Rawana: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ravana.jpg|thumb|250px|Demon Rawana]] | [[Plik:Ravana.jpg|thumb|250px|Demon Rawana]] | ||
'''Rawana''' (także Ravana, Rawańa, Raavana, Rawan) (Devanagari: रावण Rāvaṇa), znaczy dosłownie " | '''Rawana''' (także Ravana, Rawańa, Raavana, Rawan) (Devanagari: रावण Rāvaṇa), znaczy dosłownie "Ten, który powoduje płacz" jest postacią hinduskiej mitologii i głównym antagonistą w eposie [[Ramajana]]. Gra on główną rolę w Ramajanie, gdzie jest przedstawiony jako negatywny, brutalny charakter, który porwał żonę [[Rama|Ramy]] - [[Sita|Sitę]], a później zginął z rąk jej męża. | ||
Opis Rawany bywa jednak również inny, nie tylko negatywny. Rawana jest opisywany jako wielki uczony, doskonały władca i oddany wielbiciel [[Śiwa|Śiwy]] i ma swych wielbicieli i oddanych wyznawców w nurcie tradycji hinduskiej. Właściwe znaczenie "dziesięciogłowy" pokazuje pozytywną stronę Rawany - posiada on bardzo dogłębną wiedzę w 4 wedach i 6 upaniszadach, co czyni go mądrym jak dziesięciu uczonych. | Opis Rawany bywa jednak również inny, nie tylko negatywny. Rawana jest opisywany jako wielki uczony, doskonały władca i oddany wielbiciel [[Śiwa|Śiwy]] i ma swych wielbicieli i oddanych wyznawców w nurcie tradycji hinduskiej. Właściwe znaczenie "dziesięciogłowy" lub "dziesięciolicy" (daśanana) pokazuje pozytywną stronę Rawany - posiada on bardzo dogłębną wiedzę w 4 wedach i 6 upaniszadach, co czyni go mądrym jak dziesięciu uczonych. | ||
Nacjonaliści w południowych częściach subkontynentu indyjskiego starali się pokazać Rawanę jako męczennika i zdradzonego króla. Istotnym wśród nich jest pogląd nacjonalistów tamilskich, że Rawana był starożytnym królem tamilskim oraz pogląd nacjonalistów synhaleskich, że był on starożytnym królem "Hela". Mimo iż nie ma żadnych dowodów historycznych na pokrycie tych nowożytnych mitów, istnieje znacząca próba promowania tych poglądów jako fakt przez grupy nacjonalistów dla celów politycznych, co ukazuje wpływ jaki ma ta postać nawet w czasach obecnych. | Nacjonaliści w południowych częściach subkontynentu indyjskiego starali się pokazać Rawanę jako męczennika i zdradzonego króla. Istotnym wśród nich jest pogląd nacjonalistów tamilskich, że Rawana był starożytnym królem tamilskim oraz pogląd nacjonalistów synhaleskich, że był on starożytnym królem "Hela". Mimo iż nie ma żadnych dowodów historycznych na pokrycie tych nowożytnych mitów, istnieje znacząca próba promowania tych poglądów jako fakt przez grupy nacjonalistów dla celów politycznych, co ukazuje wpływ jaki ma ta postać nawet w czasach obecnych. | ||
Linia 16: | Linia 16: | ||
Jego ojciec Wiśrawa zauważył, że mimo iż Rawana był agresywny i arogancki, był także przykładnym uczniem. Pod okiem Wiśrawy Rawana opanował [[Wedy]] i święte księgi, a także sztuki i drogi Kszatrijów (wojowników). Rawana potrafił również doskonale grać na [[wina|winie]] i znak na jego fladze zawierał także winę. Sumali, jego dziadek pracował ciężko i potajemnie by mieć pewność, że zachowa on moralność Daitjów (Asurów). | Jego ojciec Wiśrawa zauważył, że mimo iż Rawana był agresywny i arogancki, był także przykładnym uczniem. Pod okiem Wiśrawy Rawana opanował [[Wedy]] i święte księgi, a także sztuki i drogi Kszatrijów (wojowników). Rawana potrafił również doskonale grać na [[wina|winie]] i znak na jego fladze zawierał także winę. Sumali, jego dziadek pracował ciężko i potajemnie by mieć pewność, że zachowa on moralność Daitjów (Asurów). | ||
Ramajana mówi, że Rawana był blisko związany z regionem Jadu, w co włączał się Gudźarat, część Maharaszta i Radźastanu aż do Mathury na południe od Delhi. Wierzy się, że Rawana jest skoligowacony z [[Lawanasura|Lawanasurą]] uważanym także za [[Rakszas]]a z Madhupury (Mathura) w regionie Surasenas, który został podbity i zabity przez [[ | Ramajana mówi, że Rawana był blisko związany z regionem Jadu, w co włączał się Gudźarat, część Maharaszta i Radźastanu aż do Mathury na południe od Delhi. Wierzy się, że Rawana jest skoligowacony z [[Lawanasura|Lawanasurą]] uważanym także za [[Rakszas]]a z Madhupury (Mathura) w regionie Surasenas, który został podbity i zabity przez [[Śatrughna|Śatrughnę]], młodszego brata [[Rama|Ramy]]. | ||
