Mandala

Mandala (sans. koło, łuk, wieniec umysłu) - motyw artystyczny występujący głównie w sztuce hinduistycznej i buddyjskiej, gdzie jego tworzenie a następnie niszczenie jest uważane za rodzaj medytacji i ma spore znaczenie religijne. Typowym przykładem są mandale ćakramów z ich geometrią, sylabami, kolorami i ideogramami bóstw. Mandala hinduistyczna czy buddyjska to harmonijne połączenie koła i kwadratu, gdzie koło jest symbolem nieba, transcendencji, zewnętrzności i nieskończoności, natomiast kwadrat przedstawia sferę wewnętrzności, tego co jest związane z człowiekiem i ziemią. Obie figury łączy punkt centralny, który jest zarówno początkiem jak i końcem całego układu. Istnieją różne rodzaje mandali. Są mandale oczyszczające, występują też mandale wzmacniajace określone cechy lub poszczególne obszary ludzkiego życia. W najszerszym znaczeniu mandale są diagramami, które ukazują w jaki sposób chaos przybiera harmonijną formę. Najstarsze tego rodzaju wizerunki sięgają paleolitu. Daje się je także zauważyć na planie budowli starożytnego Egiptu, Babilonu czy Jawy.

Mandala - w astrologii termin ten używany jest czasami jako synonim koła horoskopu z naniesionymi pozycjami planet, znakami i domami. Oryginalnie termin został zapożyczony z sanskrytu, gdzie oznacza centrum i to co, jest wokół niego. W religiach hiduskich tym terminem określa się geometryczny diagram, harmonijnie łaczący symbole koła (na zewnątrz) i kwadratu (w środku).