Antares

Antares - Alfa Scorpii, α Sco, Serce Skorpiona - najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Skorpiona, która jest oddalona od Słońca o około 550 lat świetlnych. Tradycyjna nazwa tej gwiazdy, Antares, pochodzi z języka greckiego, od określenia Ἀντάρης używanego przez Ptolemeusza. Prawdopodobnie wywodzi się ono od wyrażenia ἀντί Ἄρης anti Ares, znaczącego ‛przeciwnik’ lub ‛podobny do’ Marsa (rzymskie astralne bóstwo, Mars, jest odpowiednikiem greckiego bóstwa Aresa) i nawiązuje do czerwonego koloru gwiazdy. Antares i jego czerwony kolor są znane od starożytności. Jasność obserwowana to 0,91 magnitudo. Gwiazda Antares znajduje się blisko ekliptyki, w odległości 4.57 stopnia na południe i podlega zakryciom czyli okultacjom przez Księżyc, podobnie jak Aldebaran, Regulus i Spica. Może być przez początkujących obserwatorów mylony z Marsem, wędrującym przez ten obszar nieba. Antares to jedna z popularnych średniowiecznych beheniańskich gwiazd stałych. Aktualnie, w znakach ruchomych, gwiazda Antares patronuje pierwszej dekanie znaku Strzelca, zatem generalnie, urodzeni w znaku Strzelca, a szczególnie w pierwszej dekanie znaku mają gwiazdowo skorpionie serca (arabskie: Qalb al-Akrab).

Jasność Antaresa w zakresie widzialnym przekracza około 10 tysięcy razy jasność Słońca, gdyby obserwować obie gwiazdy z tej samej odległości. Ponieważ emituje znaczną część energii w podczerwieni, bolometryczna jasność jest około 57 tysięcy razy większa od słonecznej, zatem w medytacjach wchłaniamy światło podczerwone z tej gwiazdy. Zewnętrzna powłoka gazowa jest stosunkowo zimna – 3400 K, przez co Antares jest widoczny dla ludzi jako obiekt o czerwono-pomarańczowej barwie. Masa Antaresa to 12 do 17 mas Słońca, zależnie od szacunków różnych zespołów naukowych, co wystarczy aby gwiazda mogła skończyć jaśniejszy żywot jako supernowa. Średnica tego czerwonego nadolbrzyma jest około 883 razy większa niż średnica Słońca, czyli około 1,182 mld km, zatem wstawiony w miejsce Słońca sięgałby obszaru pomiędzy Marsem, a Jowiszem. Rozmiar gwiazdy może być obliczony na podstawie paralaksy (5,89 ± 1,00 mas) i średnicy kątowej (znanej z pomiarów okultacji księżycowych, wynoszącej 41,3 ± 0,1 mas). Obliczony na tej podstawie promień gwiazdy jest równy 890 ± 150 promieni Słońca.

W starożytnej Mezopotamii, Antares jest znany pod następującymi nazwami wskazującymi na jego działanie i wpływy: Urbat, Bilu-sha-ziri („Władca plonów”), Kak-shisa („Twórca Dobrobytu”), Dar Lugal („Król”, identyfikowany z bogiem piorunów), Masu Sar („Bohater i Król”), a także Kakkab Bir („cynobrowa gwiazda”). W Persji był znany jako Satevis, jedna z czterech „królewskich gwiazd”. W Indiach wraz z σ Scorpii i τ Scorpii jest to Jyeshthā (Dźjesztaa - najstarsza lub największa, prawdopodobnie ze względu na jej ogromny rozmiar), jedna z nakszatr (hinduskich rezydencji czy stacji księżycowych). Maorysi z Nowej Zelandii nazywają Antaresa Rehua, uznając go za władcę wszystkich gwiazd. Rehua jest ojcem Puanga/Puaka (Rigel), który jest ważną gwiazdą w kalendarzu maoryskim. Starożytni Chińczycy nazywali Antaresa 心宿二 (Xīn Sùèr), co znaczy „Drugi Najjaśniejszy”, gdyż jest drugą co do jasności gwiazdą chińskiego gwiazdozbioru Serca (心). Jest on narodową gwiazdą dynastii Shang, a ze względu na swój kolor czasami określano go mianem 火星 (Huǒxīng), co oznacza „Ognistą Gwiazdę”.

