Indeks Haseł

Ezoteryczny Alfabet

Oto lista pojęć związanych z wedyzmem, jogą, tantrą, hinduizmem, kulturą wedyjską, ezoteryką, magią, okultyzmem, astrologią, które znajdują się (niebieskie) lub powinny się znaleźć (czerwone) w polskiej Himalaya-Wiki. Oczywiście listę tę można, a nawet trzeba rozszerzać o nowe pojęcia.

Najpopularniejsze Hasła na Himalaya-Wiki: <DPL>

 category =  Hasło
 ordermethod = counter
 order = descending
 addpagecounter = true
 count = 11

</DPL>

Skocz do hasła na literkę

A - B - C - Ć - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - Q - P - R - S - Sz - Ś - T - U - V - W - X - Y - Z

---

A

• abhajamudra - sanskr. abhaya-mudră; gest mistrza rozpraszający obawy i wątpliwości ucznia
• Adept - Mistrz Mądrości, istota przekraczająca ponadludzki stan
• advaita – indyjska filozofia niedualna, doktryna, główna szkoła wedanty
• adźapa - patrz ajapa techniczna metoda praktyki himalajskiej laja jogi
• adżna, adźńa, ajńa - Szósty ośrodek energii w głowie; Lotos o dziewięćdziesięciu sześciu płatkach
• agama – pisemny przekaz nauk
• Agni – Ogień, Płomień; żywioł ognia; bóstwo czy anioł Ognia
• agnihotra – wedyjski rytuał ogniowy
• ahinsa – zasada niekrzywdzenia i niezabijania stworzeń
• ajapa - adźapa joga, metoda praktyki lajów z siddhaśramu w Himalajach rozpowszechniona przez Purnananda
• Ajhole - święte miasto Durgi w stanie Karnataka w Indii
• ajńa - trzecie oko w treningu jogi
• ajurweda - indyjska medycyna naturalna, formalnie akceptowana przez WHO
• Akaśa - światło, dżwięk, przestrzeń, duch, kosmiczny eter
• Allah - słowo Bóg w języku arabskim, powszechnie przyjęte przez islam, odczytywanie słowa Elohim
• Allahabad - święte miasto w środk.-półn. Indii gdzie co 12 lat obchodzi się Kumbhamella
• Amarnath - święta jaskinia himalajska w Kaszmirze koło Śrinagaru
• amryta – nektar nieśmiertelności, boski napój
• anahata - Czwarty ośrodek energii w okolicy serca; Lotos o dwunastu płatkach
• ananda – stan szczęścia i błogości, wrodzona rozkosz ducha
• Ananta – nieskończoność; imię węża w mitologii Indii
• anava – egotyzm, złudna niższa jaźń w naukach jogi
• anioły - duchowe byty służące Bogu, stojące na straży dobra i prawdy; niebianie; dewy
• Anunnaki - mezopotamskie istoty gadzie podszywające się pod bogów z nieba, jaszczury
• Arati - hinduistyczny rytuał
• arhat - oświecony mistrz duchowy
• Arunachala - święta góra południowych śiwaitów, joginów i tantryków w Tiruvannamalai w stanie Tamil Nadu w Indii
• artha - druga faza rozwoju duchowego w tantrach; powodzenie, dobrobyt; radzenie sobie w życiu;
• Aryaman - jeden z synów Aditi; Anioł stróż narodu Polan
• Asana - Siad Medytacyjny skrzyżny lub klęczny, popularne Siedzenie buddyjskie, jap. Zazen
• ascendent - znak zodiaku który wschodził nad horyzontem w momencie urodzin czy innej badanej daty
• astrologia - podstawowy przedmiot każdej ezoterycznej szkoły, wiedza o wpływie gwiazd i planet
• astrologia wedyjska - zachowana na wschodzie starożytna szkoła boskiej astrologii
• asura - demon, nienaturalny, anty-sura, sztuczny, czort, diabeł, anty-boski
• Atlantyda - wspominana historycznie przez Platona wielka wyspa i kraina na Oceanie Atlantyckim
• atman - dusza, jaźń, mieszkaniec serca, istota, rdzeń, ten który jest
• aura - biopole w radiestezji i bioterapii otoczka energetyczna żywej istoty, aureola świętych
• avatara - zstąpienie, wcielenie, emanacja Bóstwa, deva lub devi, żywy anioł Boży
• Awesta - natchnione Pismo Święte wyznawców mazdaizmu i zaratusztrianizmu (zoroastryzmu)

