Lucyfer

Lucyfer - z łac. – niosący światło; lucis dopełniacz od lux: światło; ferre: nieść; także Lucyper, gdzie fer zamieniono na per – stracić, łac. perdere - demon niosący fałszywe światło, fikcyjne oświecenie, demon powietrza, gwiazda poranna, wschód. W okultyzmie Lucyfer jest znanym upadłym cherubinem, cesarzem piekła, zdaniem niektórych demonologów stojącym wyżej niż sam Szatan i ukazującym się "pod postacią najpiękniejszego dziecka".

Lucyfer słusznie jest utożsamiany z upadłym aniołem (Szatanem) na skutek właściwego odczytania fragmentu Księgi Izajasza, "Jakożeś spadł z nieba Lucyferze, któryś rano wschodził". Apostrofa ta w rzeczywistości skierowana jest do Nabuchodonozora, króla Babilonu, którego identyfikuje z upadłym Lucyferem, demonem z Wenus, zwanej gwiazdą zaranną lub Jutrzenką. Lucyfera i Szatana utożsamia także słowiańska Księga Henocha. Milton w Raju utraconym określił Lucyfera jako demona grzesznej pychy. W rzeczywistości Lucyfer oznacza demona z planety Wenus. Lucyfer po swym upadku jest władcą piekła. Włada demonami, które udając aniołów światłości nasyłają fałszywe oświecenia i objawienia. Lucyfer to demon fanatycznego nawiedzenia i wszelkiej tak zwanej własnej drogi, własnej ścieżki, bez mistrzów i bez guru.

Według pewnej okultystycznej starej legendy, Lucyfer na początku istnienia Świata zapałał miłością i pożądaniem do pewnej ziemskiej kobiety. Został jednak strącony czy raczej z powodu niepohamowanej żądzy spadła do otchłani (w ciemność), przez co nie mógł wyjść do niej, na ziemię. Anioły Światłości, widząc jego tęsknotę miłosną, zdecydowały się poprosić Boga, by Lucyfer mógł się związać z kobietą, którą kochał. Po wielu namowach, anioły zdołały Go przekonać. Jednak decyzja Boga była taka, że Upadły Anioł może wychodzić na ziemię jedynie raz na sto lat, co jest regułą dla wszystkich demonów z piekieł. W ten sposób demon Lucyfer został upokorzony, ponieważ po stu latach spędzonych w Otchłani, gdy wreszcie wolno mu było wyjść na ziemię, owa kobieta już dawno zakończyła życie, a jej dusza powróciła do najwyższych niebios będących poza zasięgiem demonów. I tak dawna misteryjna legenda głosi, że raz na sto lat demon Lucyfer wychodzi z piekieł i błąka się po Ziemi, tęskniąc, szukając tej, która już dawno odeszła, a przy okazji masowo zwodząc i oszukując ludzi pragnących duchowego przebudzenia i oświecenia. Demon Lucyfer nie jest aniołem światłości, a jedynie potrafi powodować chwilowe rozbłyski udające światłość oświecenia.

Lucyfer kojarzony jest często z wschodnim demonem znanym jako Wairoćana Asura (Wajroczana).