Hekate

Hekate Bogini Hekate (HKT) - imię greckie: Ἑκάτη Hekátē, łac. Hecate, egipskie: Heqet (HQT) to w mitologii greckiej bogini magii, czarów i uroków, rozdroży (miejsc sprzyjających czarom i urokom), egzorcyzmów, widm i zjaw z zaświatów, podróży astralnych po Zaświecie, mgły, także mgły mistycznej. Hekate jest także boginią świata podziemnego, Księżyca i magii księżycowej, nekromancji i spirytyzmu (wywoływania duchów, czannelingu). Hekate według Hezjoda jest dobroczynną boginią wielu dziedzin życia - wojny, rady, gier, jeździectwa, rolnictwa, prawdopodobnie później została także bóstwem chtonicznym, czyli podziemnym, boginią sprawującą pieczę nad światem zmarłych, Hadesem i Tartarem. Jej kult związany jest z boską magią, światem duchów i widm, także tych pogrążonych w ciemnościach z powodu niskiego stopnia rozwoju. Noce spędzała goniąc z pochodnią w towarzystwie upiorów i wściekłych psów czy wilków. Podczas tytanomachii popierała bóstwo Zeusa, dlatego nie została w żaden sposób wygnana. Bogini Hekate jest małżonką Wielkiego Hermesa, co pokazuje w ezoteryzmie, że Magia jest małżonką Mądrości, Boskiej Gnozy w postaci wiedzy hermetycznej.

Hekate - Bogini Magia

Imię "Hekate" nie ma dobrze udokumentowanego pochodzenia, ale wiadomo, że praktyki magiczne z Boginią Hekate służą od wieków w celu uzyskania nieśmiertelności lub chociaż przedłużenia życia. Niektórzy sugerują, że może ono oznaczać: "Ta, która stoi w oddali", "Oddalająca", a chodzi o odsyłanie klątw i przekleństw od osób zaatakowanych czarnoksięstwem (czarną magią, satanizmem). Istnieje też podobieństwo między słowem "Hekate" a egipskim określeniem "hekau" oznaczającym magię, co chyba najlepiej oddaje funkcję bogini Hekate, a egipskiej Heqet. Według Roberta Gravesa imię to oznacza "sto" i odnosi się do Wielkiego Roku stu księżycowych miesięcy, w których dawniej rządził Święty Król. Po upływie tego czasu był on składany w ofierze, a jego krew miała stanowić symbol nowych narodzin ziemi. Niewątpliwie, praktyki z Boginią Hekate wymagają znajomości cykli i energii Księżyca, a sama Bogini Hekate transmituje przez swoją aurę i trzecie oko energię światła księżycowego dającą długowieczność oraz transformację ku ciągłej świadomości duszy poprzez kolejne wcielenia w różnych epokach i światach.

Bogini Hekate nosi też wiele przydomków, dodatkowych imion-właściwości, a nazywano ją też Aphrattos (Bezimienna), Antaia (Spotykająca), Enodia (Przydrożna) lub Pandeina (Straszliwa). W swoim imieniu Pandeina (Straszliwa) podobna jest do magicznej indyjskiej Bogini Bhairavi lub Kālī (Kaalii). Greckie imię bogini Hekate wskazuje na nią jak na "Działającą z Daleka". Nosiła przydomek Hekate Trioditis, czyli Hakate Trójdrożnej, a na Wschodzie Bogini Trzech Dróg jest zwykle Świętą Mateczką trzech mistycznych czy magicznych systemów zwanych ścieżkami lub drogami (droga księżycowa, droga słoneczna i droga niebiańska). Łacińska wersja tego przydomka brzmi Hekate Trivia i posiada to samo znaczenie. Inny z przydomków Hekate, to Protyreja, co wiąże się z jej funkcją strzegącej wrót, strażniczki bramy. Bogini zwana była także Suką i Wilczycą. Imię Pandeina w znaczeniu Straszliwa kojarzymy ze wschodnią magią indyjską, gdzie mamy postać Wielkiej Bogini pod imieniem Bhairavi oraz Mahākālī (Mahaakaalii) także ukazującej się w formie groźnej czy straszliwej, pokonującej demony, odpędzającej wszelkie zło Królowej Niebios.