Po wielbieniu | Po wielbieniu [[Lingam|Śiwa Lingi]] nad brzegami Narmady w centralnym regionie Jadu, Rawana został schwytany i uwięziony przez króla Kartawirję Ardźuńę, jednego z większych królów Jadu. Z odnośników zawartych w Ramajanie jasno wynika, że Rawana, wielki śpiewak Sama Wedy, nie był przeciętniakiem wśród ludzi i asurów. | ||
Istnieje wzmianka w jednym z rozdziałów [[Śrimad | Istnieje wzmianka w jednym z rozdziałów [[Śrimad Bhagawatam]], że Sita była w istocie jego córką. W czasie jednej jadźji wykonywanej przez Pana Śiwę Rawana otrzymał Dobroczynną Wodę, którą miał zanieść Mandodari. W czasie podróży z powrotem do swego królestwa mąż i żona przespali się w samotnym lesie. W czasie nocy Rawana poczuł pragnienie więc wypił tą wodę i zaszedł w ciążę. W czasie drogi powrotnej do królestwa następnego dnia ostro zakaszlał i wykrztusił Sitę, która wylądowała w Dźanakpur, królestwie króla [[Dźanaka]], który po wykonaniu jadźńy w intencji deszczu w jego wysuszonym królestwie ceremonialnie orał ziemię pługiem i uderzył najniższym ostrzem pługa w metalowe naczynie o nazwie Sit i stąd wzięło się imię Sita. | ||
==Tapas do Brahmy== | ==Tapas do Brahmy== | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
==Wielbiciel boga Śiwy== | ==Wielbiciel boga Śiwy== | ||
Po podboju Lanki Rawana spotkał Śiwę w jego miejscu zamieszkania w [[ | Po podboju Lanki Rawana spotkał Śiwę w jego miejscu zamieszkania w [[Kailaśa|Kailaśi]]. Tu pod wpływem kaprysu Rawana spróbował wyrwać i poruszyć górę. [[Śiwa]] zirytowany arogancją Rawany nacisnął jego najmniejszy palec u stopy przyciskając go całą Kailaśą. Jego [[gana|gany]] poinformowały Rawanę z kim zadarł, po czym Rawana się poprawił. Skomponował i śpiewał pieśni wielbiące Śiwę i czynił to przez lata, zanim Śiwa uwolnił go z jego więzów. | ||
Zadowolony z jego wytrzymałości i oddania, Śiwa obdarzył go boskim mieczem Ćandrahas ("Księżycowy miecz"). To w tym czasie otrzymał od Śiwy imię "Rawana" znaczące "Ten, który przeraźliwie ryczy" - gdyż ziemia trzęsła się gdy Rawana krzyczał z bólu gdy góra była na jego palcu. W zamian za to Rawana został dożywotnim wielbicielem Pana Śiwa i według opowieści skomponował dla niego hymn znany jako Śiwa [[Tandawa]] Stotra. | Zadowolony z jego wytrzymałości i oddania, Śiwa obdarzył go boskim mieczem Ćandrahas ("Księżycowy miecz"). To w tym czasie otrzymał od Śiwy imię "Rawana" znaczące "Ten, który przeraźliwie ryczy" - gdyż ziemia trzęsła się gdy Rawana krzyczał z bólu gdy góra była na jego palcu. W zamian za to Rawana został dożywotnim wielbicielem Pana Śiwa i według opowieści skomponował dla niego hymn znany jako Śiwa [[Tandawa]] Stotra. | ||
Linia 46: | Linia 46: | ||
==Władca Trzech Światów== | ==Władca Trzech Światów== | ||
Jego umiejętności były teraz wszech-inspirujące i Rawana rozpoczął serię podbojów, podbijając ludzi, anioły i inne demony. Podbijając całkowicie świat podziemi osadził swego brata [[Ahirawana]] | Jego umiejętności były teraz wszech-inspirujące i Rawana rozpoczął serię podbojów, podbijając ludzi, anioły i inne demony. Podbijając całkowicie świat podziemi osadził swego brata [[Ahirawana|Ahirawanę]] jako jego króla. Stał się on najwyższym władcą wszystkich asurów w trzech światach i uczynił przymierze z z Niwatakawaćasami i Kalakejasami, dwoma klanami których nie mógł ujarzmić. Podbiwszy wiele królestw w świecie ludzi wykonał odpowiednie ofiary i został cesarzem. | ||
