Adżna
Adżna, Adźńa (Adźnia) - sanskr. ājñā-ćakra, dosł. "dowodzące koło", "krąg rozkazu"; jeden z siedmiu głównych ośrodków ewolucji świadomości ludzkiej duszy. Znajduje się pomiędzy łukami brwiowymi wewnątrz głowy i nazywana jest potocznie Trzecim Okiem. W Biblii ewangelista Mateusz nazywa ją Pojedynczym Okiem, które ma być w świetle. Adźńa wywodzi swą nazwę od tego, że odbiera telepatyczne przekazy od żyjącego guru (mistrza) dla jego uczniów i dlatego często zwana jest czakrą guru. Kto nie ma guru nie ma trzeciego oka rozwiniętego w prawidłowy sposób. Jest to ćakra związana z Lingą, obrazem Boga Śiwa, energią Kundalini postacią i związkiem z guru, transmisją srebrzysto-białego światła, poczuciem własnej indywidualności ahamkara, sylabą Om oraz Brahmanem. Obudzenie adźnam powoduje pojawienie rozlicznych siddhi w tym wyższej telepatii i jasnowidzenia.
Ajńa Ćakram - Trzecie Oko
Lotos AJŃA (Adźńa) zwany też ośrodkiem Trzeciego Oka, choć bardzo popularny, to jednak mało znany w głębszych aspektach, wyznacza szósty krąg ewolucyjnego rozwoju duszy w ciele ludzkim. Terminem Adźńa (czyt. adźnja) określa się z jednej strony kwiat lotosu o dwóch płatkach, dwóch biegunach czy kanałach energii, a z drugiej strony zespół pięciu a nawet więcej ośrodków subtelnych wewnątrz głowy, powyżej linii oczu.
Dwupłatkowy kwiat lotosu znajduje się na poziomie linii brwi i środka głowy, oczywiście wewnątrz głowy, w okolicy przysadki mózgowej, na środkowej linii ciała, wyprostowanej pięknie sylwetki tułowia i głowy. Dwupłat jest podstawą całego systemu Adźńa-Padma, niejako korzeniem subtelnego systemu lotosów głowy. Tuż ponad lotosem o dwóch płatkach Kszam i Ham wyłania się sześciopłatkowa Manasa, a ponad tym ośrodkiem rozwoju pełni mocy nadzmysłowych wyłania się szesnastopłatkowa Indu – lotos tajemnych mocy księżycowych.
Podstawy pracy rozwojowej w szóstym cyklu ewolucji, rozbudzania duszy, przeprowadza się w związku z lotosem dwupłatkowym, znanym też jako Dwiďala, krąg, wieniec dwupłatkowy. Lotos ten symbolizowany jest często obrazami takimi jak górne serce z dwoma skrzydłami czy jako Kaduceusz lub jako krąg powiązanych sił dwubiegunowych, jak chiński znak Tao (Dao) czy Yin-Yang, co widać na popularnych czarno-białych lub czerwono-błękitnych znaczkach Tai-Chi! W pełni rozwinięta Adźńambudźa Padma to lotos 6 x 16 kręgów płatków, pulsujący na wysokości górnej części czoła i zwany Obudzonym Trzecim Okiem, Obudzoną Adźńą!
Pranawa i Płatki Ham-Kszam
Podstawowym dźwiękiem, mantryczną wibracją tego dwupłatkowego lotosu jak i całej struktury ośrodków głowy jest Pradźwięk, wibracja Praņavah, opisywana literką „Ą” lub częściej złożeniem głosek OM czy AUM. Skrzydłami, albo, jak kto woli wiosłami łodzi Praņavah (Prańawah) są sylaby, dźwięki Ham po prawej stronie głowy i Kszam po lewej stronie głowy. Skupianie Om wewnątrz głowy, wibrowanie Ą złożonego jako dźwięk środkowy ze składowych AUM, tak, aby przenikana i poruszana była głowa, oczyszcza, rozwija i rozbudza ośrodek czy raczej nawet ośrodkiem Trzeciego Oka, Triloćana Ćakra! Oko namalowane w pionie, wychodzące w górę z pomiędzy zwykłych oczu, niejako w górę czoła, zwie się symbolem Triloćana–Yantra, znakiem Trzeciego Oka, czy raczej Trójoczności, posiadania oka wewnętrznego oprócz dwóch zwykłych, zewnętrznych oczu.