B

• Balarama – brat Śri Kryszny
• ban-guru - fałszywy, zły guru, bez mistrza i tradycyjnej linii przekazu, samozwaniec
• Bhaga - jeden z dwunastu synów Aditi
• Bhagawad Gita – święta księga hinduizmu; traktat 18 lekcji jogi
• bhagawan – pan, władca, mistrz, błogosławieństw dawca
• Bhagawata Purana - jedna z wisznuickich Maha Puran
• Bhairawa - groźna forma Śiwy - Niszczyciela
• bhakta – wielbiciel, ofiarnik, czciciel
• bhakti – oddanie duchowe, uwielbienie, żarliwość, adoracja bóstwa
• bhakti joga – joga duchowego oddania i wielbienia
• bharatanatiam – klasyczny taniec indyjski
• bhawana - boskie zamierzenie, stwarzanie, istnienie, odczuwanie
• Bhima – jeden z Pandawów; groźne imię Boga Śiwy
• bies - nieczysta siła opętująca, czart, diabeł
• bindi – czerwona kropka na czole kobiety
• bindu - dosł. "kropla", "punkt", "nasienie", "ziarno"; jeden punkt, brama transcendencji
• biofizyka - dziedzina naukowa z pogranicza fizyki i biologi, bada też aury
• biopole - inaczej aura, eteryczna czy energetyczna otoczka żywej istoty
• Bollywood - największa na świecie wytwórnia filmowa w Bombaju (Mumbai) w Indii
• bodhi – oświecenie, ucieleśnienie światłości
• bodhićitta - bodhiczitta, oświecająca świadomość, oświecający umysł
• Bóg - Absolut, Najwyższa Istota, Wszechduch, Brahman, Śiwa, El, Elohim, Allah
• brahmaćarja – wstrzemięźliwość, celibat, boskie przewodnictwo, posłannictwo
• Brahma - Stwórca, kreator, Bóg Ojciec, Stwórca Wszechświata; zachodnia interpretacja pojęcia Brahman;
• Brahman - Wszechduch, Bóg, Absolut, Bóg-Duch; kapłan hinduistyczny, "oddech umysłu"
• Brahmany – komentarze objasniające rytuały wedyjskie i sens ofiary
• Brahmaputra - rzeka w Indii, Syna Boży
• Brahmawidja - sanskr. Brahma-Vidyā, Boska Wiedza, Mądrość Boża;
• braminizm – powedyjski nurt religijny kasty braminów
• Budha - planeta Merkury; symbol posłańca Bogów; planeta badana w kosmogramie osób podających się za awatarów;

C

• chiromancja -system analizowania osobowości oraz odczytywania możliwości kształtowania losu, czytanie karmana z dłoni
• czakra/m ---> zobacz ćakram
• czintamani ---> zobacz ćintamani
• czart - rodzaj demona czy diabła w mitologii słowiańskiej

Ć

• Ćanda - bł. spolszcz. Czanda; olbrzym, gigant; demoniczny olbrzym w mitologii Wschodu;
• ćakram - dysk, krąg, okrąg, wirujący dysk, ośrodek energii duchowej, organ duszy
• ćandra - księżyc, bóstwo księżyca, anioł księżyca
• ćela - sługa, służebnik, wierny uczeń Mistrza, adept Drogi, sewaka
• Ćidambaram - święte miasto śiwaitów w południowej Indii w stanie Tamil Nadu
• ćintamani - ćinta-mani, świadomości klejnot, moc spełniająca życzenia, klejnot umysłu
• ćittam, ćit, ćitta - świadomość, substancja z której formują się emocje (kama), umysł (manas) oraz rozum (buddhi)

D

• damaru – śiwaicki bębenek rytualny zwężony w środku, używany też w Tybecie
• danda – święta laska, kij dharmy samnjasina
• darpa - arogancja, powszechnie potępiana w religijnych tekstach Wschodu cecha blokująca rozwój duchowy
• darpana - sanskr. darpańa; zwierciadło dharmy; lustro guru; umysł mistrza jest zwierciadłem, lustrem dla ucznia
• darśan (darśana) – widzenie bóstwa lub guru
• Dattatreja – wielki jogin, mistrz adwajta wedanty, troista inkarnacja
• derwisz - mistyk, błazen, poeta, uczony, tancerz, wędrowiec, nędzarz, bogacz, asceta, sufi
• dewa – Bóg, Anioł, Świetlista Istota, Niebianin
• Dewi – Bogini, dziewica, niebianka, anielica
• Dewaczan – Niebiosa zapełnione przez Anioły, przez bogów, niebian
• Dharani - dosł. "skoncentrowana", "skupiona"; pieśń uzdrowienia; Bogini w lotosie Adżna
• dharma – prawo, zasady duchowe, nauka i praktyka, reguły drogi
• Dharmaradźa - sanskr. Dharmarãja; Król Dharmy; Władca Boskich Praw; imię Boga Jama, władcy zmarłych
• dhjana (dhyāna) – medytacja, płynięcie ku światłu, pojazd światła
• diabeł - zły duch, szatan, demon
• digambara - jeden z głównych nurtów dżinizmu
• Djaus, Diwa – Niebo, Bóg niebios, ojciec niebios
• Djuloka - sanskr. Dyuloka; Niebiosa; patrz Dewaczan
• Dogoni - Dogonowie, lud w Mali znany z tajemniczej wiedzy o Syriuszu
• Durga – groźna forma Bogini Śakti, niszczycielka zła i demonów
• Dwaraka - miasto w Indii mające ponad 5 tysięcy lat historii, historyczna siedziba Gopala Kryszna
• dwapara juga – trzeci okres Mahajugi, wiek brązowy w hinduizmie
• Dźagannatha – "Strażnik Planety", znana forma Kryszny czczona w wisznuizmie
• Dźapa - powtarzanie, recytowane; odmawianie różańca
• Dźapamala - sanskr. Japamãlã; różaniec zwykle z ziarenek drzewa Rudraksza
• dżina – zwyciężca, adept hatha jogi, mistrz dżinizmu
• dżinizm - jedna z najstarszych i najważniejszych religii Indii
• dźiwa – dusza, jaźń żyjąca wewnątrz cielesnej powłoki
• dźjotisz – światło, blask, astrologia wedyjska
• dźniana – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad
• dźnianamudra - sanskr. Jñãnamudrã; gest mądrości; postawa przekazywania wiedzy i mądrości