Kubera przy jednej okazji ostro skrytykował Rawanę za jego okrucieństwo i chciwość, co go bardzo rozzłościło. Wznosząc się do niebios Rawana walczył i pokonał dewy, wystawiając swego brata na szczególne upokorzenie. Rawana siłą zawładnął bogami, istotami przestrzeni i rasami węży. W czasie [[Ramajana|Ramajany]] dziejącej się wieleset lat później Rawana jest ukazywany jako dominujący nad wszystkimi ludzkimi i boskimi rasami - tak bardzo, że potrafi rozkazywać wschodom i zachodom słońca. | Kubera przy jednej okazji ostro skrytykował Rawanę za jego okrucieństwo i chciwość, co go bardzo rozzłościło. Wznosząc się do niebios Rawana walczył i pokonał dewy, wystawiając swego brata na szczególne upokorzenie. Rawana siłą zawładnął bogami, istotami przestrzeni i rasami węży. W czasie [[Ramajana|Ramajany]] dziejącej się wieleset lat później Rawana jest ukazywany jako dominujący nad wszystkimi ludzkimi i boskimi rasami - tak bardzo, że potrafi rozkazywać wschodom i zachodom słońca. | ||
Linia 103: | Linia 103: | ||
==Świątynie Rawany== | ==Świątynie Rawany== | ||
Mimo próby [[ | Mimo próby [[Walmiki]] ukazania Rawany jako ciemnego typa, istnieje kilka świątyń w którym jest on czczony. Uważa się Rawanę za najbardziej oddanego wielbiciela Pana Śiwa. W niektórych miejscach można oglądać obrazy Rawana powiązane z panem Śiwa. | ||
W Kakinda w stanie Andhra Pradeś znajduje się duża Śiwalinga, co do której uważa się, że zainstalował ją sam Rawana, obok której znajduje się posąg Rawany. Zarówno Śiwalinga jak i Rawana są czczeni przez społeczność rybaków tam mieszkających. | W Kakinda w stanie Andhra Pradeś znajduje się duża Śiwalinga, co do której uważa się, że zainstalował ją sam Rawana, obok której znajduje się posąg Rawany. Zarówno Śiwalinga jak i Rawana są czczeni przez społeczność rybaków tam mieszkających. | ||
Linia 111: | Linia 111: | ||
Tysiące braminów Kanjakubdźa z wioski Rawanagram w Netaran w dystrykcie Widiśa w stanie Madhja Pradeś wykonuje codzienną pudźę (wielbienie) w świątyni Rawana i ofiarowuje naiwedjam/bhog (rytuał ofiarowania dla Bogów). Wieki temu król Śiw Śankar wybudował świątynię Rawany w Kanpur w stanie Uttar Pradeś. Świątynia Rawany jest otwierana raz na rok w Dzień Daszehra, aby wykonać pudźę dla pomyślności Rawany. | Tysiące braminów Kanjakubdźa z wioski Rawanagram w Netaran w dystrykcie Widiśa w stanie Madhja Pradeś wykonuje codzienną pudźę (wielbienie) w świątyni Rawana i ofiarowuje naiwedjam/bhog (rytuał ofiarowania dla Bogów). Wieki temu król Śiw Śankar wybudował świątynię Rawany w Kanpur w stanie Uttar Pradeś. Świątynia Rawany jest otwierana raz na rok w Dzień Daszehra, aby wykonać pudźę dla pomyślności Rawany. | ||
Świątynia Dźajnów w Alwar w | Świątynia Dźajnów w Alwar w Radźastanie jest nazywana Świątynią Rawan Parswanath. Według legendy Rawana wielbił Parśwanatha codziennie. W czasie gdy Rawana był w Alwar uświadomił sobie, że zapomniał zabrać obrazka Parśwanatha. Wtedy Mandodari, żona Rawany natychmiast zrobiła dlań obrazek Parśwanatha. I stąd świątynia Rawan Parśwanath w Alwar. | ||
Mówi się, że Rawana poślubił Księżniczkę Mandodari w miejscu około 32 kilometry od Dźodhpuru, które nazywane jest obecnie Mandor. Znajduje się tam mandap (świątynia lub pawilon) w którym Rawana miał poślubić Mandodari i które miejscowi ludzie nazywają Rawan Dźi Ki Chanwari. | Mówi się, że Rawana poślubił Księżniczkę Mandodari w miejscu około 32 kilometry od Dźodhpuru, które nazywane jest obecnie Mandor. Znajduje się tam mandap (świątynia lub pawilon) w którym Rawana miał poślubić Mandodari i które miejscowi ludzie nazywają Rawan Dźi Ki Chanwari. | ||
Na ołtarzu można także znaleźć obrazy Saptamatri (Siedmiu Matek) wraz z Ganeśą i Wirabhadrą po bokach. Obrazy Saptamatri poprzedzają czasy dynastii Pratihara (z 6 wieku n.e.)i są w istocie odwzorowaniem po obrazach siedmiu kobiecych bóstw [[Harappa|Harappy]] - najstarszej cywilizacji w Indii. Na pobliskich schodach kamień ma na sobie napis, który przypomina pismo Harappy. | Na ołtarzu można także znaleźć obrazy [[Saptamatri]] (Siedmiu Matek) wraz z Ganeśą i Wirabhadrą po bokach. Obrazy Saptamatri poprzedzają czasy dynastii Pratihara (z 6 wieku n.e.)i są w istocie odwzorowaniem po obrazach siedmiu kobiecych bóstw [[Harappa|Harappy]] - najstarszej cywilizacji w Indii. Na pobliskich schodach kamień ma na sobie napis, który przypomina pismo Harappy. | ||