Znak i dźwięk Praņavah maluje się na czole jako energetyczny symbol harmonizujący, ożywiający, ożywiający i budzący Trzecie – Wewnętrzne Oko, Duchowe Oko, które jest w istocie źrenicą postrzegania ponadzmysłowego, przekraczającego pięć zwykłych, materialnych zmysłów związanych z Ćakrami położonymi w tułowiu i szyi. Porządna i poprawna nauka wibrowania AUM, OM czy raczej Ą w alikwotyczny, wibrujący sposób to podstawowa, elementarna praktyka do rozwoju Trzeciego Oka. Osoby, które nie praktykują z tą istotną wibracją, na pewno nie mają ani oczyszczonego, ani przebudzonego Trzeciego Oka. Co istotne, to utrzymanie przebudzenia i zdolności Trzeciego Oka wymaga stałej i regularnej praktyki z wibracją Praņavah na wiele różnych sposobów zewnętrznych (dźwięk, śpiew) i wewnętrznych jak obudzenie wibracji słyszanej głęboko w ciszy wnętrza!
Adźńa to obszar skupienia i równoważenia energii przeciwstawnych i dopełniających, takich jak energia Księżyca, Słońca oraz Ognia, co symbolizuje Tripatha-Sthana, miejsce skupienia Ida (Księżyc), Pingala (Słońce) i Sushumna (Ogień). Jest to najczęściej określane jako punkt międzybrwiowy albo punkt podstawy mózgu, umysłu i głowy w jej właściwym przeznaczeniu, wyższych funkcji świadomościowych. Sylaba Kszam związana jest z energią Ida (Księżycową) po lewej stronie ciała, a sylaba Ham z energią Pingala (Słoneczną) po prawej stronie ludzkiego ciała! Sylaby te są często używane w oddechach naprzemiennych, gdzie wdycha się lewym, a wydycha prawym nozdrzem i odwrotnie, a potrzebne są jako nośnik skupiający odpowiednią energię psychiczną czy duchową.
Energia Kszam jest uważana za żeńską, a energia Ham za męską w odniesieniu do płci. Kiedy Kszam oznacza Mądrość, to Ham oznacza i wyraża Moc Ducha, a kiedy Kszam oznacza Miłość, to Ham wyraża w swym znaczeniu Prawdę. Biegunowe dopełnienia energii i znaczeń sylab i barw płatków są ze sobą harmonizowane przez uniwersalną wibrację dźwięku Praņavah, przez Ą (OM). Wyższa, intuicyjna wiedza i moc rodzi się w ośrodku głowy, a mądrość duchowa wznosi się na stopnie Wszechwiedzy, jeśli wiedza stosowana jest w życiu praktycznie, a nie tylko czczą teorią!
Moc Błogosławienia i Inicjacji jako zaiste anielska, dewaiczna zdolność, rodzi się z oczyszczonej i prawidłowo rozwijanej ćakry Trzeciego Oka! Zjednoczenie czystej Intuicji (Wglądu) i wiedzy Poglądu logicznego jest istotnym punktem w rozwoju ośrodka Trzeciego Oka, Ajńam, a jest to harmonia w rozwijaniu płatków Kszam (Intuicja) i Ham (Pogląd, Wiedza).
Bindu - Budzenie Praświatła
Proste ćwiczenia wyobrażania punktu światła, uświadamiania sobie obrazu jasnej gwiazdy lub wizja spokojnego płomienia ognia w ośrodku głowy to jest bardzo podstawowa praktyka rozwoju Adźńa-Ćakry, której Bindu, punkt początkowy jest ogniskiem Praświatła, czy może lepiej odwiecznym źródłem wewnętrznego Światła. Rozjaśnianie Trzeciego Oka wyobrażeniem źródła praświatła, gwiazdy, ognia, czy płomienia słońca jest bardzo lecznicze, a polecane zarówno przez Chrystusa, Buddha czy Kryszna oraz Henocha spośród największych Proroków ludzkości. Jest to podstawowa praktyka uzdrawiania i samoleczenia, rozbudzania i ożywiania ogniska, punktu Światła w Trzecim Oku.