E

• egregor - zbiorowa, podświadoma jaźń jakiejś grupy, wyznania czy plemienia
• ejnesof - także ejnsof to w fil. hebr. Nieskończoność
• ekagrata – jednolitość, zwartość, stały stan skupienia w jodze
• ekologia - nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody
• eksterioryzacja - OBE, podróżowanie świadomości poza ciałem fizycznym
• El - Bóg, bóstwo męskie w kulturze semickiej, fenickiej i ugaryckiej
• Elefanta - wyspa u zatoce Mumbajskiej w Indii znana z kultu Śiwa Trójgłowego
• Elim - Bogowie, bóstwa, anioły w językach semickich
• Elil - hebrajskie 'elijl' to bóstwo, bożek, bożyszcze, idol
• Elohim - hebr. elohijm, arab. Allah to Bóg, Absolut, Boska Para lub Bogowie (Empireum Bogów)
• Elura - zespół świątynny hinduski, buddyjski i dżinijski w stanie Maharashthra w Indii
• emet - hebr. prawda, rzeczywistość, realność,
• emunah - hebr. wiara, zaufanie, podstawowe pojęcie religijne od emun wierność, ufność
• enosz - hebr. człowiek, istota ludzka
• enoszut - hebr. ludzkość, rodzaj ludzki
• ezoteryka - wiedza wewnętrzna, sekretna, tajemna

F

• fakir - suficki i muzułmański święty, cudotwórca, charyzmatyk w islamie
• fana - proces rozpuszczania ego; oczyszczanie, obmywanie się

G

• gandharwa – klasa niebiańskich istot, półbogów Upadewa o dobrej naturze i wielkim artyzmie
• Ganeśa - Pan Zastępów, starszy Syn Boga Śiwa i Bogini Parwati, ucieleśnia mądrość i wiedzę
• Ganga – sposzcz. Ganges, święta rzeka w Indii
• Garuda – ptak wahana Boga Wisznu, rodzaj wielkiego orła
• gatha – duchowe nauki i instrukcje podane rytmicznym wierszem do recytacji
• gematria - numerologia oparta na języku hebrajskim i świętej geometrii; miara liczby i znaków
• ghana - Himalajskie misy, gongi, dzwonki używane do terapii dźwiękiem w Indii, Nepalu, Tybecie
• Gharapuri - inaczej Elefanta wyspa w zatoce Mumbajskiej znana z posągów Śiwa
• gnoza - poznanie; scieżka poznawania wyższej wiedzy; odpowiada dźniana jodze
• Godawari - jedna z siedmiu świętych rzek matek w Indii
• Goloka - jedna ze sfer niebios; duchowa planeta, najwyższa rezydencja Pana Kryszny
• gopi – pasterka, tancerka, dusza wielbiąca pana Krysznę
• Govardhana - święte wzgórze krysznaitów koło miasta Vrindavan w Indii
• gryhastha – etap gospodarza domu w życiu
• guna – więź, związanie, połączenie, zasada twórcza
• guru - mistrz i przewodnik duchowy, nauczyciel duchowy, awatara
• guru-dakśina – datek na rzecz mistrza i jego świątyni czy szkoły religijnej
• gurukula – dom guru, aśrama, stała rezydencja mistrza, centrum duchowe

H

• Haimawati- sanskr. Haimavatĭ; córka góry; córka Himalajów; jedno z imion Bogini Parwati
• Halahala - sanskr. Hālāhala; trucizna jaką wypił Bóg Śiva, aby demony nie zatruły świata
• Hamsa, Hansa - wahana, pojazd Boga Brahma w postaci świętej wielkiej gęsi wędrownej; mylnie tłum. jako łabędź
• Hanuman – król małp, koalicjant Ramy w walce z demonem Rawaną
• Harappa - miasto w Pakistanie (dawniej India Zachodnia) zniszczone w dawnych czasach przez wybuch atomowy
• Hare Kryszna – potoczna nazwa organizacji wisznuickiej; znana mantra indyjska
• Harihara – bóstwo będące zjednoczeniem Boga Śiwa i Wisznu
• harmonium - ind. Peti, indyjski instrument muzyczny sprowadzony z Europy
• Hiady - gromada gwiazd w gwiazdozbiorze byka; nimfy w mitologii greckiej
• Himalaya - Mistrz, Ojciec wszystkich mistrzów (ryszich), małżonek bogini Mena; Duch Gór Himalajów
• Himavanti - Bogini Mena w północnym śiwaizmie, matka Parvati, małżonka Ducha Gór
• hinduista – specjalista z zakresu religii lub wyznawca hinduizmu
• hinduizm - wierzenia i praktyki religijne na Półwyspie Indyjskim
• holi – indyjskie święto wiosny w pełnię Księżyca

