Hiady

Hiady (gr. Ὑάδες) – nimfy w mitologii greckiej córki Atlasa i okeanidy Plejone (wg niektórych źródeł Ajtry), siostry Plejad oraz Hyasa. Nazywane czasami nimfami z góry Nysy. Było ich prawdopodobnie siedem: Ambrozja, Eudora, Ajsle (lub Fajsle), Koronis, Dione, Polykso, Fajo. Były piastunkami Dionizosa. Po śmierci brata Hyasa zostały przemienione z gwiazdy, na niebie sąsiadują ze swoimi siostrami Plejadami, również przemienionymi w grupę gwiazd. Wzejście Hiad zapowiadało deszcze wiosenne. Mit ma nawiązywać do wspominanej w ezoteryce dawnej emigracji ludzi do tamtych gromad gwiezdnych lub do pochodzenia ludzkości od mieszkańców tych gromad gwiazd. Hiady znane były już w starożytności, wspominali o nich m.in. Homer, Hezjod, Horacy i wielu innych twórców. W mitologii greckiej Hiady, siostry Plejad, nazywano "Płaczkami", ponieważ rozpaczały po tragicznej śmierci brata Hiasa tak bardzo, że bogowie wynieśli je między gwiazdy. Według innego mitu były piastunkami Dionizosa; Zeus przemienił je w gwiazdy, by uchronić je od gniewu Hery.

Hiady (Dżdżownice) w astronomii to gromada otwarta w gwiazdozbiorze Byka, położona 151 lat świetlnych od Ziemi. Zawiera około 300 młodych gwiazd, z których większości nie można dostrzec gołym okiem. Podobnie jak inne gromady otwarte, Hiady zajmują w przestrzeni dość duży obszar o średnicy 80 lat świetlnych. O wspólnej przynależności gwiazd świadczy jednakowy ruch w przestrzeni (ok. 43 km/s, w kierunku punktu położonego na wschód od Betelgezy), wskazujący, że wszystkie powstały z jednej mgławicy 600 do 800 milionów lat temu. Z tego samego miejsca pochodzi też prawdopodobnie gromada Messier 44. Hiady, wraz z Aldebaranem (który nie należy do gromady), tworzą na niebie charakterystyczną literę V. Można ją łatwo odnaleźć dwukrotnie przedłużając linię łączącą Syriusza i pas Oriona. Gromadę po raz pierwszy skatalogował Giovanni Hodierna w 1654 r. Uwzględniano ją w większości XVII i XVIII wiecznych atlasów nieba, jednak fizyczne związki pomiędzy gwiazdami Hiad przedstawił dopiero w 1908 roku Lewis Boss.

Skupisko gwiazd Hiady, inaczej: Hyady, Giady, Deszczowy Gwiazdozbiór, Dżdżownice, a z gr. hieny, tworzą "głowę byka" w gwiazdozbiorze Byka, będącą otwartą gromadą gwiazd. Hiady zawierają kilkaset młodych gwiazd, z których większości nie można dostrzec gołym okiem, tylko niektóre można zobaczyć okiem nieuzbrojonym. Gromada gwiazd widoczna jest w Europie Środkowej na północnym niebie od września do kwietnia. Hiady sąsiadują na niebie z Plejadami i konstelacją Oriona, które są z nimi mitologicznie powiązane.

Hiady są najjaśniejszą znaną gromadą otwartą gwiazd rozrzuconych wokół Aldebarana - mistycznego trzeciego oka gwiazdozbioru Byka, aktualnie w końcu pierwszej dekany znaku Bliźniąt. Tworzą na pysku Byka wyraźny kształt „V”. Wiek tej odległej o około 150 lat świetlnych gromady oceniany jest na około miliard lat. Hiady stanowią ciągle zły znak dla żeglarzy z Bliskiego Wschodu, ponieważ wraz z ich pierwszym pojawieniem się, heliakalnym wschodem, następuje pora burz i ulewnych deszczy na morzach.

