Kratu
Kratu - Ryszi Kratu - w dewanagari क्रतु , trl. Kratu , ang. Kratu, dosł. siła, moc, potęga, natchnienie, wgląd, oświecenie lub wedyjski rytuał – jeden z synów Brahmy, Boga Stwórcy, starożytny natchniony mędrzec indyjski (ryszi - w dewanagari ऋषि trl. ṛṣi, ang. rishi). Słynny maharyszi Wed - Wjasa (dewanagari: व्यास, trl. Vyāsa, ang. Vyasa) który podzielił Wedy na cztery części i następnie wytłumaczył je w Puranach, był wcieleniem mędrca Kratu. Mahabharata i Śiwapurana wspominają, iż Kratu jest jednym z saptaryszich - głównych z siedmiu wielkich wieszczów mędrców. Ryszi Kratu wedle nauk wedyjskich mistrzów jest głęboko zaangażowany w dobro wszechświata, w dobro planety i ludzkości. W języku japońskim słowo Roshi oznaczające Oświeconego Mędrca, Mistrza Mądrości jest zjaponizowaną wersją oryginalnego terminu Ryszi (ang. Rishi, Rshi), które niesie w sobie znaczenie Oświeconej Mądrości i Mistrzostwa Duchowego.
Jest wymieniany jako jeden z Pradźapatich i Saptaryszich pierwszej Manwantary. Poślubił córkę Dakszy o imieniu Sannati, z którą, według Wisznu Purany miał 60,000 synów znanych jako Bālakhiljowie, malutkich mędrców wielkości kciuka, oddanych wielbicieli Pana Śiwa.
Zgodnie z Wisznu Puraną i Kurmapuraną oraz naukami Guru Lajów (Laja Sampradaja) mędrzec Kratu jest jednym z dziewięciu wielkich ryszich, stworzonych przez Brahmę, Boga Stwórcę, w pierwszej manwantarze, wielkich starożytnych mędrców zwanych nawa-brahma-ryszimi (dziewięcioma brahmaryszimi). Pozostałych ośmiu to: Marići, Bhrygu, Angiras, Pulastja, Pulaha, Daksza, Atri i Waśisztha. Guru Lajów nauczają, iż technika praktyki jogi zwanej adźapą lub widharaną wywodzi się od dziewięciu synów Brahmy zwanych nawabrahmarszimi (Radą Dziewięciu Mędrców). Zgodnie z tą tradycją jednym z brahmarszich jest Mędrzec Kratu.
Mistrz Mądrości, Ryszi Kratu czczony jest w specjalnych, zwykle prywatnych świątyniach znanych jako siddhaśramy oraz ryszi mandir czyli w świątyniach Mistrzów Mądrości.