Antares widoczny jest na niebie przez całą noc około 31 maja każdego roku, kiedy gwiazda ta znajduje się w opozycji do Słońca. Następnie Antares wschodzi o zmierzchu i zachodzi o świcie, jak widać na równiku. Około 30 listopada przez dwa do trzech tygodni przed i po tej dacie Antaresa nie widać na nocnym niebie ze środkowo-północnych szerokości geograficznych, ponieważ znajduje się on w koniunkcji ze Słońcem i jest przez Słońce spalony. Na wyższych północnych szerokościach geograficznych Antares jest widoczny jedynie nisko na południu w okresie letnim. Wyżej niż 64° szerokości geograficznej północnej gwiazda Antares w ogóle nie wschodzi. Antares jest łatwiejszy do zobaczenia z półkuli południowej ze względu na jego południowe położenie. Na całej Antarktydzie gwiazda jest okołobiegunowa, ponieważ cały kontynent znajduje się powyżej 64° szerokości geograficznej południowej.

Antares może być również zasłaniany przez planety, chociażby przez Wenus, ale takie zdarzenia są rzadkie. Ostatnie zakrycie Antaresa przez Wenus miało miejsce 17 września 525 roku p.e.ch. (okres duchowo-magicznego przebudzenia VII-VI-V wieku p.e.ch.); następny będzie 17 listopada 2400 roku (kolejne duchowo-magiczne przebudzenie i świt Epoki Wodnika). Wenus znajdzie się bardzo blisko Antaresa 19 października 2117 roku (bliska koniunkcja), a następnie co osiem lat aż do 29 października 2157 roku będzie przechodzić na południe od tej gwiazdy. Obliczono, że inne planety nie zakryły Antaresa w ciągu ostatniego tysiąclecia ani nie zrobią tego w następnym tysiącleciu, ponieważ większość planet pozostaje w pobliżu ekliptyki i przechodzi koniunkcję na północ od Antaresa. Antares, podobnie jak czerwony nadolbrzym Betelgeza o podobnej wielkości w gwiazdozbiorze Oriona, prawie na pewno eksploduje jako supernowa, prawdopodobnie za 1,0 do 1,4 miliona lat. Przez kilka miesięcy supernowa Antaresa może być tak jasna jak Księżyc w pełni i być widoczna w ciągu dnia.

Urodzonym w I dekadzie czy ściślej dekanie znaku Strzelca (pomiędzy 22 listopada a 1 grudnia) patronuje królewska gwiazda Antares, zwana Sercem Skorpiona lub Strażnikiem Zachodniego czy Jesiennego Nieba. Jej wpływ i prominencja w horoskopie pomaga osiągnąć wielki życiowy sukces, daje wewnętrzną siłę do pokonania przeciwności, a także przyciąga liczne okazje do zdobycia bogactwa i zaszczytów. Jednak podopieczni gwiazdy im więcej zarobią, tym więcej wydają na przyjemności. Bywają bardzo porywczy i nerwowi, czasami zdolni do poświęcenia innych dla własnych celów. Mają romansową naturę, lubią dobrze się bawić i nie przejmują się tym, co ludzie o nich powiedzą, takie bowiem są owe królewskie natury. W każdym wieku lubią szokować otoczenie odważnymi i niezależnymi poglądami czasem absurdalnymi lub nieprzemyślanymi, dlatego są zwykle bardzo popularni wśród młodzieży. Mamy zatem okres astrologiczny trwający 720 lat, w którym solarnym znakiem Strzelca jako całości, a szczególnie pierwszym dekanatem znaku zarządza gwiazda Antares, Serce Skorpiona, i będzie to trwać aż wskutek precesji ruchomy Zodiak przesunie się, Antares przejdzie do drugiej dekany Strzelca (przesuwa się wraz z Punktem Równonocy Wiosennej czyli z Punktem Barana, Meszadi, o jeden stopień na około 72 lata).

Gwiazda ta daje Właścicielowi Horoskopu bystrą mentalność, odwagę, nagłe wypadki, nieprzewidziane zdarzenia, wypadki, tendencje liberalne, samozniszczenie, otwartość i przemoc. Antares sprawia, że ludzie są twardzi, wojowniczy i zadziorni. Jest to ważna gwiazda dla personelu wojskowego i podobno przekazuje czujność umysłu, zdolności strategiczne i odwagę oraz czyni z ludzi brawurowych śmiałków, szczególnie jeśli jest związana ze Środkiem Nieba (MC), Ascendentem, Słońcem lub Jowiszem. Zgodnie z tradycją astrologiczną Antares ma gwałtowny charakter i przypisuje się mu, że spowodował brutalną śmierć w bitwie lub wskutek procesu sądowego. Z drugiej strony zagrożenie może wynikać z pożaru, broni lub maszyn.