Nagowie

Nagowie - sanskr. "węże" (m.), nagi(ni)s (ż.). Bram.-hind. półboskie i półdemoniczne wężowe istoty i geniusze opiekuńcze ujęć wodnych, jezior, rzek i potoków. Pilnują skarbów wodnych głębin i stoją u bram świątyń jako dawcy płodności. Ich kult sięga czasów przedaryjskich i trwa do dziś. W mitologii hinduizmu występowali jako dawcy płodności, antagoniści słońca. Uważani są za dzieci mędrca Kaśjapa i Kadru. Należą do nich Wasuki, Ananta i Manasa. Mieszkają w podziemnej krainie Patala i przedstawiani są jako hybrydy o ludzkich twarzach, wężowych ogonach i zygzakowatych tułowiach kobry. Atrybutami są lotos i lemiesz.

Istnieją nagowie demoniczni (naga-asura), zwani czarnymi wężami, ale także istnieją dobrzy nagowie, o półboskiej naturze Upadewa czyli naga-upadewa.