Mag

Mag - od łac. magus, gr. μάγος, per. مغ; – kapłan-astrolog zaratusztrianizmu, potrafiący przepowiadać przyszłość z układu gwiazd, uzdrawiać i leczyć ludzi. Pojęcie znane jest od co najmniej IV wieku p.e.ch. Mag pochodzi z sanskryckiego Maga - oznaczającego wedle wielkiego słownika sanskrytu Monier-Williamsa kapłana kultu słonecznego, szamana królów linii solarnej w Indii. Magiem jest zatem każdy kto czci Słońce, Surja jako bóstwo i wykonuje jogiczne oraz wedyjskie praktyki solarne. Przykładowym zestawem kultowych praktyk indyjskich i perskich magów jest Surya Namaskar/am - jogiczne pozdrowienie Słońca, ćwiczone oczywiście razem z odpowiednimi mantramami.

Mag, czarownik, szaman – osoba parająca się magią, religią szamańską. Stosuje różnorakie gesty, zaklęcia, wypowiada inkantacje i wykonuje inne czynności rytualne mające dać mu władzę nad siłami nadnaturalnymi, które według jego przekonania dadzą mu moc zmiany rzeczywistości. Także osoba pełniąca funkcję religijną polegającą na sformalizowanej i instytucjonalnej więzi ekstatycznej z istotami nadludzkimi, duchami przodków, boginiami lub bogami. Niektórzy quasi magowie odrzucają tradycyjne rytuały na rzecz technik zainspirowanych współczesną psychologią czy NLP. Brak możliwości naukowego stwierdzenia powiązania między zastosowanym środkiem a ewentualnym efektem powoduje jednak, że skuteczność działań magicznych i istnienie postulowanych przez nią sił nadnaturalnych pozostaje w sferze wiary oraz zjawisk nadnaturalnych.

Pochodzenie nazwy mag wywodzi się czasem (ze względu na nazwę) od członków starożytnego plemienia Magów, wchodzącego w skład irańskiego ludu Medów. Kapłanami-magami prawdopodobnie byli mędrcy, którzy według Ewangelii Mateusza złożyli pokłon i dary narodzonemu Jezusowi Chrystusowi (w tradycji Trzej Królowie). W definicji maga mieści się uzdrowicielska i cudotwórcza działalność Jezusa Chrystusa oraz Apostołów, podobnie jak praca Druidów czy polinezyjskich Tohungów i hawajskich Kahunów.