Uchodziła za córkę tytana Persesa i tytanidy Asterii, zatem formalnie pochodzi z rodu tytanów, jednakże z uwagi na charakter oraz życiowe wybory staje się jedną z bogiń nieba. W dawnej boskiej magii często uważano ją za boginię surowej pokuty i słusznej pomsty. Często jej posągi stały na rozstaju dróg i stąd Rzymianie nadali jej przydomek Hekate Trivia. Z czasem jednak wizerunek bogini Hekate bardzo się zmienił. Umiłowana przez niebiańskich bogów z Olimpu, ulubienica Zeusa (Dzeusa), któremu piastowała dzieci, była łaskawa dla ludzi: zsyłała bogactwo, siłę i sławę, osłaniała żołnierzy w bitwach i żeglarzy na morzu, czuwała nad sprawiedliwością w sądach i prowadziła zawodników olimpijskich do mety patronując olimpiadom.

Bogini Hekate jest magicznym bóstwem obdarzającym ludzi wszelkimi dobrami (bogini dobrobytu i fortuny, bogini dobrego losu). Zapewnia rozmnażanie się bydła pasterzom, rybakom obfity połów. Niesie powodzenie w słusznej walce i zawodach sportowych. Wiązana jest także z dziećmi i ich przyjściem na świat. Stoi na straży wrót przejścia pomiędzy światami i prawa przyczynowo-skutkowego według którego funkcjonują światy duchów oraz aniołów i bóstw. Medea jest kapłanką bogini Hekate. Jej potęga jest ogromna, rozciąga się na trzy światy, ziemię, niebo oraz podziemie - czci ją nawet sam bóg Zeus. Bogini Hekate jest najstarszą Boginią na Olimpie, władczynią magii olimpijskich bogów nieba. Panuje nad życiem i śmiercią każdego człowieka, potrafi więzić i uwalniać duchy wszelkiego rodzaju. Jest wielce honorowana i wzywana przez boskich magów, okultystów, ezoteryków, szamanów i czarownice. Według starożytnego gnostycznego tekstu "Wyroczni Chaldejskich", bogini Hekate jest Wielką Matką, życiem wszechświata. Wzywa się ją używając jej sigillum - jest to sierp Księżyca z dwoma punktami u góry i trzecim pomiędzy nimi.

Bogini Hekate przedstawiana jest w ikonografii ze zwierzęcymi głowami, np. wilka (psa), węża i konia; w innych wyobrażeniach; krowy i dzika. Jako egipska Heqet (HQT) pojawia się z głową zielonej żaby. Jej atrybutami najczęściej były miecz i pochodnia, wąż mądrości, jak również bicz i sznur, magiczne i trujące zioła, wilczyca, klacz, kot. Aby ubłagać boginię Hekate, wynoszono jej na rozdroża resztki ofiar składanych umarłym. W mistyczno-magicznej symbolice zwraca się na symbol sierpa Księżyca, który generalnie oznacza etap rozwoju magicznych zdolności, charyzmatów i mocy, na rozwój siddhi oraz głębszą praktykę tego, co joga i tantra na Wschodzie kojarzą z pojęciem Śakti, Kundalini, Śri Devi, a duchowo z śaktyzmem (Śakta). Jej ojciec Perses - po grecku Πέρσης Pérsēs, Περσαῖος Persaîos, łac. Perses, Persaeus; w mitologii greckiej syn tytana Kriosa i jego żony Eurybii. Ze swoją małżonką, tytanidą Asterią, miał tylko jedną córkę; Hekate, która okazała się wcieleniem niebiańskiej Bogini Magii. Jej matka Asteria, po grecku Ἀστερία Astería, łac. Asteria; w mitologii greckiej jedna z tytanid drugiego pokolenia, która z tytanem Persesem, który był jej mężem, miała córkę; boginię Hekate. Asteria miała siostrę, Leto. Jedną z ciekawostek będzie, że Perses (Persi, Parsa) występuje jako tytuł piątego stopnia wtajemniczenia w mistyczno-magicznej tradycji perskiego mitraizmu, magicznego solarnego kultu bóstwa Mithra (Mitra). Dawna szkoła magów perskich czy dokładniej mówiąc indyjsko-perskich znana była w Grecji i Rzymie jako misteryjna, posiadająca siedem wtajemniczeń tradycja mitraicka, z symbolicznym kultem magicznego bóstwa Mithra (Mitra).