Wraz z naprzemiennym oddychaniem obydwoma nozdrzami i wibrowaniem czy nasłuchiwaniem Prańavah (Omkāra) mamy trójkę bardzo zasadniczych, niezbędnych dla rozwoju i podtrzymywania pracy Trzeciego Oka, praktyk duchowych i psychofizycznych. Tak pracują wszyscy ludzie w szóstym stadium ewolucji Duszy, wszyscy, którzy wzrośli do duchowej pracy z Trzecim Okiem, a kto nie zna tych ćwiczeń z wieloletniej pracy, ten nie ma pojęcia ani o Trzecim Oku, ani o jego tak zwanym otwieraniu, co wymaga bardzo długiej, regularnej praktyki poinicjacyjnej. Twierdzenie oszołomów pseudo-uzdrowicielskich, jakoby otwierali Trzecie Oko jakimś dotknięciem lub tajemnym znaczkiem, jest bałamutnym oszustwem, w istocie ma być jedynie zachętą do intensywnej i stałej codziennej praktyki. Nie ma końca możliwościom rozwijania Trzeciego Oka, tak Dwidala-Padma, jak Manasa-Padma, czy wyższych kolejnych etapów, jakie pojawiają się na Ścieżce Pięciu Wielkich Syriuszowych Wtajemniczeń Duszy.
Termin Adźńa oznacza dosłownie „Nie-Wiem”, „Nie-Znam”, gdyż pojęcie Dźńa (Jńa) oznacza Wiedzę, Znanie. Adźńa oznacza zdolność chwytania wiedzy i mądrości wydobywanej teraz z Obłoku Niewiedzy, jak ładnie i poetycko zwie się na Wschodzie ten ćakram duszy! Wszelkie autentyczne, głębokie zrozumienie poparte błyskiem doświadczenia i głębokiej, wszechstronnej edukacji, może wskazywać na przebłyski Trzeciego Oka, a jest to przecież lotos służący do Transmisji Światła płynącego z góry, z niebiańskich sfer duchowych jako subtelnego pokarmu dla rozwiniętych dusz całej ludzkości.
Wiele dobrego robią ludzie anielscy zaangażowani w boską służbę transmisji światła, jako awangarda duchowych karmicieli dla rozwiniętych i budzących się ludzkich dusz. Nie ma nic wspólnego z szóstym kręgiem ewolucji ktoś, kto nie jest czynnie i trwale zaangażowany w grupach służebników prowadzących regularną Transmisję Światła metodami Layah. Obraz Kryształu i Białej, Krystalicznej Lińgi przynależy do symboli kontemplacyjnych Trzeciego Oka, którego rolą jest koordynacja pięciu niższych zmysłów cielesnych i ich sublimacja, uwznioślenie o szósty zmysł. Nie ma otwartego Trzeciego Oka ktoś, kto nie doświadcza kobiety i mężczyzny jako równorzędnej pary biegunowych i dopełniających sił, kto nie ma świadomości Najwyższej Istoty jako Bóstwa i Bogini w pełnym zjednoczeniu!
Dharana - Silna Koncentracja
Silna koncentracja potężnej mocy skupienia, jednoupunktowienia, czyli DHĀRANA to także szósty element klasycznej jogi, drogi w górę, który z ośrodkiem Adźña jest wielce związany. Praca tego ośrodka to także Samyoga – ścisłe i głębokie, trwałe pojednanie i zjednoczenie z Guru i Devatami Niebios, z Bóstwami, z Duchową Hierarchią Mistrzów i Proroków Boga, z Awatarami.