Bramini Dawe z Mudźal Gotry w Dźodhpur/Mandor którzy oryginalnie pochodzili z Gudźaratu twierdzą, że są potomkami Rawany. Twierdzą, że od niepamiętnych czasów obchodzą śraddh (rocznicę śmierci) Rawany w Dzień Daszehra co roku. Ofiarowują w jej czasie pind daan i biorą kąpiel po rytuale. Niedawno wznieśli oni świątynię Rawany w Dźodhpur, gdzie codziennie wykonują pudźę. | Bramini Dawe z Mudźal Gotry w Dźodhpur/Mandor którzy oryginalnie pochodzili z Gudźaratu twierdzą, że są potomkami Rawany. Twierdzą, że od niepamiętnych czasów obchodzą śraddh (rocznicę śmierci) Rawany w Dzień Daszehra co roku. Ofiarowują w jej czasie pind daan i biorą kąpiel po rytuale. Niedawno wznieśli oni świątynię Rawany w Dźodhpur, gdzie codziennie wykonują pudźę. | ||
Linia 121: | Linia 121: | ||
Istnieje teoria według której to południowa część Sri Lanki była Stolicą Rawany od czego wzięło się imię Ruhuna. "Ruhuna" mogło się wziąć od słów Rawana Pura lub Rohana Pura. | Istnieje teoria według której to południowa część Sri Lanki była Stolicą Rawany od czego wzięło się imię Ruhuna. "Ruhuna" mogło się wziąć od słów Rawana Pura lub Rohana Pura. | ||
[[Category:Hasło]] [[Category: | |||
== Linki zewnętrzne == | |||
[http://laya-yoga-om.blogspot.com/ Sekretne nauki wtajemniczonych mistrzów jogi i tantry z Himalajów] | |||
[http://elmoryah.blogspot.com/ Portal o nauce i życiu wielkich mistrzów duchowych jogi i tantry] | |||
[http://radza-joga.blogspot.com/ Polski portal z naukami Królewskiej Radża Jogi] | |||
[http://ezoteryka-magia-okultyzm.blogspot.com/p/radza-joga.html Portal z naukami ezoterycznymi i wiedzą tajemną Wschodu] | |||
[[Category:Hasło]][[Category:Demonologia]] |
Aktualna wersja na dzień 10:36, 9 sty 2017
Rawana (także Ravana, Rawańa, Raavana, Rawan) (Devanagari: रावण Rāvaṇa), znaczy dosłownie "Ten, który powoduje płacz" jest postacią hinduskiej mitologii i głównym antagonistą w eposie Ramajana. Gra on główną rolę w Ramajanie, gdzie jest przedstawiony jako negatywny, brutalny charakter, który porwał żonę Ramy - Sitę, a później zginął z rąk jej męża.
Opis Rawany bywa jednak również inny, nie tylko negatywny. Rawana jest opisywany jako wielki uczony, doskonały władca i oddany wielbiciel Śiwy i ma swych wielbicieli i oddanych wyznawców w nurcie tradycji hinduskiej. Właściwe znaczenie "dziesięciogłowy" lub "dziesięciolicy" (daśanana) pokazuje pozytywną stronę Rawany - posiada on bardzo dogłębną wiedzę w 4 wedach i 6 upaniszadach, co czyni go mądrym jak dziesięciu uczonych.
Nacjonaliści w południowych częściach subkontynentu indyjskiego starali się pokazać Rawanę jako męczennika i zdradzonego króla. Istotnym wśród nich jest pogląd nacjonalistów tamilskich, że Rawana był starożytnym królem tamilskim oraz pogląd nacjonalistów synhaleskich, że był on starożytnym królem "Hela". Mimo iż nie ma żadnych dowodów historycznych na pokrycie tych nowożytnych mitów, istnieje znacząca próba promowania tych poglądów jako fakt przez grupy nacjonalistów dla celów politycznych, co ukazuje wpływ jaki ma ta postać nawet w czasach obecnych.
Rawana jest także autorem Rawana Samhity, potężnej książki z hinduskiej astrologii znanej również pod nazwą Kaali Kitab. Rawana posiadł doskonałą wiedzę z dziedziny Ajurwedy i nauk politycznych. Mówi się że posiadł on nektar nieśmiertelności, który przechowuje pod swym pępkiem, dzięki niebiańskiemu darowi od Brahmy.
Narodziny
Rawana urodził się bramińskiemu mędrcowi o imieniu Wiśrawa i jego żonie, księżniczce Kaikeśi z rodziny daitjów. Urodził się on w devagana gotrze, jako że jego pradziadek, mędrzec Pulastja był jednym z sześciu ludzkich synów Brahmy. Ojciec Kaikeśi, Sumali lub (Sumalaja), król Daitjów, chciał, aby jego córka wyszła za mąż za najpotężniejszego ze wszystkich śmiertelników, tak aby wydała na świat wyjątkowego następcę. Odrzucił królów świata, gdyż byli mniej potężni od niego samego. Kaikeśi szukała więc wśród mędrców i ostatecznie wybrała Wiśrawę, ojca Kubery. Rawana był więc w połowie Daitją i w połowie Braminem.
