Guru

Guru (dewanagari: hindi, sanskryt गुरु urdu: گرو telugu: గురు tamilski: குரு kannada: ಗುರು) - w hinduizmie, dżinizmie i pierwotnym buddyzmie przewodnik duchowy i nauczyciel, szanowany, a często nawet czczony jako wcielenie bóstwa. Guru byli tytularnymi przywódcami wspólnot sikhów. Mianem tym także określano nauczyciela Buddyzmu Wadżrajany, Rimpoche. Termin guru jest zasadniczo zarezerwowany dla określenia duchowego przewodnika wspólnoty wedyjskiej opartej na recytacji mantr i życiu zgodnym z nauką Wedy. W hinduizmie oraz buddyzmie i dżinizmie termin guru odnosi się zasadniczo do swego najstarszego przedstawiciela Boga Śiva Yogeśvara Mahadeva (Shiva, Sziwa, Siva, Śiwa). Guru to wedle wschodnich koncepcji żywa reprezentacja Boga na Ziemi. Guru dzielą się na dwa rodzaje czy dwie klasy zasadnicze:

1. Awatara (Avatara, Avatar) - wyższy rodzaj guru, istota inkarnowana jako wcielenie Bóstwa i rozpoznawana zwykle od wczesnego dzieciństwa oraz zapowiadana w pismach wedyjskich jako odrodzenie dobrowolne jakiegoś wcześniej znanego Awadhuta;
2. Awadhuta (Avadhuta) - niższy rodzaj czy klasa guru, osoba która osiągnęła odpowiedni stopień Urzeczywistnienia Jaźni, Duszy, aby reprezentować linię przekazu i nauczać w imieniu swoich guru u których pobierała nauki i praktyki. Stawanie się Awadhutą (Guru) poprzedza okres regularnej, niezachwianej nauki, praktyki i służby, zwykle nie krótszy niż 12-cie lat praktyki i pracy aśramowej, służby u swego realnego guru - mistrza przewodnika.

Guru to pojęcie oryginalnie wywodzące się z sanskrytu, dosłownie "ciężki", "ważny", "czcigodny", "przewodnik", "ten który prowadzi z ciemności do światła". Traktat "Guru Gita" opisuje cechy, rolę oraz właściwą relację pomiędzy uczniami a Guru. Konieczność rozwijania związku z guru trwającego nawet po jego śmierci jako przewodnikiem duchowym podkreśla zarówno joga jak i tantra oraz w wszystkie pozostałe nurty hinduistyczne, bramińskie oraz szerzej wedyjskie. Rozwijanie właściwego związku z żyjącym mistrzem-przewodnikiem nazywane jest praktyką guru-jogi. Guru-Gita jak i inne traktaty wymieniają osiem rodzajów guru o coraz wyższych umiejętnościach i coraz bardziej boskiej randze. Stopnie Guruttwa pokrywają się z opisywanymi ośmioma stopniami duchowej realizacji, oświecenia czy wyzwolenia.

Należy podkreślić, że w kulturze hinduizmu i buddyzmu wadżrajany nie istnieje możliwość tak zwanego rozwoju duchowego, oświecenia czy wyzwolenia bez przewodnictwa guru - mistrza życia duchowego, wewnętrznego. Wszelkie samotne wysiłki bez prowadzenia przez guru uważa się za chybione, prowadzące do złych stanów ducha lub pomieszania zmysłów. Wobec trudności jaką ludziom Zachodu sprawia akceptacja guru czy ubóstwianie żyjącego mistrza, można przyjąć że wiele z opisywanych tak zwanych niebezpieczeństw mistycznej ścieżki pochodzi z braku właściwego przewodnictwa duchowego lub z powodu porzucenia czy nawet zmiany guru na innego. Jeszcze więcej niebezpieczeństw wiąże się z tym, że ludzie podążają za channelingowymi nawiedzonymi, którzy zamiast do guru i rozwoju duchowego ciągną ludzi w pułapki zastawiane przez kamamanasowe (astralno-mentalne) byty, złe duchy i demony. Aby uwolnić się od channelingowych opętań i zwiedzeń rozmaitych duchów astralnych czy mentalnych (asurów, piśaćów, rakszasów) należy udać się po schronienie i błogosławieństwo oraz praktyki oczyszczające do rzeczywistego guru będącego mistrzem przewodnikiem wedyjskiej wspólnoty duchowej.

Istnieje wiele wskazówek pozwalających odróżnić rzeczywistych żyjących guru od ewentualnych oszustów, którzy chcieliby komercyjnie zarobić na naiwnych, co się często zdarza w krajach Zachodu, gdzie wiedza na temat idei guru jest nikła lub zerowa, a do tego jeszcze błędna i spaczona. Konieczność nauki od guru pokazuje zarówno traktat "Hatha-Joga-Pradipika" jak i "Śiwa-Purana" czy "Joga-Kundali-Upaniszada". Guru porównywany jest często ze sternikiem łodzi, wysławiany i wielbiony na równi z bogami (dewami) do których prowadzi ludzi, ale można też znaleźć ostrzeżenia przed oszustami, którzy nie posiadają oświeconej realizacji oraz ostrzeżenia przed szkodliwością porzucania guru nawet po osiągnięciu wewnętrznych celów i tak zwanej duchowej doskonałości. Wedle nauk Wschodu nigdy nie porzuca się guru, nawet jak samemu zostaje się mistrzem większym od swego nauczyciela, mistrza i przewodnika na ziemi. Porzucenie guru to zawsze upadek duchowy, wejście w ślepą uliczkę, rodzaj wykolejenia i skalanie uniemożliwiające oświecenie w ciągu siedmiu najbliższych wcieleń. Brak guru do którego się należy i od którego się człowiek uczy, to generalnie brak autoryzacji do prowadzenia nauczania i praktyk duchowego rozwoju.

