Taluka

Taluka, sanskrycka trl. tāluka - dosłownie: podniebienna, leżąca na podniebieniu; pochodzi od talu (tālu) oznaczającego podniebienie jako ważne miejsce energii życiowej, prany.

Talu - podniebienie, znane jest już w starej Taitrija-Upaniszadzie (1.6.1), która wspomina o "brodawce" czyli o języczku zwisającym z podniebienia, będącym "wyjściem Indra Dewa". Słowo Indra jest synonimem czy metaforą oznaczającą indywidualną Duszę, Dźiwę, Dźiwatmana. Późniejsze traktaty jogiczno-tantryczne wspominają często o talu-ćakrze jako miejscu "królewskiego zęba" (radźadanda), czyli o dzwonku (ghantika). W Saubhaga-lakszmi-upaniszdzie (3.6) napisano, że z tego ośrodka energetycznego czyli z tej ćakry wypływa "nektar nieśmiertelności" (amryta).