Jego braćmi byli Wibhiśana i Kumbhakarna. Przez swą matkę był powiązany z daitjami Marićą i Subhanu. Kaikeśi wydała także na świat córkę, Mīnakśi ("dziewczynę z rybimi oczami"), jednak później przemianowano ją na niesławną Śoorpanakhę ("O paznokciach jak plewy").
Jego ojciec Wiśrawa zauważył, że mimo iż Rawana był agresywny i arogancki, był także przykładnym uczniem. Pod okiem Wiśrawy Rawana opanował Wedy i święte księgi, a także sztuki i drogi Kszatrijów (wojowników). Rawana potrafił również doskonale grać na winie i znak na jego fladze zawierał także winę. Sumali, jego dziadek pracował ciężko i potajemnie by mieć pewność, że zachowa on moralność Daitjów (Asurów).
Ramajana mówi, że Rawana był blisko związany z regionem Jadu, w co włączał się Gudźarat, część Maharaszta i Radźastanu aż do Mathury na południe od Delhi. Wierzy się, że Rawana jest skoligowacony z Lawanasurą uważanym także za Rakszasa z Madhupury (Mathura) w regionie Surasenas, który został podbity i zabity przez Śatrughnę, młodszego brata Ramy.
Po wielbieniu Śiwa Lingi nad brzegami Narmady w centralnym regionie Jadu, Rawana został schwytany i uwięziony przez króla Kartawirję Ardźuńę, jednego z większych królów Jadu. Z odnośników zawartych w Ramajanie jasno wynika, że Rawana, wielki śpiewak Sama Wedy, nie był przeciętniakiem wśród ludzi i asurów.
Istnieje wzmianka w jednym z rozdziałów Śrimad Bhagawatam, że Sita była w istocie jego córką. W czasie jednej jadźji wykonywanej przez Pana Śiwę Rawana otrzymał Dobroczynną Wodę, którą miał zanieść Mandodari. W czasie podróży z powrotem do swego królestwa mąż i żona przespali się w samotnym lesie. W czasie nocy Rawana poczuł pragnienie więc wypił tą wodę i zaszedł w ciążę. W czasie drogi powrotnej do królestwa następnego dnia ostro zakaszlał i wykrztusił Sitę, która wylądowała w Dźanakpur, królestwie króla Dźanaka, który po wykonaniu jadźńy w intencji deszczu w jego wysuszonym królestwie ceremonialnie orał ziemię pługiem i uderzył najniższym ostrzem pługa w metalowe naczynie o nazwie Sit i stąd wzięło się imię Sita.
Tapas do Brahmy
Po swym początkowym treningu, Rawana wykonał intensywną praktykę do Brahmy (Kreatora), która trwała przez wiele lat. Zadowolony z jego wyrzeczenia, Brahma zaoferował mu spełnienie życzenia. Rawana poprosił o nieśmiertelność, której Brahma mu odmówił, ale obdarzył go boskim nektarem nieśmiertelności. Nektar nieśmiertelności był przechowywany pod jego pępkiem i dzięki niemu był niepokonany, do czasu, aż nektar wyschnie.
Rawana poprosił wtedy o całkowitą odporność i przewagę nad bogami i niebiańskimi duchami, innymi demonami, wężami i dzikimi bestiami. Gardząc śmiertelnymi ludźmi nie poprosił o ochronę przed nimi. Brahma udzielił mu tych łask i dodatkowo dał mu wielką siłę poprzez udzielenie wiedzy i boskich broniach i magii.
Król Lanki
Po otrzymaniu tych darów Rawana odsunął swojego dziadka Sumali i przejął dowództwo nad jego armią. Następnie skupił się na planowaniu przejęcia wyspiarskiego miasta Lanki.
Lanka była idyllicznym miastem stworzonym przez boskiego architekta, Wiśwakarmę dla Kubery, skarbnika bogów. Kubera hojnie dzielił się wszystkim co posiadał z Rawaną i innymi krewnymi, którzy byli pół-braćmi i pół-siostrami Kubery od jego macochy Kaikeśi. Jednak Rawana zażądał całej Lanki od niego, grożąc, że przejmie ją siłą. Wiśrawa, ich ojciec, poradził Kuberze aby oddał mu je i Rawana był teraz niepokonany.
Mimo że Rawana uzurpował sobie Lankę, był jednakże uważany za dobrego i efektywnego władcę. Lanka kwitła pod jego rządami do takiego stopnia, że najbiedniejsze domy miały naczynia z których jedzono zrobione ze złota i głód był nieznany w tym królestwie.
Wielbiciel boga Śiwy
Po podboju Lanki Rawana spotkał Śiwę w jego miejscu zamieszkania w Kailaśi. Tu pod wpływem kaprysu Rawana spróbował wyrwać i poruszyć górę. Śiwa zirytowany arogancją Rawany nacisnął jego najmniejszy palec u stopy przyciskając go całą Kailaśą. Jego gany poinformowały Rawanę z kim zadarł, po czym Rawana się poprawił. Skomponował i śpiewał pieśni wielbiące Śiwę i czynił to przez lata, zanim Śiwa uwolnił go z jego więzów.
