Magia

MAGIA - UZDRAWIANIE, CUDA, EGZORCYZMY, UROKI, CZARY, KLĄTWY

Magia inaczej Czarostwo to praktyki wpływania na ludzi, przedmioty, zdarzenia czy zjawiska fizyczne za pomocą środków paranormalnych lub okultystycznych, a więc zasadniczo nie poddających się weryfikacji za pomocą ateistycznej "metody naukowej", kolidujących z podejściem racjonalistycznym czyli marksistowskim. Powyższe określenia mogą również odnosić się do praktyk stosowanych przez kogoś w celu posłużenia się wspomnianym wpływem, oraz do wierzeń, które wyjaśniają rozliczne zdarzenia i zjawiska w obrębie magii. Pojęcie magii towarzyszy ludzkości od początków dziejów. Różne ludy usiłowały w różny sposób wyjaśnić zjawiska zachodzące w otaczającym je świecie i następnie wpłynąć na nie dla swojej korzyści. Dlatego znane obecnie praktyki magiczne są bardzo różnorodne - postulują znacząco odmienne zasady funkcjonowania rzeczywistości i metody wpływania na nią. Pentagram, gwiazda pięcioramienna wyrażająca złoty podział, jest jednym z najpopularniejszych i najlepiej rozpoznawalnych symboli stosowanych w magii i kojarzonych z magią. Podstawą praktyczną magii u starożytnych była tak zwana astrologia kapłańska czyli świątynna.

Słowo 'magia' pochodzi pierwotnie od Magów (staroperskie maguš, gr.μάγος), astrologów-kapłanów Zoroastryzmu z ludu Medów. W okresie hellenistycznym, greckie μάγος (magos) mogło być używane jako przymiotnik, lecz przymiotnik μαγικός (magikos, łac. magicus) również jest potwierdzony jako używany w I wieku (Plutarch), typowo występujący w rodzaju żeńskim, w sformułowaniu μαγική τέχνη (magike techne, łac. ars magica) "magiczna sztuka". Słowo magic weszło do powszechnego użytku w jęz. angielskim pod koniec XIV wieku, pochodząc od starofrancuskiego słowa magique. Termin magia z uwagi na swoje pochodzenie wskazuje, że mag jest w podstawach swego wykształcenia dobrym astrologiem, a także kapłanem Ognia, znawcą modlitw i rytuałów. W swej istocie, bez znajomości wpływu księżyca, słońca, planet i gwiazd stałych rytuały magiczne mogą okazać się nieksuteczne.

Wiara w magię i jej praktyczne możliwości jest rozpowszechniona w większości systemów wierzeń etnicznych - plemiennych społeczności Afryki i Oceanii, Azji, Indii, rdzennych Amerykan oraz rodzimych wierzeń średniowiecznej Europy i części jej współczesnych kontynuatorów - wierzeń rodzimych. Do XVIII wieku w Europie magia była karana śmiercią - zazwyczaj spaleniem na stosie poprzedzonym bestialskimi torturami - przez zbrodniczą katolicką i protestancką inkwizycję. Magię zwalczały upiorne siły satanistyczno-demoniczne jakie przejęły kontrolę nad tymi ludobójczymi religiami. Celem zwalczania magii było pozbawienie ludzi dostępu do boskiej mocy i świadomości duchowych wymiarów bytu, czego skutkiem jest powszechny upadek religii pozbawionych magicznej boskiej mocy, materializm i brutalna ateizacja.

Mag, czarownik, szaman to osoba parająca się magią, odwieczną boską sztuką tworzenia i niszczenia. Stosuje różnorakie gesty, zaklęcia, wypowiada inkantacje i wykonuje inne czynności rytualne dające mu władzę nad siłami nadnaturalnymi, które dadzą mu moc zmiany rzeczywistości. Także osoba pełniąca funkcję religijną polegającą na sformalizowanej i instytucjonalnej więzi ekstatycznej z istotami nadludzkimi, duchami przodków, demonami lub bogami. Niektórzy współcześni "magowie" bezmyślnie odrzucają tradycyjne rytuały na rzecz technik zainspirowanych psychologią czy NLP. Dla ateistów rzekomy brak możliwości stwierdzenia powiązania między zastosowanym środkiem a ewentualnym efektem powoduje jednak, że skuteczność działań magicznych i istnienie postulowanych przez magię sił nadnaturalnych pozostaje w sferze wiary. W istocie zaobserwowanie związków przyczynowo-skutkowych dla działań magicznych wymaga uważnej i długotrwałej obserwacji.