Kszamāh, czyli Litość, Łaska, Współczucie, Miłosierdzie to oznaki lewego płatka, niejako energia płatka ponad lewym okiem i uchem, oznaka przebudzenia, poruszenia w Trzecim Oku. Hamsah to energia Ciszy, Pokoju, Natury, energia Czystości, Mocy i Prawdy. Energię płatka Kszam emanujemy przez lewą dłoń, a energię płatka Ham przez prawą dłoń w oburęcznych przekazach energii. Połączenie delikatnego różu i niebiańskiego błękitu wytwarza Fioletową Magiczną Moc tak zwanego Promienia Ametystowego albo Liliowego, zależy od przewagi składników. Jest to zdolność przebaczania, odpuszczania, uwalniania i wyzwalania ludzi z ich karmicznych więzów i pokoleniowych ograniczeń. Światło Prańavah, blask promienia OM (AUM) jest biały, krystalicznie biały.
Trzecie Oko, Adźńa to Brama do Miasta Życia Wiecznego, Brama Nieśmiertelności, Amāra, Brama do zwyciężania Śmierci, Brama do szóstego zwycięstwa na Ścieżce Ewolucji Duszy. Adźńa rozwija pewne wyższe aspekty czucia, analogiczne do lotosu sześciopłatkowego w podbrzuszu, co daje obraz Manasa w głowie, a także rozwija pewne wyższe aspekty lotosu gardła, co daje obraz szesnastopłatkowej Indu-padma, Lotosu Księżyca. Właściwa, dziewięćdziesięciosześcio płatkowa Adźńa-Padma, to wieniec szesnastu płatków powielony sześć razy, niczym piramida czy potężny kwiat, kwiat podsumowania sześciu cykli ewolucji.
Bodhana - Lotos Oświecenia
Koroną systemu „Nie Wiem” jest Bodhana-Padma, Lotos 100 płatków pod kopułą czaszki, powiązany z szyszynką, a przebudzony u ludzi w pełni oświeconych duchowo, jako, że składa się z dwóch wieńców po pięćdziesiąt płatków i świadczy o osiągnięciu stanu Dewata (Boskości, Anioła)! W istocie swej lotos Adźña to siedziba jakby źródłowej energii, z której wyłaniają się żywioły. Tak jak żywioł boski, żywioł Brahmana, zdolność percepcji, doświadczania i odczuwania Wszechducha. Dwa płatki Bindhu, jakim jest Dviďala-Padma, to cała dwoistość stworzenia kreowanego przez Brahmana, a wyrażanego w dwusylabowych imionach Boga jak Śi-wah czy Jah-wah!
Adźńa daje też człowiekowi świadomość dnia i nocy, niebios i piekła, światła i ciemności, a także zdolność przenikania i ogarniania oraz odróżniania tych wymiarów egzystencji. Sześć władz nadzmysłowych to Boskie Zmysły jak dostrzeganie, zdolność dostrzegania, czucia czy słyszenia w boski, anielski sposób, czyli boski węch, boski słuch czy boskie czucie. Ożywienie Manasa wymaga obudzenia zdolności doświadczania tego, co ukryte, wzniosłe i tajemne. Jest to zdolność boska, anielska, zdolność oglądania przestrzeni niebiańskich i słuchania anielskiej muzyki, zdolność czucia innych istot w pełny, wielozmysłowy sposób!
Adźńa musi być rozwijana zawsze w związku z lotosem jednego z pięciu zwykłych zmysłów, aby możliwa była zupełna sublimacja i rozwój Manasa, tajemnego lotosiku sześciopłatkowego w głowie. Rytm ciemnej i jasnej połowy cyklu Księżyca, rytm dwóch kierunków w rocznym biegu Słońca (północnym i południowym) między zwrotnikami, rytm dnia i nocy, jasnego i ciemnego wieku, to wszystko są oznaki przebudzenia Trzeciego Oka. Głębsza praca, głębszy trening możliwy jest poprzez cykliczne, regularne praktykowanie rano i wieczorem, na dobre i na złe, a także w długich, wielofazowych cyklach treningowych, które na Wschodzie zwane są Czilla, odosobnienie z Mistrzem – Przewodnikiem, z Boskim Guruh.
Niech błogość Wielkiego Ducha Wszechrzeczy, Świętego Ducha Bożego, Brahmana, zawsze jest z Tobą.
OM NAMAH ŚIWAYĀH!
Autor pierwotnego tekstu: Himalaya Ryszi