Zadowolony z jego wytrzymałości i oddania, Śiwa obdarzył go boskim mieczem Ćandrahas ("Księżycowy miecz"). To w tym czasie otrzymał od Śiwy imię "Rawana" znaczące "Ten, który przeraźliwie ryczy" - gdyż ziemia trzęsła się gdy Rawana krzyczał z bólu gdy góra była na jego palcu. W zamian za to Rawana został dożywotnim wielbicielem Pana Śiwa i według opowieści skomponował dla niego hymn znany jako Śiwa Tandawa Stotra.
Po tym gdy Rawana otrzymał boski sok nieśmiertelności od Brahmy chciał zadowolić Śiwę. Odciął sobie głowę i oddał ją na ofiarę dla zadowolenia Śiwy, jednak Śiwa zastąpił jego głowę nową. To powtarzało się dziewięć razy. Śiwa był szczęśliwy i zadowolony z oddania Rawany. Stąd także ma imię Dassa-śiśa.
Władca Trzech Światów
Jego umiejętności były teraz wszech-inspirujące i Rawana rozpoczął serię podbojów, podbijając ludzi, anioły i inne demony. Podbijając całkowicie świat podziemi osadził swego brata Ahirawanę jako jego króla. Stał się on najwyższym władcą wszystkich asurów w trzech światach i uczynił przymierze z z Niwatakawaćasami i Kalakejasami, dwoma klanami których nie mógł ujarzmić. Podbiwszy wiele królestw w świecie ludzi wykonał odpowiednie ofiary i został cesarzem.
Kubera przy jednej okazji ostro skrytykował Rawanę za jego okrucieństwo i chciwość, co go bardzo rozzłościło. Wznosząc się do niebios Rawana walczył i pokonał dewy, wystawiając swego brata na szczególne upokorzenie. Rawana siłą zawładnął bogami, istotami przestrzeni i rasami węży. W czasie Ramajany dziejącej się wieleset lat później Rawana jest ukazywany jako dominujący nad wszystkimi ludzkimi i boskimi rasami - tak bardzo, że potrafi rozkazywać wschodom i zachodom słońca.
Kobieta
Rawana był znany ze swej jurności i agresywnych podbojów kobiet. Miał on kilka żon, z których główną była Mandodari, córka Majasury i apsary o imieniu Hema.
Mandodari była powszechnie znana ze swej mądrości i miłosierdzia a także ze swego piękna i niewinności. Często jest porównywana do Sity, najpiękniejszej kobiety opisanej w indyjskiej duchowości.
Oprócz swym żon Rawana utrzymywał harem niewiarygodnej wielkości, wypełniony kobietami, które schwytał w czasie swych licznych podbojów, spośród których wiele zaakceptowało go ze względu na jego wielką męskość, potęgę i wiedzę licznych tematów i żyło szczęśliwie w jego haremie. Rawana był znany z tego, że szczególnie chciał zdobyć wszelką kobietę, która odrzucała jego zaloty. Dwa znaczące spotkania jakie miał ukształtowały kierunek Ramajany.
Pierwszym było spotkanie z kobietą-mędrcem, Wedawati. Wedawati oddawała się pokucie z intencją zyskania Pana Wisznu za małżonka. Rawana spotkał ją w jej pustelni, jej piękno było wzmocnione przez wyrzeczenia jakie wykonywała. Oświadczył się jej i został odrzucony. Rawana wyszydził jej wyrzeczenia i oddanie dla Wisznu; widząc, że za każdym razem zostaje stanowczo odrzucony, molestuje Wedawati ciągnąc ją za włosy. To ją wielce rozwścieczyło i niezwłocznie obcięła sobie włosy i powiedziała, że na jego oczach rzuci się w ogień, dodając: "Ponieważ zostałam obrażona w lesie, przez ciebie, który masz złe serce, narodzę się ponownie dla twego zniszczenia". Wskoczyła wtedy w płomienie ognia i niebiańskie kwiaty spadły wszędzie wokół. To ona odrodziła się jako Sita i za pośrednictwem Ramy była przyczyną śmierci Rawany.
Wedawati odrodziła się jako Sita powodując śmierć Rawany i dostając Wisznu (jako Ramę) za męża.
Drugim było jego spotkanie z apsarą Rambhą, którą zgwałcił. Rambha była zaręczona, lecz jej zapewnienia, że była dla niego jak córka nie zmieniły zamiarów Rawany. Rozgniewany tym syn Kubery przeklął Rawanę mówiąc, że jego dziesięć głów odpadnie jeśli zgwałci jeszcze jakąś kobietę. Powiada się że ta klątwa chroniła czystość Sity w czasie gdy była jego więźniem przez blisko rok.
Opisy w innych pismach świętych - jako przeklęty odźwierny Wisznu
W Bhagawata Puranie Rawana i jego brat Kumbakarna są opisani jako reinkarnacje Dźaja i Widźaja, odźwiernych w Waikuncie, siedzibie Wisznu i zostali przeklęci za swą bezczelność.