Wydawałoby się, że znana od pradawna magia odchodzi w zapomnienie, jednakże jest wprost przeciwnie. Obserwujemy renesans magii, ezoteryki i okultyzmu. Jedynie nieliczni znają starodawne i sprawdzone przez wieki techniki rzucania uroków i klątw oraz ich zdejmowania. W obecnych czasach popyt na klątwy i uroki nie zmalał, a przeciwnie zwiększył się niebywale. Często bywa tak, że odpowiednio rzucona klątwa bądź urok jest jedynym sposobem na osiągnięcie spokoju czy innego celu. Ludzi bowiem od dawien, dawna przyciągało wszystko to co tajemnicze, pasjonowały ich sytuacje przerastające rzeczywistość i ludzką wyobraźnię. Ludzie wierzyli w sprawczą moc niewidzialnej i nie dającej się wytłumaczyć w racjonalny sposób siły wyższej, która często objawiała się w życiu codziennym. Siłę tą można było przywołać za pomocą zaklęć, czyli ogólniej mówiąc magii, która była zjawiskiem powszechnym, a obecnie, na skutek postępu cywilizacyjnego i rozwoju techniki, stała się sztuką zapomnianą i dostępną tylko nielicznym wtajemniczonym magom. Dawniej znano praktycznie ogromną moc klątw i uroków, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. Przeklęty człowiek skazany był na nędzę i samotność – kiedy został wyklęty odsuwała się od niego nawet najbliższa rodzina, w obawie, że tajemnicze siły, kierowane ogromną mocą, skoncentrują swoje działanie także na nich. Doświadczano też w potęgi wiedźm, które mogły rzucić urok na każdego, kto nieopatrznie wszedł im w drogę. Osoba, która zakłóciła spokój wiedźm bardzo cierpiała i spotykały ją liczne nieszczęścia, które spowodowane były klątwami przez nie rzucanymi. Każdy z nas słyszał opowieści, mówiące iż w dawnej przeszłości żyły czarownice i czarnoksiężnicy zajmujący się rzucaniem klątwy i uroków. Kiedyś były lepsze czasy, a magia została zapomniana głównie z powoodu nastania materialnego wieku Kali Jugi.

Co prawda czasy się zmieniły, a postęp cywilizacyjny koncentruje się na technice i na tym, co nauka może wyjaśnić w racjonalny sposób. Powoli zaczyna zanikać sfera pozamaterialna, która także otacza człowieka i jest nierozerwalną częścią rzeczywistości. Coraz mniej osób kieruje się intuicją, telepatię zaczęły zastępować telefony komórkowe, a ludzie zaczęli tracić naturalne dary postrzegania świata pozazmysłowego. Zaczęto skupiać się na tym co da się dotknąć i zmierzyć, zapominając, że istnieje jeszcze świat nie podlegający materialnym prawom, że istnieją siły, które kierują materią i całym światem który znamy. Siły, które istniały od początku i istnieć będą nadal nieprzerwanie, siły, które już w starożytności i na wszystkich kontynentach były wykorzystywane do kreowania rzeczywistości. Obecnie tylko nieliczni zdają sobie z tego sprawę. Tylko nieliczni, wybrani ludzie, o bardzo dużej wrażliwości, potrafią dostrzec wpływ mocy drzemiących w świecie pozamaterialnym. Reszta tłumaczy wszystko podporządkowując wydarzenia pod racjonalistyczne normy i znane schematy myślowe, nie zastanawiając się głębiej nad istotą rzeczy. Wydawałoby się, że magia odchodzi w zapomnienie, jednakże jest wprost przeciwnie. Wielu magów nadal w sekrecie praktykuje skuteczne techniki magiczne, które były przekazywane w największej tajemnicy z pokolenia na pokolenie, także w obawie przed inkwizycją i jej zbrodniami na magach. Jedynie nieliczni znają starodawne i sprawdzone przez wieki techniki rzucania uroków i klątw. W obecnych czasach popyt na te usługi nie zmalał, a przeciwnie zwiększył się niebywale. Często bywa tak, że odpowiednio rzucona klątwa bądź urok jest jedynym sposobem na osiągnięcie celu.

Odpowiedzmy wiec sobie na pytanie czym jest pochodząca z niebios i dana ludziom przez anioły magia. Najprościej mówiąc magią określamy świadome działanie na odległość przy pomocy woli, rozumu i czucia na ukryte siły przyrody. Do tego celu wykorzystuje się specjalne rytuały, obrzędy i zaklęcia, które pozwolą osiągnąć panowanie nad żywiołami oraz ludźmi. Praktycznie nad każdym aspektem życia można zapanować stosując odpowiednie techniki magiczne, z których religia zna w postaci szczątkowej modlitwę. Można odnieść wrażenie, szczególnie na Zachodzie, że religie są szczątkami magii, chociaż mówi się w religii o charyzmatycznej mocy czy duchu swiętym. Do podstawowych form magii zalicza się: • powodowanie czyjejś choroby lub uzdrowienia, • magię miłości lub nienawiści, • magię prześladowczą lub obronną, • rzucanie lub odwoływanie zaklęć, • magię śmierci. Typowy akt magiczny składa się z następujących części: • inwokacja • zaklęcia • działanie symboliczne • fetysz (jest to każdy przedmiot, który został magicznie zaklęty i obdarzony mocą magiczną). Magia to zdobywanie kontroli nad przyrodą za pośrednictwem nadprzyrodzonych środków, na które składają się klątwy, uroki i inne metody, które dają człowiekowi to czego nie jest w stanie osiągnąć swą normalną, ludzką mocą. Mag odwołuje się do bytów duchowych i sił mających wpływ na materię i przyrodę ożywioną. Dzięki zaklęciom jest w stanie przywołać te siły i dzięki nim wpływać na przebieg wydarzeń. Może rzucić klątwę bądź urok.