I

• Imiona Indyjskie - Hindi - spis częściej używanych indyjskich imion męskich i żeńskich w języku Hindi
• Indra – "siła", wedyjski władca niebios Swargi, anielski Bóg Gromu, władca losu
• Indus - święta rzeka Indii i Pakistanu wzdłuż której powstała cywilizacja wedyjska; nazwa mieszkańca Indii
• inkarnacja – wcielenie duszy indywidualnej w materialną postać bytu
• Iśa (īśā/na) – pan, władca, duch w sercu; indyjskie imię Jezusa
• iśwara (īśvara) – pan, władca, czwarta emanacja Boga Śiwa odnoszona do serca
• itihasy – legendy, bohaterskie sagi, opowieści mitologiczne jak Mahabharata czy Ramajana

J

• Jadźurweda – jeden z czterech zbiorów świętych pism Wedy
• jadźńa – ofiara ogniowa
• Jama – zakazy moralne; anielskie Bóstwo śmierci i krainy zmarłych
• Jamuna - święta rzeka w Indii
• Jaszczury - mityczne istoty gadzie z konstelacji Oriona, zagrażające ziemi i ludzkości, szaraki
• jantra - yantra, znak, symbol, diagram; używany do medytacji i skupienia oraz w rytuałach S
• joga – zjednoczenie, unia, połączenie, jedność; zbiór dyscyplin duchowych z Indii
• joganidra - mudra wyciszania pięciu zmysłów w jodze
• Jogasutry – księga jogi Patandźalego
• jogging - swobodne, luźne bieganie, amerykański bieg transowy wzięty z Tybetu
• jogin – adept jogi, który osiąga zjednoczenie, czwarty etap rozwoju, kaiwalin – wyzwolony
• juga – epoka, długi czas

K

• Kailaśa - leżąca w Tybecie po stronie chińskiej najświętsza góra hinduizmu i śiwaizmu oraz buddyzmu
• kaivalya - kaiwalja, stan jedyności, pełnego zjednoczenia z boskością, wyzwolenie
• Kali - Bogini, groźna małżonka Boga Śiva, ucieleśnia władzę nad śmiercią i czasem
• kali juga – epoka bogini, wyzwolenia kobiety, panowania nad materią, wiek żelazny
• Kalkin – zbawiciel, wyzwoliciel; imię nadchodzącej awatary Boga Wisznu
• kalpa – okres, epoka, wielki cykl czasu, większy niż juga
• Kamasutra - święta księga Indii o życiu erotycznym dla tantryków
• Kańćipuram - spol. Kanczipuram; śiwaickie święte miasto w stanie Tamil Nadu
• karańaśarira - spolszcz. karana śarira, ciało subtelne
• karma, karman – czyn, akcja, los, przeznaczenie, skutek
• kasta – grupa społeczna w kulturze Indii
• Kaweri - jedna ze świętych rzek matek w Indii
• Khajuraho - święte miasto w Indii znane ze świątyń dekorowanych scenami z życia erotycznego
• kirtana - śpiewanie, recytowanie, intonowanie, tańczenie, jako praktyka duchowa
• klasyczne tańce hinduskie – opis typowych stylów indyjskiego tańca
• klątwa - rytualny urok lub czar sprowadzający nieszczęścia lub śmierć
• Konarak – miasto w Indii
• Kośa - ciało, powłoka, sfera świadomości
• Krama - jedna z głównych jogicznych szkół śiwaizmu kaszmirskiego
• kripa - krpa, łaska, błogosławieństwo, moc duchowa udzielana tylko w obecności guru
• krodha - gniew, złość, irytacja, jedna z sześciu bram piekielnych
• Kryszna – deifikowany awatara, wcielenie Boga Wisznu
• krysznaizm – jeden z głównych nurtów wisznuizmu
• Ku-Jogin - zły jogin, fałszywy jogin, jogoszust, źle praktykujący, zwiedziony
• Kula - rodzina duchowego nauczyciela w sensie jego uczniów, pokrewieństwo duchowe
• Kularnavatantra - krótki tekst ezoteryczny szkoły Kula czy Kaula Tantry
• Kumbhaka - wstrzymywanie oddechu po wdechu dla napełnienia energią życia
• Kumbhamela - Święto Dzbanu, zlot joginów i ascetów odbywany co 3 lata w Indii
• Kundalini – Energia Wężowej Bogini Mądrości, moc ogniowa żeńskiej zasady boskości, śakti
• Kundalini Joga – tantryczna metoda obudzenia ogniowej mocy Bogini
• Kunti – matka pięciu braci Pandawa znanych z eposu Mahabharata
• Kurukszetra - równina w okolicy Delhi, miejsce bitwy Kryszny i Ardźuny z Kaurawami; miejsce powstania Bhagawad Gity