Traktaty Wschodnie o Guru

Traktat "Śiwa-Samhita" (3.13 i następne) powiada: "Bez wątpienia guru jest naszym ojcem, guru jest naszą matką, guru jest przejawionym Bogiem (Dewą - Bóstwem, Aniołem, Bogiem). Dzięki łasce guru (prasadam) osiągamy wszystko to, co dla nas pomyślane."

Traktat "Adwajataraka-Upaniszada" (14 i następne) powiada: "Guru - prawdziwy nauczyciel doskonale zna Wedy, czci Wisznu, wolny jest od zazdrości, jest czysty, opanował jogę, koncentruje się na niej i ma jej naturę".

Traktat "Saura Purana" (68.11) podaje zgubne karmiczne skutki porzucenia guru od którego przyjęło się inicjacje (święcenia): "Tego kto opuszcza swego nauczyciela spotka rychła śmierć, a tego kto przerywa recytację mantry otrzymanej od guru dotknie ubóstwo (nędza). Wrzuconym do piekła zostanie kto opuszcza guru lub mantrę, nawet jeżeli jest doskonałym (siddhą - mistrzem)."

Kogoś, kto nie jest biegłym znawcą Wedy, kto nie czci Boga, nie reprezentuje linii przekazu wywodzącej się od Brahma, Wisznu i Shiva, nie prowadzi praktyk duchowych, nie inicjuje uczniów w sposób rytualny, nie przestrzega zasad Yama, nie recytuje mantr wedyjskich, nie zna jogi dogłębnie, nie udziela błogosławieństw, nie uczy praktyk z Dewami - na pewno nie można nazwać terminem guru.

Zachodnie Profanacje Guru

Na Zachodzie często twierdzi się i pisze, że guru, rosi (roszi) czy lama lub rimpoche może być przydatny w rozwoju duchowym, jednak bezkrytyczne traktowanie jego słów i związane z tym uzależnienie od niego to jedna z wielkich przeszkód na drodze do oświecenia, bo rzekomo nawet sam Budda twierdził, że każde jego słowo należy "sprawdzać, tak jak złotnik sprawdza jakość kruszcu". Niestety poglądy te pochodzą od ludzi, którzy wedle nauk Wschodu na ścieżce duchowej upadli pogrążając się w mrok niewiedzy lub zostali uwiedzeni przez astralne (kamasowe) duchy mroku czyli asury. Ludzie na zachodzie nie rozumieją, że Budda mówił o testowaniu jego zaleceń w kontekście wykonywania zalecanych praktyk duchowych polegających na recytacji mantr z wizualizacjami, bo nie mają nawyku wykonywania praktyk duchowych. A Gautama Budda uczył praktyk i zalecał testowanie praktyk. To oznacza zawsze ścisłe stosowanie się do instrukcji i zaleceń guru, aż do osiągnięcia rezultatów o jakich mistrz taki jak Budda wspominał. "Sprawdzić" praktykę oznacza wykonywać ją szczerze i z oddaniem. Dziwne jest i niezrozumiałe to przeinaczanie sensu i kontekstu oryginalnych wypowiedzi Gautama Buddy na Zachodzie.

W znaczeniu nadawanym na Zachodzie guru to dowolny przewodnik duchowy, czy po prostu osoba o wielkim autorytecie i wpływie. Jest to profanacja oryginalnego terminu, a ludzie na zachodzie zamiast profanować słowo guru dla swoich zbereźnych celów powinni sobie używać swoich chrześcijańskich pojęć takich jak papież, kardynał czy biskup. Używanie słowa guru w kontekście liderów przestępczych grup czy organizacji albo rozmaitych nawiedzonych, to dokładnie tak, jakby każdego mafiosa tytułować per "papież gangu pruszkowskiego", "papież black metalu" czy "kardynał samobójczej sekty", "papież groźnej terrorystycznej sekty". Tak to brzmi dla hinduskiego ucha i jest niewątpliwie złośliwą, zamierzoną profanacją dokonywaną przez toksyczne osoby z tak zwanych ośrodków antysektowych, apologetycznych i kół ultra prawicowych do nich zbliżonych.

W środowisku informatycznym guru określa osobę najlepiej w okolicy znającą dany temat. Okolica niekoniecznie odnosi się do fizycznej bliskości. Określeniem tym bywa też nazywany główny administrator sieci w dużych instytucjach, posiadający wszystkie możliwe uprawnienia.

Zobacz także: Darpana

Linki zewnętrzne

Portal o nauce i życiu wielkich mistrzów duchowych jogi i tantry

Sekretne nauki wtajemniczonych mistrzów jogi i tantry z Himalajów

Polski portal z naukami Królewskiej Radża Jogi

Portal z naukami ezoterycznymi i wiedzą tajemną Wschodu

Portal warsztatów, kursów i obozów medytacji, jogi, tantry, uzdrawiania i rozwoju duchowego