycjach wedyjskich rodem z Himalajów, dawny Króle Królestwa Dewów z Himalajów utożsamiany jest z Najwyższym Przebudzonym, a w literaturze puranicznej najczęściej Adibuddhę znajdziemy pod imionami Króla Gór, Króla Himalajów, jako Himachala Raja (Himaćala Radźa) czy Himalaya Raja (Himalaja Radźa). Król Himalajów, Adibuddha jest ojcem Bogini Parwati, która została małżonką Boga Śiwa, także jest ojcem Bogini Ganga Devi, którą utożsamia się z Drogą Mleczną oraz jest ojcem stu synów uważanych za inkarnujących się w pełni Oświeconych Awatarów, którzy co pewien czas powracają na Ziemię, aby odnowić duchowe nauki i szkoły ezoteryczne, przywrócić ludzkości pełne formy praktyki jogi, tak jak wyglądały na początku, gdyż ludzie mają przez wieki tendencje do wypaczania wszystkiego co duchowe, ezoteryczne i mistyczne. Najważniejszym z synów Króla Himalajów i następcą na tronie Królestwa Dewów w Himalajach jest Mainaka. Zasadą ścieżki duchowego rozwoju jest szacunek, cześć i wdzięczność dla wszystkich Buddhów - istot Przebudzonych, Oświeconych, Wyzwolonych, częściej na Zachodzie zwanych Mistrzami Duchowymi.