L

• Laja Joga – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z ćakramami i mocy Kundalini
• Lakini – Rudrani, małżonka Boga Rudra, trzeciej emanacji Boga Śiwa, królowa przyrody
• Lakszman – brat króla Rama
• Lakszmi – wisznuicka Bogini, małżonka Boga Wisznu
• Lalita – bogini, małżonka Boga Śiwa czczona w południowym śiwaizmie i tradycji śrividya
• Lalla (sanskr. Lalāsa) – śiwaicka mistrzyni Laja Jogi z XIV wieku
• Lemuria - wspominana historycznie w Ramajanie kraina demonów, dawna Wielka Lanka na Oceanie Indyjskim
• Linga – śiwaicki symbol Boga-Absolutu, znak prapoczątku stworzenia; linga-śarira to ciało lustrzane, eteryczne

M

• magia - najwyższy poziom praktycznej realizacji ezoteryzmu, okultyzmu, hermertyzmu i boskiej religii
• Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego
• Mahadewa – Wielki Anioł, Imię Śiwa
• maha juga – czterowiecze, epoka trwająca 4 miliony 320 tysięcy lat
• Mahabalipuram - święte miasto w Indii w stanie Tamil Nadu znane z kompleksu starożytnych świątyń Boga Śiwa
• mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii
• Maheśwara – jedno z imion Śiwy
• Maitreja – nauczyciel Ludzi i Aniołów, pierwotny Dźagad Guru dla wszystkich
• maja – iluzja, złuda, zaćmienie
• Majapur - święte miasto w Indii gdzie ma siedzibę ruch krysznaitów
• mala – 1. maalaa, różaniec modlitewny, zwykle o 108 lub 1008 koralikach, 2. mala, odpady, nieczystości, ekstrementy
• mandala - symboliczne zobrazowanie mocy i energii bostwa w formie diagramu
• mantra – słowo, wibracja, dźwięk; ochrona umysłu; fraza modlitewna
• manipura - Trzeci ośrodek energii w okolicy splotu słonecznego; Lotos o dziesięciu płatkach
• Manu – praojciec i prawodawca ludzkości, idealny wzór człowieczeństwa
• manusmryti – traktat wieszcza Manu, księga braminów
• manwantara – cykl czasu dłuższy niż juga, krótszy niż kalpa
• Mara, Marya – iluzja, koszmar, Zły Duch
• Marga - buddyjska Droga ku Przebudzeniu
• marutowie – niebiane, bogowie światłości, dworzanie Boga Indra oraz Boga Waju
• Mathura - święte miasto znane jako miejsce narodzin Awatara Kryszna
• Matsja – ryba, imię jednej z awatar, wcieleń Boga Wisznu; także asana, pozycja w jodze
• medium - osoba kontaktująca się z duchami w sposób paranormalny
• Medjugorie - miejsce kontrowersyjnego objawienia maryjnego z lat 80-tych XX wieku w dawnej Jugosławii
• Mena lub Menaka - Bogini, niebiańska nimfa, Królowa Himalajów, Małżonka Ducha Gór Moria
• Mitra – wedyjski i perski Bóg przyjaźni, życzliwości i miłosierdzia
• mitologia indyjska – lista wedyjskich i hinduistycznych Bogów oraz Bogiń
• mistyka - ezoteryczna dziedzina wiedzy o bezpośredniej łączności człowieka z bóstwem
• misy tybetańskie - rodzaj instrumentu muzycznego do terapii dźwiękiem w ajurwedzie
• moksza – wyzwolenie, ekstaza; skupienie mądrości; czwarty etap praktyki tantry
• Moria lub Morya - Ojciec Mistrzów Duchowych (Ryszich); znany jako Mistrz Himalaya lub Hermes
• mudra – pieczęć, pozycja i gest; zaawansowana praktyka jogi lub tantry
• muladhara - lotos podstawy o czterech płatkach
• mumukszu – tęsknota za Bogiem, pragnienie połączenia z Najwyższym

N

• nadi – strumień, subtelny przewód dla energii duchowej; w jodze uczy się o 14 nadi podstawowych
• nada – Boski Głos wewnątrz, wibracja Wszechświata, "dźwięk" ciszy, wibracja Najwyższych, Bezforemnych Niebios
• Namaskar - hinduskie pozdrowienie: bądź pochwalony, także hołd zpokłonem jako Padnamaskar
• Narajana – Istota Najwyższego Boga, punkt, w którym Brahma, Wisznu i Śiwa są Jednym
• Narasinha – człowiek-lew, czwarta inkarnacja Pana Wisznu
• natjaśastra – klasyczny traktat o indyjskim tańcu duchowym
• nawiedzenie - stan bycia pod wpływem szkodliwego ducha lub demona
• Nashik - święte miasto kultury duchowej ramaitów w Indii
• neohinduizm - ruch odrodzenia starej duchowości hinduistycznej
• New Age - ruch na rzecz złotego wieku, lepszego życia i postępu
• nidra – jogiczny stan świadomości, sen jogiczny bez zjawisk sennych
• numerologia - wiedza o liczbach i ich interpretacji; wiedza z daty urodzenia, wartości imion i nazw

O

• okultyzm - wiedza tajemna, tajemnica, sekretność; ezoteryka; mistyka
• om – święte słowo mocy rozpoczynające praktykę mantramów, inaczej pranawa
• opętanie - owładnięcie człowieka lub zwierzęcia przez demona, złego ducha czyli asura
• oświecenie – podstawowy duchowy cel adeptów jogi i tantry, po którym zaczyna się prawdziwa praktyka
• Or - boskie światło w tradycji hebrajskiej kabały i perskiej mistyki
• orgazm - w mistyce Wschodu stan seksualnego spełnienia i błoga ekstaza świętego seksu
• orgon - podstawowa energia kosmiczna w odkryciach Wilhelma Reicha

