Święty

Święty – stosowane w każdej religii określenie człowieka w sposób wybitny realizującego określone specyficzne dla nich wartości - często pełniący funkcję wzorca osobowego lub wręcz otaczany kultem. Mianem świętego określa się zazwyczaj męczenników za wiarę, mistyków, ludzi o wielkiej pobożności, często założycieli bractw religijnych i zakonów, asramów, linii przekazu (tirtha) ale też filozofów i kapłanów. Pojęcie "święty" w Biblii często odnoszone jest do żyjącej osoby, która postępuje zgodnie z naukami Boga. "Święty" to ten, który poszedł za Chrystusem. Kult świętego związany jest z doznaniem osobistym, że może on pośredniczyć między wiernymi i Bogiem.

Ortodoksyjny islam nie uznaje kultu świętych, ponieważ wszelka cześć należna jest jedynie Allahowi. W szyizmie istnieje jednak kult Ahl al-Bajt, a w szczególności Alego. Alemu nadaje się tytuły takie jak:

• Książę wiernych (Amir ul-Muʾminin أمير المؤمنين)
• Ojciec Ziemi (Abū Turāb أﺑﻮ ﺗﺮﺍﺏ)
• Lew Boży (Asadullāh أسدﷲ)

Kult świętych jest rozpowszechniony również w sufizmie, gdzie wierzy się iż Przyjaciele Allaha (Aulijaʾ أولياء) tworzą tajemny rząd świata. Święci ci mogą czynić cuda dorównujące cudom Proroka Mahometa. W krajach, gdzie sufizm jest szczególnie rozpowszechniony, na przykład w Pakistanie i Czeczenii, odbywają się święta ku czci sufickich świętych, przypominające pod wieloma względami katolickie odpusty.

W hinduizmie nie istnieje formalny proces kanonizacyjny jak w katolicyzmie. Dlatego co do niektórych świętych nie ma wśród hinduistów zgodności co do tego czy są świętymi. Za świętych hinduiści uważają osoby pobożne, które odznaczają się zaletami, czynią dobro i najczęściej są joginami i dokonują cudów. Imiona pod jakimi święci są znani, poprzedzane są często tytułem Śri, rzadziej też Śrila lub Śri Śri, a także Paramahamsa czy Mahatma (co oznacza wielka dusza). Pod koniec ich imion występuje także czasem Baba (co oznacza czcigodny ojciec), lub Babadźi (jako wyraz szacunku) czy też Maharadż czy Maharadżdźi. Grzecznościowo zwracając się do osoby świetej używa się sufiksu -ji (czytaj -dźi), podkreślającego szacunek. Ji znaczy czcigodny, szacowny (Swami-Ji, Baba-Ji, Roy-Mohan-Ji etc.).