Kult bogini Hekate wedle badaczy tradycji pochodzi prawdopodobnie z Karii w Azji Mniejszej; główne miejsce jej czci to polis Lagina, leżące dzisiaj w południowo-zachodniej Turcji, pomiędzy Yatağan a Turgut, gdzie ciągle jeszcze są rody związane z magią Świętej Bogini Hekate (Hekátē, HKT). Innymi ważnymi ośrodkami jej kultu była Samotraka oraz Eleusis. W Grecji miała mniej ważną rolę niż boginie, których kult zawędrował tam wcześniej - Artemida czy Selene. Lagina, to starożytne miejsce kultu bogini Hekate, połączone świętą drogą ze Stratonikeią, dla której była siostrą, odpowiadającą za religijną część życia mieszkańców. Stratonikeia w czasach swojej świetności była administracyjnym centrum regionu, ale nie pełniła roli centrum religijnego. Od tego miała połączoną świętą drogą (taką samą, jaka łączyła Milet z Didymą) Laginę, centrum kultu bogini Hekate, Świętej Magii, Mene, znanej także jako Menehune. Wielkie kamienne sanktuarium bogini Hekate zostaje wybudowane w Laginie pod koniec II wieku p.e.ch., najpewniej na miejscu starszego drewnianego sanktuarium lub placu kultowego, a bogini widnieje na monetach bitych z tamtego okresu.

Bogini Hekate jest opiekunką kobiet, dlatego jej ołtarzyk stał przed każdym domem ateńskim. Innym powodem, dla którego jej obrazy stawiano przed domem była wiara, że bogini Hekate obroni ich przed duchami i upiorami umarłych oraz przed zombi. Na rozstajach dróg składano jej ofiary z psów, co współczesnym obrońcom zwierząt pewnie nie przypadnie do gustu, jednakże, także w tamtych czasach był to sposób sakralizowanego likwidowania psów, które dzisiaj poddano by uśpieniu z powodu wieku i niedołężności. Bogini Hekate jest wierną przyjaciółką bogini Artemidy, a obie boginie razem chadzają na łowy, odwiedzały także boginię Persefonę w Podziemiu. Wielu wierzy, że bogini Hekate jest także boginią podziemi i że strzeże bram Hadesu, przez co musi jej słuchać pies Cerber, który także strzeże podziemnego świata zmarłych, Hadesu.

Gdy bóg Hades (w sanskrycie znany jako Yama lub Yamadeva) porwał Persefonę, bogini Hekate pomagała bogini Demeter w jej poszukiwaniach. Owijała siebie i ją Mgłą, by ludzie widzieli w nich śmiertelniczki. W nocy używała swoich magicznych ognistych pochodni by oświetlać im drogę. W "Pamiętnikach Półbogów" została opisana jako szczupła postać kobieca o ciemnych włosach oraz mocno zielonych oczach (cechy pożądane u kandydatek na kapłanki tej bogini). Ubrana była w srebrna suknię pokrytą kosmogonicznymi wzorami, stąd kapłanki i kapłani tej bogini noszą wyraziście srebrzystą odzież, także tło i detale zielone do koloru oczu. W Domu Hadesa, bogini Hekate pokazuje się Hazel jako piękna, choć śmiertelnie blada kobieta z całkowicie czarnymi oczami. Patrząc na nią, miało się wrażenie, że spogląda się na trzy różne postacie; jak na fotografię, na której ktoś się szybko rusza. Wiadomo jednakże miała wtedy jasne włosy, zapewne zmienione prze mistyczną mgłę. Ubrana była w suknię w kolorach fioletowych czy ametystowych, indygo i granatowych.

Bogini Hekate jest tajemnicza i zagadkowa, jak na boginię dobrej magii przystało. Oferuje Hazel swoją pomoc. W przeszłości była rozgoryczona brakiem zaufania od Olimpijczyków (bóstw z Olimpu), mimo iż to ona podtrzymuje niewiedzę śmiertelników w tematach mistyczno-magicznych. Grecki Olimp i bóstwa na szczycie Olimpu można porównać z dawną indyjską mitologią magiczną o górze Meru i bóstwach niebiańskich na szczycie Góry Meru (Sumeru), także z mistyką i magią siddhów ze Świętej Góry Kailaśa w Tybecie. Bogini Hekate patronuje każdemu etapowi życia kobiety sama wyraża istotę zmian, której kobiety podlegają. Bogini Hekate przybiera postać młodej niewinnej dziewczyny, dojrzałej kobiety matki oraz staruszki - magicznej wiedźmy. Mężczyznom, bogini Hekate pomaga zrozumieć naturę i funkcjonowanie kobiet, szczególnie tych, które z natury są mistyczno-magiczne, także tych, które z powodu poświęcenia się Wielkiej Bogini są jej kapłankami.