P

• Padanamaskara - dotknięcie stóp guru lub świętego
• pandawowie – pięciu bohaterów eposu Mahabharata, symbol zwycięstwa zła nad dobrem
• paramatma – wyższa jaźń, wyższa dusza, nadjaźń lub naddusza, dusza wszechrzeczy, jaźń wszystkich istot
• Paraśurama – Rama z toporem, jeden z trzech herosów noszących imię Rama
• Parwati – Bogini Parwati, dobrotliwa małżonka Boga Wisznu
• parias – członek społeczności pozakastowej; najemnik, parobek, niewolnik
• piśaća - diabeł, upiór, zły, czort czyli najbardziej zezłośliwiona istota w materii mroku
• Plejadanie - wspominani w ezoteryce mieszkańcy planet z gromady Plejad, niepoprawnie znani jako Plejadianie, Plejaranie
• Plejadianie - właściwie Plejadanie, hipotetyczni mieszkańcy Plejad
• Plejady - mistyczna gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka
• Plejaranie - właściwie Plejadanie, hipotetyczni mieszkańcy Plejad
• Patańdźali – Patańdźali, indyjski Ryszi, autor traktatu Jogasutry
• Pradźapati (Pradżapati) – aspekt Boskiego Ojca
• prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany w czasie pudźy do spożycia, komunia
• pradżnia (prajńa) – prawiedza, mądrość, wszechwiedza, pierwotna zdolność zrozumienia
• prana – siła, energia witalna, moc życia i oddechu, energia słoneczna
• pratjaja – odczuwanie, odbiorczość, intuicyjna percepcja, czujność
• prema – duchowy dar Bożej Miłości, najwyższa i najczystsza postać Miłości
• Prythiwi – Bogini Ziemi; żywioł ziemi w filozofii indyjskiej
• pudźa – msza, nabożeństwo, rytuał religijny, ceremonia
• Purany – rodzaj świętych pism indyjskich
• Puri – miasto w Indii, jedna z czterech siedzib Śankaraćarja hinduizmu
• Purusza - dusza, jaźń, czysta istota, wnętrze, mieszkaniec wnętrza, człowiek
• Puszan – wedyjski Bóg rozkwitu i wzrostu, także duchowego
• Puszkar - miasto w Indii koło Ajmer słynne z głównej świątyni Boga Stwórcy, Brahma
• Puttaparthi - miejscowość w południowych Indiach, główna siedziba awatara Śri Sathya Sai Baba

Q

• qawwal - śpiewak, kantor
• qawwali - rodzaj muzyki praktykowany przez sufich i joginów w Indii

R

• Radha – małżonka Pana Kryszny
• radźas – druga z trzech gun, pasja, ambicja, namiętność
• raga – przywiązanie lub rodzaj muzyki indyjskiej
• rakszas - rodzaj bardziej złośliwego i podłego demona jaszczurowego, asura
• Rama – mityczny bohater i awatara Wisznu, zwycięski pogromca demona Rawana
• Ramajana – epos opisujący dzieje króla Rama i zwycięstwo dobra nad złem
• rasa – smak; w wisznuizmizmie rodzaj związku
• ratha - architektoniczna forma śwątyń budowanyc na kształt starożytnych rydwanów
• Ratha Jatra – wisznuickie Święto Rydwanu
• Ratri – wedyjska Bogini nocy, wieczora i zmierzchu; noc
• Rawana - demon, który porwał Sitę i został zabity przez Ramę
• reinkarnacja – ponowne wcielanie żyjącej duszy (jaźni), atmana
• Reptilianie - rasa istot gadzich, jaszczurów z Oriona próbująca skolonizować ziemię i zniewolić ludzkość
• Rudra – imię Śiwa, aspekt Natury, Przyrody; trzecia emanacja Boga Śiwa, dawca lekarstw
• Rudraksza - mala, różaniec służący do recytowania modlitw i formuł magicznych, mantramów
• Rudrani - inaczej Lakini, małżonka Ducha Przyrody, Rudra-Deva
• runy - pierwotne pismo magiczne Skandynawii, Celtów, Germanów, a nawet Ormian, dane przez Odyna
• Rygweda – jedna z Wed – Świętych Ksiąg Starożytnej Indii
• Ryszi, riszi, rishi – mędrzec, mistrz madrości; klasa istot oświeconych
• ryta – prawo i porządek boski we wszechświecie, zasada ładu i harmonii

