Aśram

Aśram (Sanskryt/Hindi: आश्रम) to hinduska pustelnia w starożytnych Indiach, gdzie mędrcy i święci żyli w pokoju i spokoju wśród natury. Dziś określenia "aśram" używa się na określenie międzynarodowej społeczności stworzonej dla duchowego wzrostu, kierowanej przez duchowego przywódcę lub mistyka.

Tradycjonalnie aśramy znajdowały się daleko od ludzkich siedzib, w lasach lub górach, pośród naturalnej przyrody wspomagającej duchową medytację i pracę. Mieszkańcy aśramu regularnie wykonują duchowe i fizyczne ćwiczenia, takie, jak rozmaite praktyki Jogi. Wykonywane są także inne ofiary i pokuty, takie jak na przykład Jadźńa. Wiele aśram służy także jako Gurukul (dom Guru) lub szkoły z internatem dla dzieci i sierot. Słowo "aśram" w sanskrycie oznacza "trud, pokutę, surowość" w oderwaniu od terminu "āśraja" oznaczającego "ochronę lu schronienie". Znużony światem władca udający się do aśramu tego Guru i odnajdujący tam ulgę i spokój to powtarzający się często motyw w wielu opowieściach i legendach starożytnych Indii.

Czasami celem pielgrzymki do aśramu nie było odnalezienie spokoju, lecz uzyskanie nauk w jakiejś sztuce, na przykład wojennej. W hinduskiej epice Ramajana, książęta starożytnej Ajodhy Rama i Lakszman udawali się do aśramu Ryszi Wiśwamitry aby chronić jego Jadźnie przed zbezczeszczeniem przez demony posłane przez Rawanę. Gdy w walce książęta udowodnili swą odwagę, otrzymali nauki wojenne od mędrca, szczególnie jak używać czarodziejskich broni zwanych Diwjastras (Sanskryt Diwja oznacza zaczarowany, czarodziejski lub boski, Astra to broń strzelająca pociskami takimi jak strzały, w przeciwieństwie do "szastra" oznaczającego broń do walki w ręcz jak na przykład buławę). W Mahabharacie Pan Kryszna udaje się do aśramu Mędrca Sandīpanī by uzyskać wiedzę zarówno w sprawach intelektualnych jak i duchowych.