Waju
Waju (Sanskryt: वायु,- Vāyu), dosłownie "wiatr", "powietrze", "oddech". W kręgu cywilizacji indyjskiej Waju jest jednym z bóstw związanych z wiatrem, ojcem Bhimy i Hanumana. Waju jest także jednym z pięciu elementów: ziemia (prythiwi), woda (dźala), ogień (tedźas), wiatr (waju), przestrzeń (akaśa). Należy także do stróżów świata (lokapala) - opiekuje się północno-zachodnią stroną. W mitologii wedyjskiej często towarzyszy Indrze jako woźnica jego rydwanu. Waju to Deva, Anioł lotosu serca i żywiołu powietrza, dawca oddechu, król hierarchii Marutów, bóstw, aniołów Światłości w Empireum Bogów. Waju przyspiesza rozwój duchowy.
Persja - (śr per. Wej, Wat) to bóstwo nieskończonej przestrzeni czczone w starożytności na terenie Persji. Utożsamiane było z powietrzem, atmosferą i zjawiskami weń zachodzącymi. Podejrzewa się, że Waju był czczony przez nomadów (w przeciwieństwie do Zurwana kojarzonego z ludami osiadłymi), gdyż wiatr niósł deszcz zraszający pastwiska i zapewniający możliwość wypasu stad. Przedstawiany jest jako obdarowujący szerokimi pastwiskami, dobrym jedzeniem, życiem. Prawdopodobnie, ze względu na przychylne i nieprzychylne zjawiska atmosferyczne, bóstwo rozszczepiło się na: Wajuramę (Waju dobry), utożsamianego z aspektem obdarowywania (przychylne wiatry) i Wija (Waju zły) utożsamianego z aspektem niszczącym (huragany).
Waju lub waju-prana to także zespół pięciu energii życiowych znanych jako prana, apana, samana, udana oraz wjana.