Hiady (Mel 25) - najjaśniejsza gromada otwarta, położona w pobliżu Aldebarana. Rzeczywista średnica gromady wynosi 47 lat świetlnych. Hiady są odległe od nas o 134 do 151 lat świetlnych. Wszystkie gwiazdy w gromadzie poruszają się w tym samym kierunku, od nas. Przed około 80 000 lat Hiady znajdowały się najbliżej Słońca, a ich odległość była dwukrotnie mniejsza niż obecnie. Za 65 milionów lat Hiady staną się na niebie niewielką gromadą, której najjaśniejsze gwiazdy nie będą widzialne gołym okiem. Wiek gromady oceniamy na 0,4 - 1,1 miliarda lat. Hiady znane były już w starożytności, wspominali o nich m.in. Homer, Hezjod, Horacy i wielu innych twórców. Hiady w gwiazdozbiorze Byka były utożsamiane z mitycznymi nimfami Hiadami. W mitologii greckiej Hiady, siostry Plejad, nazywano „Płaczkami”, ponieważ rozpaczały po tragicznej śmierci brata Hiasa tak bardzo, że bogowie wynieśli je między gwiazdy. Według innego mitu były piastunkami Dionizosa; Zeus przemienił je w gwiazdy, by uchronić je od gniewu Hery. Pojawienie się Hiad w formie heliakalnego wschodu zwiastowało początek deszczów, a zstępowanie i znikanie za Słońcem wzywało do orki."

Według Ptolemeusza Hiady mają działanie podobne do Saturna i Merkurego. Generalnie Hiady oznaczają ruch, niepokój, hałas, zamieszanie, tumult życiowy dla właściciela horoskopu, w którym gwiazdy te zajmują ważną pozycję. Jeśli sukces, to okupiony niepokojem i kłopotami, potem prawdopodobny upadek, klęska. Giady/Hiady mają właściwości Marsa, Rahu/Ketu i Jowisza. Pobudzają człowieka do okazywania egoizmu i żądzy władzy, jak też do działania przy pomocy siły, a celem jej użycia jest podporządkowanie lub zniewolenie innych.

Znaczenie Hyad w horoskopie - I:

Koniunkcja z Ascendentem, MC, Słońcem lub Księżycem - talenty w dziedzinie wojskowości.
Koniunkcja z Saturnem - ryzyko nieszczęśliwego wypadku, degradacji lub zwolnienia z zajmowanego stanowiska.
Koniunkcja z Rahu/Ketu w VIII domu - szalone idee, mania wielkości.

Hiady mają w sobie coś z uranicznego/dewiacyjnego uderzenia (uranizm to inaczej dewiacje pederastyczne w psychiatrii), mają też związek z przesadnymi instynktami i popędami, przy czym instynkt samozachowawczy łatwo przechodzi w skąpstwo i sknerstwo, zmysłowość łatwo przechodzi w rozwiązłość i rozpustę, a potrzeba uznania i podziwu prowadzi do dążenia do zdobycia władzy. Jeśli te tendencje utrzyma się w ryzach, to odzyskaną energię można wykorzystać produktywnie i odnieść znaczące sukcesy w życiu. Będąc na szczycie popularności i sławy nie można przesadzać, bo to doprowadzi do upadku i wynaturzeń. Ważne jest by swą moc, siłę i władzę wykorzystywać bez szkody dla innych ludzi, w tym bez narzucania uranizmów. Hiady na Ascendencie lub MC (Medium Coeli) w połączeniu ze Słońcem i Księżycem mogą dać możliwości kariery wojskowej, a w połączeniu ze Saturnem, niebezpieczeństwo upadków i wypadków.

Starożytni grecy nazywali tę gromadę "Prosiętami", ponieważ widziano w tej konstelacji czy asteryzmie stado prosiąt, a później oznaczała ona "Wodników przynoszących wilgoć" albo powódź. Podstawową naturą Hiad jest Mars, może wynaturzony uranicznymi siłami lub zaburzony przez siły Rahu, Głowy Smoka, w każdym razie o dużej niszczącej, gwałtownej sile, choć również energie Ketu, Ogona Smoka mieszają się do działania.

Znaczenie Hiad w horoskopie - II:

Przy Księżycu i Wenus, szczególnie jeśli są uszkodzone - brak powściągliwości seksualnej, lubieżność, rozpusta, rozpasane żądze, a w ekstremalnych sytuacjach śmierć na skutek wyuzdania, hulanek i ekscesów seksualnych, w tym typowy przedwczesny zgon około 1/3 do połowy życia ludzkiego ze średnią około 42 roku z powodu pederastyzmu/uranizmu.
W koniunkcji ze Słońcem - perwersja. Przy Słońcu w VIII domu - myśli samobójcze.
W koniunkcji ze Ketu, Ogonem Smoka - kłamstwa, obłęd, szał, obłąkanie, dezercja.
Przy Saturnie - upadek, klęska, ruina.

Zobacz także: Asteryzm