Kronika Akaszy

Kronika Akaszy lub Kroniki Akaszy - to w duchowości i misteryjnej religii teozofii oraz pochodzącym od teozofii ruchu rozłamowym zwanym antropozofią, opisywane przez teozofów Kroniki Akaszy są kompendium wszystkich uniwersalnych wydarzeń, myśli, słów, emocji i intencji, które kiedykolwiek miały miejsce w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości w odniesieniu do wszystkich bytów i form życia, nie tylko ludzkich. Teozofowie uważają, że są one zakodowane w niefizycznej płaszczyźnie istnienia znanej jako płaszczyzna mentalna, a odzwierciedlane jako sceny i obrazy lub księgi pamięci na podplanach piątego żywiołu zwanego eterem lub niebiańskim duchem. Nie ma materialnych dowodów na istnienie kronik Akaszy, a proponowane rygorystyczne badania naukowe w tej dziedzinie spotkały się z niewielkim zainteresowaniem. Z samej natury piątego żywiołu wiadomo, że jest to poziom niematerialny czyli duchowy, zatem nie należy do dziedziny badanej technikami zjawisk materialnych.

Akasza (ākāśa आकाश) to sanskryckie słowo oznaczające „eter”, „niebo”, "ducha" lub „atmosferę”. Sanskrycki termin akaśa został wprowadzony do języka teozofii przez zamieszkałą w Ameryce rosyjską ezoteryczkę i okultystkę Helenę Bławacką (1831–1891), która scharakteryzowała go jako rodzaj subtelnej, wyższej siły życiowej, odwoływała się również do „niezniszczalnych tablic światła astralnego”, gdzoie astralny znaczy gwiezdny, kosmiczny, od greckiego astron - ciało niebieskie, rejestrujących zarówno przeszłość, jak i przyszłość ludzkich myśli i działań, ale nie używała terminu „akaszny” czy "akaśny". Pojęcie zapisu w akaszy zostało dalej rozpowszechnione przez Alfreda Percy’ego Sinnetta w jego książce Esoteric Buddhism (1883) czyli Buddyzm Ezoteryczny, kiedy cytuje A Buddhist Catechism (1881) Henry’ego Steela Olcotta. Mistrz Olcott napisał, że „Budda nauczał, że dwie rzeczy są wieczne, a mianowicie „Akaśa” (Eter, Duch) i „Nirwana” (Wyzwolenie, Zbawienie): wszystko wyszło z Akaśam zgodnie z prawem ruchu w nim zawartym i przemija. Nic nigdy nie wychodzi z niczego”. W książce jasnowidza i ezoteryka z Australii, C. W. Leadbeatera pod tytułem Clairvoyance (1899) skojarzenie terminu z ideą było kompletne, a on sam zidentyfikował Kroniki Akaszy po nazwie jako coś, co jasnowidz mógłby odczytać. W swojej książce Man: Whence, How and Whither z 1913 roku Mistrz Leadbeater twierdzi, że zapisana tam jest historia Atlantydy i innych cywilizacji, a także przyszłe społeczeństwo Ziemi w 28 wieku trzeciego tysiąclecia. Wygląda na to, że zdolność do jasnowidzenia to także zdolność wglądu w Kroniki Akaśa.

Ezoteryczna Mistrzyni z Arcane School, Alice A. Bailey napisała w swojej książce The Light of the Soul on The Yoga Sutras of Patanjali – Księga 3 – Union Achieved and Its Results (1927):