Wijące się wokół głowy bogini Hekate węże (kojarzone z Bogiem Śiwą i Górą Kailaśą w Tybecie), sfora wyjących psów czy wilków w ciemności nocy rozświetlonej tylko pochodnią i gwiazdami to inny, równie przerażający obraz bogini Hekate niebezpiecznej, bo reprezentującej magiczną moc (siddhi, charyzmaty), której nie da się okiełznać ani skrępować. Okresowo kult bogini Hekate zwalczano w patriarchalnej Grecji i pomniejszano jego znaczenie, uczyniono z niej magiczną królową czarownic i wiedźm, władczynię tych kobiet i osób, których praktyk magicznych obawiano się najbardziej. W późniejszych wersjach tak ocieplono wizerunek bogini Hekate, że stała się bardziej znana jako dobrotliwa opiekunka dzieci boga Zeusa, a także boginią patronką żołnierzy i żeglarzy. W ten sposób udało się pozbyć wyłącznego obrazu czarnej staruchy z jej mocą śmierci i odradzania, nieakceptowaną przez świat przewidywalności i rozumu. Magiczna Święta Bogini Hekate jako patronka słusznej pomsty wymaga co do zasady, że magowie muszą się wpierw upewnić czy czyjeś roszczenia do zemsty metodami magicznymi są rzeczywiście słuszne, gdyż wśród ludzi nader często bywa, że osoby zamawiające klątwy pomsty u magów doświadczają ich skutków, gdyż w swoim zadufaniu sami ponoszą część winy, a czasem całą winę za zaistniałą sytuację, a w takim przypadku liczy się punkt widzenia bóstw nieba, a nie ludzkie "widzimisię" i emocjonalna acz ślepa chęć dokuczenia pod pozorem odwetu.

Poszukując łączności z magiczną boginią Hekate dochodzimy do rozstaju dróg. Tutaj ukazywała się podróżnym w otoczeniu sfory wyjących psów czy wilków, wilczurów. Ponieważ rozdroża to miejsca szczególne, miejsca przecinania się, łączenia różnych światów: tego, co duchowe i tego, co rzeczywiste, świata podziemnego i ziemskiego oraz anielskiego (niebiańskiego) to bogini Hekate jest strażniczką tych miejsc przejścia, boginią wrót (boginią magicznej bramy). Na rozdrożach najczęściej starożytni stawiali jej cudowne posągi, z których słynęła Grecja jak i cała Azja Mniejsza, Bliski Wschód. Przedstawiały one kobietę o trzech głowach, każdą kierowała w inną stronę, jako boska strażniczka Trzech Światów: podziemia, śródziemia i nadziemia (niebios). Na rozdrożach składa się jej także czyste ofiary składające się ze smakowitych placków i miodu, by nastawić boginię i jej zwierzęta pozytywnie do siebie. Jednym z symboli i składanym w ofierze pokarmem jest czerwona ryba z gatunku barwena, szczególnie święta dla bogini Hekate. Bogini Hekate może odgonić demony (dżinny, kariny, ghule, diabły, szedi, rakszasy, asury), utrudniające wędrówkę lub obłąkać tych, którym nie sprzyja. Warto zatem mieć jej poparcie i błogosławieństwo, bo to potężna Bogini Przewodniczka po skomplikowanych zakamarkach świata dusz i duchów, ułatwiająca magiczne inicjacje, wkraczanie w nieznane. Bogini która może rozświetlić ciemność nocy światłem boskiej pochodni (siradż), którą trzyma w ręku. Może także zostawić pogrążonych w mroku na zawsze.

Bogini Hekate to pierwotne bóstwo Tracji, władające ziemią, morzem, niebem i ludzkimi losami - odmawiające lub darujące szczęście i pomyślność. W Grecji Hekate czcili szczególnie orficy, a później wtajemniczeni pitagorejczycy, którzy widzieli w niej nie tylko tracką panią ziemi, wody i nieba, ale też władczynię podziemi, która strzegła bram Hadesu i musiał jej słuchać pies Cerber. Była, jest i pozostanie też boginią pokuty i pomsty czy słusznej zemsty za przelaną krew lub zdradę, boginią magii, uroków i czarów oraz egzorcyzmów. Składa się jej od starożytności współcześnie ofiary z placków, miodu i czarnego psa. Posągi Hekate o trzech obliczach ustawiano na rozdrożach tak, by każda twarz bogini patrzyła na inną drogę i chroniła podróżnych przed złymi demonami. Idea Trzech Bogiń oraz Trójbogini istnieje także w dawnej tradycji mistyki i magii arabskiej, gdzie każdy z trzech aspektów Wielkiej Bogini nosił osobne imię i miał osobną żeńską postać: Lat, Uzza i Manat.