Ci odźwierni odmówili wejścia do mnichów Sanatha Kumara, którzy przez swe moce i wyrzeczenia wyglądali jak młode dzieci. Za ich bezczelność mnisi przeklęli ich i zesłali na wygnanie z Waikunthy i narodziny na Ziemi.
Bóg Wisznu zgodził się, że powinni oni zostać ukarani, ale zgodził się też załagodzić przekleństwo. Zapytał się ich czy chcą siedem wcieleń jako wielbiciele Wisznu czy trzy wcielenia jako wrogowie Pana. Ponieważ chcieli oni wrócić najszybciej jak to możliwe zgodzili się na trzy narodziny jako ciemne charaktery. Według Wisznu Purany pewnego dnia Narada chciał przybrać kształt i formę Pana Wisznu aby mógł ożenić się z Księżniczką w której się zadurzył (jednakże była to tylko hipnoza Wisznu). Wisznu na desperacką prośbę Narady sprawił, że w rzeczywistości wyglądał jak małpa. Narada natychmiast udał się do Swajamwary tej księżniczki. Księżniczka minęła go trzy razy i on wciąż nie mógł pojąć dlaczego został odrzucony (gdyż wierzył że wygląda jak Pan Wisznu). Inne księżniczki tam obecne śmiały się z jego wyglądu mówiąc, że powinien się najpierw sam sobie przyjrzeć zanim spojrzy na księżniczkę. Poszedł do najbliższej fontanny i spojrzał w swoje odbicie. Wpadł w gniew widząc, że na prawdę wygląda jak małpa. Pan Wisznu był tam także obecny. Narada przeklął go mówiąc, że w "Treta judze jego ukochana małżonka zostanie porwana przez Demona i że będzie zmuszony do szukania pomocy od małp. Dwóch odźwiernych Wisznu, Dźaj i Widźaj także byli tam obecni śmiejąc się niepowstrzymanie z ciężkiej sytuacji Narady. Rozgniewany rzucił na nich kolejną klątwę, że będą w tym czasie żyć na ziemi jako demony. Wtedy księżniczka założyła girlandę swajamwara na szyję Wisznu i przybrała swą prawdziwą formę jako bogini Lakszmi. Wtedy Narada uświadomił sobie swą pomyłkę i poprosił Pana Wisznu o przebaczenie. Pan Wisznu powiedział, że tak się miało stać. Dźaj i Widźaj poprosili Naradę aby im przebaczył. Jednak klątwa nie mogła być już ściągnięta, ograniczył więc on klątwę do trzech żyć. Pan Wisznu przybył im na ratunek i powiedział, że za każdym razem przyniesie im mokszę zabijając ich i że potem wrócą do swej służby.
W pierwszych narodzinach w Kryta Judze Dźaja i Widźaja narodzili się jako Hiranjakaśipu i Hiranjaksza. Wisznu narodził się jako Waraha i Narasimha i zabił ich obu. W Treta judze urodzili się jako Rawana i Kumbhakarna i zostali zabici przez Ramę. Następnie w Dwapara judze, w ich ostatnich narodzinach przyszli na świat jako Śiśupala i Dantawakra i zostali zabici przez Śri Krysznę. Po zakończeniu trzech żyć powrócili do Waikunthy.
Rodzina Rawany
Ten rozdział jest o wielu członkach rodziny Rawany. Ponieważ rzadko wspomina się o nich poza Ramajaną, nie wiele też można o nich powiedzieć. Są oni ukazani tutaj tak jak są przedstawieni w Ramajanie, która jest uważana przezz niektórych za pisaną z punktu widzenia wielbicieli Ramy, ale jest najkompletniejszą znaną relacją historii.
Rawana ożenił się z Mandodari, córką niebiańskiego architekta Maji. Miał siedmiu synów ze swymi trzema żonami:
- Indradźit
- Prahasta
- Atikaja
- Akszajakumara
- Dewantaka
- Narantaka
- Triśira
Dziadkiem Rawany od strony ojca był Pulastja, syn Brahmy. Dziadkiem od strony matki był Maljawan, który sprzeciwiał się wojnie z Ramą, a jego babcią od strony matki była Tataki. Rawana miał także wujka od strony matki - Marićę.
Rawana miał sześciu braci i dwie siostry:
- Kubera - król kierunku północnego i Strażnik Niebiańskich Bogactw. Był on starszym pół-bratem Rawany - mieli tego samego ojca ale różne matki.
- Wibhiśana - wielki sprzymierzeniec i przyjaciel Pana Rama, jedna z ważniejszych postaci Ramajany. Jako minister i brat Rawany przemawiał mówiąc Prawdę bez strachu i poradził Rawanie aby uwolnił uprowadzoną Sitę i podążał za Dharmą. Rawana nie tylko odrzucił rozsądną poradę, ale wygnał go z królestwa. Wibhiśana szukał ochrony ze strony Śri Rama, która natychmiast została mu zaoferowana. Jest on znanym wielbicielem Śri Rama.
