Qawwali
Qawwali (Urdu: قوٌالی, Hindi: क़व्वाली) to gatunek duchowej muzyki charakterystyczny dla Sufich i Jogów, szczególnie Indii i Pakistanu mający już ponad 700 lat a jej początek związany jest z perskim świętym Amirem Khusro, który wierzył, iż pewne tajniki wiary są możliwe do zgłębienia jedynie poprzez doświadczenie boskiej miłości.
Termin qawwali pochodzi od arabskiego qawl – pewnik. Qawwali łączy elementy perskiej i indyjskiej muzyki klasycznej z tekstami chwalącymi Boga, proroka oraz sławiącymi życie świętych. Do dziś qawwali towarzyszy uroczystościom religijnym sufich – muzułmańskich mistyków i joginów. Najważniejszym elementem Qawwali jest donośny śpiew, pełen ozdobników i chóralnie powtarzanych fraz. Główną rolę w zespole odgrywa qawwal – prowadzący kantor, któremu akompaniują inni śpiewacy pełniący rolę chórzystów oraz instrumentaliści grający na tabli, harmonium i innych instrumentach. Qawwali dowodzą, iż konieczne jest zaangażowanie się w śpiewanie tekstów i odczuwanie muzyki, aby można było osiągnąć oświecenie, czyli, jak mówią sufi, starcia ego fana aby osiągnąć doświadczenie rozpłynięcia się w Bogu.
Do popularyzacji qawwali przyczynił się wielce, nieżyjący już, Nusrat Fateh Ali Khan – mistrz gatunku, znany dzięki współpracy z wieloma europejskimi i amerykańskimi muzykami.
Linki zewnętrzne
Portal nauk duchowych i społecznych tradycyjnych szkół i zakonów sufickich w Polsce