Awidja

Z Himalaya-Wiki

Awidja, w sanskrycie अविद्या trl. Avidyā - jest słowem wywodzącym się z sanskrytu oznaczającym "ignorancję", "złudzenie", "niewiedzę", "niemądrość", "głupotę", "duchową ignorancję", "ignorancję wraz z nieistnieniem" i to co nie jest; jest przeciwieństwem widji. Zwrot jest bardzo często używany w tekstach hinduskich, włączając w to Upaniszady, a także w tekstach buddyjskich.

Awidja bardziej potocznie określana może być jako głupota, ogłupienie, a filozoficznie jako indywidualny stan niewiedzy, jako większe lub mniejsze, ale nadal jeszcze zagubienie danego atmana w świecie, a co gorsza zerwanie czy zablokowanie więzi pomiędzy atmanem ponad człowiekiem, a dźiwą jako cząstką atmana wewnątrz ludzkiej istoty. W życiu awidja przejawia się cierpieniami, których zakres zależy od zakresu samoświadomości ("im więcej świadomości, tym mniej cierpienia").

W buddyzmie termin awidja, czyli niewiedza, ma kluczowe znaczenie, jako pierwsze i fundamentalne ogniwo powstawania cierpień duhkha, spośród dwunastu ogniw współzależnego powstawania. Największą awidją są spotykane w niektórych późnych nurtach (pseudo) buddyzmu wypaczenia w postaci negacji istnienia atmana, które kwalifikuje się w tradycjach dharmicznych do "ignorancji z nieistnieniem" oraz do "ignorancji duchowej", "głupoty w sprawach duchowych".