S

• Sadguru – zrealizowany guru, nauczyciel świata
• sadhana – dyscyplina praktyki duchowej, która prowadzi do realizacji
• sadhu – święty asceta, mistyk
• sahasrara - Siódmy ośrodek energii; lotos korony o tysiącu płatków ponad głową
• samadhi – ekstaza, stan świadomości w którym ustaje myślenie, zjednoczenie
• sampradaja – stowarzyszenie, zrzeszenie, zbór, zgromadzenie, braterska wspólnota joginów
• samourzeczywistnienie – w jodze niższy stopień duchowego oświecenia
• Samaweda – święta księga ekstatycznych pieśni, trzecia Weda
• Samsara, sansara – cierpienie, kołowrót narodzin i śmierci
• sannjasa – wyrzeczenie, najwyższy inicjacyjny stopień ucznia w jodze i tantrze, faza życia; życie mnicha lub mniszki,
• sangha – wspólnota, bractwo, zbór; grupa praktykujących jogę regularnie
• sankhja – klasyczna filozofia indyjska mająca podstawy w traktacie Bhagawad Gita
• sanskryt – starożytny alfabet indoeuropejski
• saptasindhawa – siedem świętych rzek w tradycji indyjskiej
• Saraswati – Bogini, patronka muzyki i wiedzy, małżonka Boga Brahma
• Saraswati (rzeka) - jedna z siedmiu świętych rzek matek płynąca z Himalajów poprzez Zachodnie Indii
• Sati – Bogini, pierwsza małżonka Boga Śiwa i córka Dakszy; ceremonia pogrzebowa
• satja juga – epoka prawdy, złoty wiek, pierwsza część czterowiecza
• sattwa – najszlachetniejsza z trzech gun, określająca równowagę wewnętrzną, prawość, zgodność i spokój ducha
• Sawitar – wedyjski Bóg ucieleśniający duszę słońca i źródło życia
• sektofobia - zaburzenie psychiczne w postaci poczucia zagrożenia przez sekty
• sennik - podręcznik interpretacji snów; opis symboliki i znaczenia snów
• seremetyzm - brak kompetencji w zakresie ezoteryki
• Shirdi - święte miasto znane z wielkiej świątyni awatara Boga Śiwa, Bhagawana Śri Sainatha (Shirdi Sai Baba)
• siddha – cudotwórca, doskonały, rodzaj półboskich istot
• siddhi – charyzmatyczna moc duchowa, owoc duchowej realizacji; często dar duchowy, oznaka uświęcenia
• siedem matek – idea pochodzenia ludzkości od siedmiu Matek-Bogiń; Plejady
• Sita – dosłownie: "bruzda", Bogini urodzona w bruździe, małżonka proroka i awatara Rama
• sitar - indyjski i perski instrument muzyczny
• sevaka - służebnik, ofiarnik, osoba poświęcona służbie Bogu, Guru i Aszaramowi; Bhakta
• soma – święty napój mający na celu pojednanie z bóstwami niebios
• Subhadra – siostra awatara Kryszny
• Sufi - święty, czysty, mądry; mistyk
• Sufizm - mistyczny nurt filozoficzny
• Surja – anielski Bóg Słońca; dosłownie "słońce"
• sutra – zwięzły aforyzm służący jako środek do zapamiętania świętych nauk
• swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty
• swadhiszthana - drugi ośrodek energii poniżej pępka o sześciu płatkach
• Swara - svara, nuty, podstawowe dźwięki gamy w muzyce indyjskiej
• swastyka – wedyjski symbol pomyślności i powodzenia w formie indyjskiego krzyża
• system kastowy – naturalny system podziału ról społecznych w kulturze wedyjskiej
• szambala - shambala, śambhala, mityczna kraina świetlistych wojowników strzegących Ziemię przed inwazją zła

Sz

• Szachy - Królewska gra indyjskiego pochodzenia mająca wiele wariantów
• Szastra - zobacz śastra
• Szatkarman - poszóstne uzdatnienie; sześć ćwiczeń oczyszczających z Hatha Jogi

Ś

• Śaka, Sakka – buddyjski władca uważany za inkarnację Boga Indra
• śakti – moc i potęga boskiej natury, żeński aspekt Boga, Boskość; także siła czy energia udzielająca wszelkich charyzmatów, duchowych darów (siddhi).
• śaktyzm – kult Bogini i żeńskiej mocy w hinduizmie, podstawa tantry
• Śankara – reformator hinduizmu
• śastra - starożytny indyjski traktat poruszający tematy filozoficzno-religijne
• siddhi – cudowne zdolności i moce
• Śikhara – typ północnoindyjskiej świątyni
• Śiwa – Najświętsze Imię; Łaska, Przychylność, Trzecia Osoba Stwórcy niszcząca grzech, cierpienie, błędy i zło
• śiwaizm - indyjski i nepalski kult Boga Śiva w hinduizmie
• śiwaizm kaszmirski - jedna z sześciu głównych znanych szkół ezoteryczno-duchowych śiwaizmu
• śrawaka – uczeń słuchający nauk guru na własne uszy
• Śri – jedno z imion Bogini Lakszmi
• Śri jantra - wzorzec świętej geometrii przywołujący energię ezoterycznej bogini Śri Lalita Tripurasundari
• święta krowa – o indyjskim szacunku do matki krowy
• święty - osoba uznana za posiadającą boskie właściwości, często dar uzdrawiania lub materializacji wibhuti