- Kumbhakarna – jeden z najbardziej jowalnych demonów w hinduskiej mitologii. Gdy Brahma zaoferował mu spełnienie życzenia, on został uwiedziony i poprosił o nieskończony sen! Przerażony Rawana z braterskiej miłości przekonał Brahmę aby poprawił dar. Brahma złagodził moc daru tak, że Kumbhakarna śpi przez sześć miesięcy i jest obudzony przez pozostaje sześć miesięcy w roku (w niektórych wersjach jest obudzony przez jeden dzień w roku). W czasie wojny ze Śri Ramą Kumbhakarna był obudzony ze snu. Próbował przekonać Rawanę, aby podążał ścieżką Dharmy, uwolnił Sitę i szukał łaski Ramy. Ale on również zawiódł w naprawieniu postępowania Rawany. Jednak walczył on po stronie Rawany i zginął na polu bitwy. Przed śmiercią spotkał się z Wibhiśaną i pobłogosławił go za podążanie ścieżką prawości.
- Khara - król Dźanastanu. Chronił północnej części królestwa Lanki znajdującego się na subkontynencie indyjskim i jego królestwo graniczyło z królestwem Kosala rządzonym przez Ramę. Jest znany ze swych doskonałych umiejętności wojennych.
- Duśana - wice-król Dźanastanu.
- Ahirawan - król Świata Podziemi rządzonego przez rakszasów, Rawanę i demonicznego króla Maję.
- Kumbhini - siostra Rawany i żona demona Madhu, króla Mathury, była ona matką Lawanasury. Była znana ze swego piękna i później udala się do morza czynić pokutę.
- Śurpanakha - zła siostra Rawany. Była ona przyczyną porwania Sity Dewi. To ona sprowokowała swoich braci do wypowiedzenia wojny Ramie.
Świątynie Rawany
Mimo próby Walmiki ukazania Rawany jako ciemnego typa, istnieje kilka świątyń w którym jest on czczony. Uważa się Rawanę za najbardziej oddanego wielbiciela Pana Śiwa. W niektórych miejscach można oglądać obrazy Rawana powiązane z panem Śiwa.
W Kakinda w stanie Andhra Pradeś znajduje się duża Śiwalinga, co do której uważa się, że zainstalował ją sam Rawana, obok której znajduje się posąg Rawany. Zarówno Śiwalinga jak i Rawana są czczeni przez społeczność rybaków tam mieszkających.
Na Sri Lance, tysiąc lat temu król Walagamba w Dolinie Ella miał skonstruować świątynię w grocie dla Rawany.
Tysiące braminów Kanjakubdźa z wioski Rawanagram w Netaran w dystrykcie Widiśa w stanie Madhja Pradeś wykonuje codzienną pudźę (wielbienie) w świątyni Rawana i ofiarowuje naiwedjam/bhog (rytuał ofiarowania dla Bogów). Wieki temu król Śiw Śankar wybudował świątynię Rawany w Kanpur w stanie Uttar Pradeś. Świątynia Rawany jest otwierana raz na rok w Dzień Daszehra, aby wykonać pudźę dla pomyślności Rawany.
Świątynia Dźajnów w Alwar w Radźastanie jest nazywana Świątynią Rawan Parswanath. Według legendy Rawana wielbił Parśwanatha codziennie. W czasie gdy Rawana był w Alwar uświadomił sobie, że zapomniał zabrać obrazka Parśwanatha. Wtedy Mandodari, żona Rawany natychmiast zrobiła dlań obrazek Parśwanatha. I stąd świątynia Rawan Parśwanath w Alwar.
Mówi się, że Rawana poślubił Księżniczkę Mandodari w miejscu około 32 kilometry od Dźodhpuru, które nazywane jest obecnie Mandor. Znajduje się tam mandap (świątynia lub pawilon) w którym Rawana miał poślubić Mandodari i które miejscowi ludzie nazywają Rawan Dźi Ki Chanwari.
Na ołtarzu można także znaleźć obrazy Saptamatri (Siedmiu Matek) wraz z Ganeśą i Wirabhadrą po bokach. Obrazy Saptamatri poprzedzają czasy dynastii Pratihara (z 6 wieku n.e.)i są w istocie odwzorowaniem po obrazach siedmiu kobiecych bóstw Harappy - najstarszej cywilizacji w Indii. Na pobliskich schodach kamień ma na sobie napis, który przypomina pismo Harappy.
Bramini Dawe z Mudźal Gotry w Dźodhpur/Mandor którzy oryginalnie pochodzili z Gudźaratu twierdzą, że są potomkami Rawany. Twierdzą, że od niepamiętnych czasów obchodzą śraddh (rocznicę śmierci) Rawany w Dzień Daszehra co roku. Ofiarowują w jej czasie pind daan i biorą kąpiel po rytuale. Niedawno wznieśli oni świątynię Rawany w Dźodhpur, gdzie codziennie wykonują pudźę.
Istnieje teoria według której to południowa część Sri Lanki była Stolicą Rawany od czego wzięło się imię Ruhuna. "Ruhuna" mogło się wziąć od słów Rawana Pura lub Rohana Pura.
Linki zewnętrzne
Sekretne nauki wtajemniczonych mistrzów jogi i tantry z Himalajów
Portal o nauce i życiu wielkich mistrzów duchowych jogi i tantry