T

• tabli - hinduski instrument muzyczny (bębenek)
• tamas – trzecia z trzech gun; ciemność, zaślepienie, niewiedza
• tandawa - boski taniec Pana Śiwa
• tanpura - tambura, tamboora, zwykle czterostrunowy śiwaicki instrument muzyczny, służący uzdrawianiu
• tantryzm (śaktyzm) – religijna filozofia i kultura, siła seksualna łącząca pierwiastek żeński i męski
• Tara – forma Bogini, jedna z dziesięciu archetypów małżonki Boga Śiwy, występuje w pięciu postaciach
• tattwa – prawda, prawdziwa istota, podstawowa zasada, prawdziwy byt
• telepatia - odczuwanie na odległość; komunikacja pomiędzy umysłami
• tilaka (bindi) – kropka z pasty sandałowej malowana na czole hinduskich kobiet lub znak malowany na ciele typowy dla danej sampradaji
• Tiruvannamalai - święte miasto śiwaitów w Indii u stóp góry Arunachala, celu pielgrzymujących joginów
• tithi – jednostka czasu równa jednemu dniu księżycowemu
• treta juga – druga część czterowiecza, wiek srebrny w naukach hinduizmu
• trimurti – Trójca Święta – Brahma (Kreacja), Wisznu (Utrzymanie), Śiwa (Niszczenie)
• Triśanku - król, dla którego Wiśwamitra stworzył własne niebo
• triśula - trójząb, atrybut trzymany przez Pana Śiwa
• Trzecie Oko - szósty ośrodek rozwoju wyższej świadomości; punkt jasnowidzenia; źródło magicznych mocy
• trzech ojców – doktryna wisznuicka
• tulasi – rodzaj kwiatu używanego w ceremoniach religijnych typu "puja"
• turija – stan ciągłej świadomości
• Twaszar – wedyjski Bóg – Architekt, Twórca

U

• Uma – małżonka Boga Śiwa, jedno z imion Bogini Parwati
• Upadewa (Upadeva) – w mitologii indyjskiej: półanioł, półbóg
• Upaniszady – sanskrycki gatunek literacki
• Uszas – Bogini świtu, jutrzenki, poranka przed wschodem słońca

V

• Varanasi - Benares, święte miasto hinduizmu i buddyzmu w Indii
• Viśuddha - Piąty ośrodek energii w okolicy gardła; Lotos o szesnastu płatkach
• Voodoo - czytane "wudu", szamańska religia znana z Haiti, a pochodząca z Afryki
• Vrindavan - święte miasto krysznaitów, miejsce dzieciństwa Awatara Kryszny

W

• wahana – nosiciel, pojazd; zwierzę na którym w ikonografii hinduistycznej podróżuje Bóstwo
• Waju (Vāyu) – wedyjski Bóg powietrza, wiatru, zdrowia i światła
• Wamana – czwarta inkarnacja Boga Wisznu w postaci karła, pogromcy demona Bali
• Wampiry - istoty żywiące się cudzą energią życia, a także wysysaną krwią
• wanaprastha – faza życia, jedna z czterech aśram
• Waraha – trzecia inkarnacja Boga Wisznu w postaci Dzika
• warna – kasta, zasadnicza grupa społeczna
• Waruna – wedyjski Bóg czuwający nad ładem i porządkiem wszechświata
• wedanta – indyjski ruch filozoficzny będący kontynuacją i objaśnieniem Wedy
• wedanta sutra – święta księga wedanty
• Wedy (Veda) – święte Pisma indoeuropejczyków, arjan i współcześnie hindusów
• wedyzm – najstarszy kierunek hinduskiej religijności arjan (aryjczyków)
• wegetarianizm – zdrowe jogiczne odżywianie z wyłaczeniem tego co pochodzi z zabijania zwierząt
• wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Pana Śiwy
• Widjadhara - Vidyādhara, posiadający wiedzę, zbiornik wiedzy, półboskie (upadewa) z Himalajów
• Wilkołak - człowiek w amoku przemieniający się w drapieżnego wilka
• wirat - słowo sanskryckiego pochodzenia oznaczające Naturę jako MOST do Boga
• wisznuizm – jeden z trzech głównych nurtów religijności i duchowości indyjskiej
• Wrindawana – święte miasto wisznuitów w Indii
• Wrytra – demon, asura, zły duch, demon złej myśli i negatywizmu pokonany przez Boga Indra

Y

• yajna - rytuał ofiarny, ceremonia ogniowa
• yajurveda - jedna z czterech wed tycząca kultu ofiarniczego i rytuału
• Yam - sylaba nasienna, bidźa mantram w ośrodku serca, w anahata
• yama - zasady moralne; bóstwo śmierci; zakaz moralny
• yamuna - rzeka w Indii
• yantra - znak, symbol, talizman, diagram ochronny lub magiczny, zwykle związany z bóstwem i mantrą
• Yeti - legendarny człowiek śniegu w Himalajach
• yoga --->zobacz joga
• yoga mudra - lotosowe zjednoczenie z guru
• yoganidra - proces wyciszania i powściągania zmysłów; rodzaj mudry
• Yogin - osoba praktykująca jogę

Z

• zaratusztrianizm (zoroastryzm) – religia objawiona starożytnych Medów i Persów
• Zend-Avesta - święta księga, biblia zaratusztrian
• Zombi - ożywiony nieboszczyk lub osoba w transie, zwykle pod wpływem czaru lub ziół